Κανονικά, ένας άνθρωπος με ύψος 2,11 μ., ακόμη και αθλητής, θα δυσκολευόταν να διατρέξει γήπεδο μπάσκετ από τη μία άκρη έως την άλλη σε λιγότερο από 5 δευτερόλεπτα. Πόσο μάλλον ταυτόχρονα να ντριπλάρει, αποφεύγοντας τους αντιπάλους όπως ο σκιέρ τα εμπόδια και ελέγχοντας άψογα μια μπάλα που στην πελώρια παλάμη του μοιάζει με τροφαντό… πορτοκάλι. Αυτό έκανε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο σε μια φάση του αγώνα της εθνικής μπάσκετ κόντρα στην Ισπανία την περασμένη Τρίτη στο ΟΑΚΑ. Η επέλαση του Ελληνα παίκτη κατέληξε σε φάουλ ακριβώς κάτω από το καλάθι των Ιβήρων, ωστόσο το κοριτσάκι δίπλα μου –δεν θα ήταν πάνω από πέντε-έξι χρόνων– είχε μείνει με μάτια ορθάνοιχτα: «Μπαμπά, πώς μπορεί και τρέχει τόσο γρήγορα;».
Στα μάτια της μικρής, αλλά και των υπόλοιπων παιδιών που κατέκλυσαν τις προάλλες το κλειστό, ο Γιάννης φαντάζει σαν ήρωας της Marvel. Πανύψηλος, νευρώδης, με γυμνασμένους μυς και ντυμένος τη στολή του (της Εθνικής), δεν διαφέρει και τόσο πολύ από τον Θορ ή τον Κάπτεν Αμέρικα, που βλέπουν μετά μανίας στις κάθε λογής οθόνες. Ειδικά όταν ξεκινάει τις πτήσεις, τα καρφώματα και το μπασκετικό… μπούλινγκ εις βάρος των αντιπάλων, αρχίζεις και πιστεύεις όλο και περισσότερο πως αυτός ο τύπος δεν είναι ακριβώς γήινος.
Η διαφορά, ωστόσο, του Greek Freak από τους υπόλοιπους υπερήρωες έγκειται ακριβώς εκεί: ότι είναι δηλαδή άνθρωπος με σάρκα και οστά, ενώ παιδιά και μεγάλοι μπορούν να τον θαυμάσουν από κοντά, καθώς χύνει τόνους ιδρώτα για να τους ευχαριστήσει. Το μπάσκετ, άλλωστε, όπως όλα τα αθλήματα, είναι κυρίως τούτο: χαρά και διασκέδαση· ο Γιάννης, επειδή το έχει διδαχτεί καλά αυτό στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, φρόντισε να δώσει σπουδαία παράσταση για όλους όσοι πλημμύρισαν αυγουστιάτικα το γήπεδο για να τον δουν.
Η αλήθεια είναι πως αυτές τις ημέρες έχουμε μπει και εμείς, ως φίλαθλοι, λίγο σε ρυθμούς ΝΒΑ. Εκεί όπου το μπάσκετ είναι ένα θέαμα όχι πολύ διαφορετικό από τον κινηματογράφο. Αρχικά, υπάρχουν οι μεγάλοι σταρ-πρωταγωνιστές. Ενας τέτοιος ήταν ο Αντετοκούνμπο στο ΟΑΚΑ, από την ώρα που πάτησε το πόδι του στο παρκέ για την προθέρμανση μέχρι τη στιγμή που αποσύρθηκε εν μέσω γενικής αποθέωσης, ύστερα από μια χορταστική εμφάνιση. Ο ίδιος, εκτός από την μπάλα, ξέρει πια να παίζει επιδέξια και με την κάμερα. Στην τέταρτη περίοδο, έπειτα από ένα αεροπλανικό κάρφωμα που προκάλεσε έκρηξη στην κερκίδα, έσφιξε τα μπράτσα και σούφρωσε μύτη και στόμα σε «πολεμική» γκριμάτσα, καθώς γύριζε προς το πάγκο, όπου οι συμπαίκτες του είχαν μείνει σχεδόν εξίσου εμβρόντητοι με το κοινό. Γύρω του υπάρχουν φυσικά οι συμπαίκτες – δεύτεροι ρόλοι. Δεν το λέμε υποτιμητικά: στο NBA, ο (άτυπος) όρος είναι «supporting cast», όπως ακριβώς δηλαδή και στις ταινίες. Δουλειά τους είναι να βοηθήσουν τον σταρ και ταυτόχρονα –πολύ σημαντικό στην περίπτωση της δικής μας ομάδας– να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που η δική του παρουσία δημιουργεί. Επιπλέον, έχουν την ευκαιρία να λάμψουν, όπως και έγινε σε κάποιες περιπτώσεις με τους Ισπανούς, όταν εκείνος βρισκόταν στον πάγκο, ή αν ο αντίπαλος καταφέρει να τον κλείσει αποτελεσματικά. Οι διαφορετικές ευθύνες συνεπάγονται, βεβαίως, και άλλες αμοιβές. Ολα όσα κερδίζουν οι υπόλοιποι που βρέθηκαν στο παρκέ την Τρίτη, Ελληνες και Ισπανοί μαζί, ίσα που φθάνουν το μισό από το μισθολόγιο του Γιάννη.
Τέλος, είναι η σκηνοθεσία. Η παρουσίαση της Εθνικής την Τρίτη έγινε υπό τους ήχους του «Sirius» των Alan Parsons Project, α λα Σικάγο Μπουλς, από τη δεκαετία του 1990. Στα τάιμ άουτ, πέρα από τις συνηθισμένες χορεύτριες, η κάμερα εστίαζε στην κερκίδα, με τον κόσμο να χαιρετά με ενθουσιασμό κοιτάζοντας τις γιγαντοοθόνες της οροφής, ενώ στο ημίχρονο στήθηκε μίνι διαγωνισμός τριπόντων με συμμετέχοντες θεατές. Μην ξεχνάμε πως το μπάσκετ είναι από τη φύση του πολύ κινηματογραφικό σπορ. Ο περιορισμένος χώρος, τα πελώρια κορμιά, οι εντυπωσιακές φάσεις που γεννούν η αθλητικότητα και η φαντασία των παικτών, σε συνδυασμό φυσικά με το σασπένς για την εξέλιξη του αγώνα, αποτελούν πρώτης τάξεως υλικό για τον φακό.
ΥΓ.: Αυτές οι γραμμές γράφονται λίγες ώρες πριν από τη δεύτερη συνάντηση ανάμεσα σε Ελλάδα και Ισπανία, αυτή τη φορά στη Μαδρίτη, για την οποία οι διοργανωτές έχουν ανακοινώσει ήδη sold out. Σίγουρα, οι Ισπανοί θέλουν να υποστηρίξουν και τη δική τους ομάδα, ωστόσο κάτι μας λέει πως στην τηλεόραση θα δούμε και πολλές φανέλες των Μπακς με το 34 στην πλάτη.
