Ο Γιάννης Λάμπρου, με νέα ανάρτησή του στο fb, βάζει τα πράγματα σε τάξη, σχετικά με πρόσφατη ανάρτησή του, διά μέσου της οποίας άσκησε οξεία κριτική στη εν γένει στάση της δημοτικής παράταξης «Ώρα Πατρών», με επικεφαλής το Γ. Ρώρο, έναντι της δημοτικής Αρχής Πελετίδη και όχι μόνον,:
Πολλοί εξέφρασαν τη συμφωνία τους στην ανάρτησή μου “περί αντιπολίτευσης στον Δήμο Πατρέων” που αναπαράχθηκε σε αρκετά sites, χωρίς να έχω στείλει προσωπικά καμία επιστολή. Ακόμα περισσότεροι συμφώνησαν αλλά δεν το εξέφρασαν. Σε κάποιους όμως προκάλεσε δυσφορία. Κατανοητό και σεβαστό από τη στιγμή που διαφωνούν με τα λεγόμενά μου. Αυτό που δεν είναι αποδεκτό όμως είναι η απόκρυψη του γεγονότος ότι έχω αποχωρήσει από την ΩΡΑ Πατρών εδώ και τρεις περίπου μήνες και η πίεση ώστε να με εγκαλέσει το κόμμα του οποίου είμαι μέλος, ο Σύριζα, για όσα δημόσια υποστηρίζω. Ας σημειωθεί ότι δεν είμαι μέλος κανενός κομματικού οργάνου. Ωστόσο, η επίκληση της κομματικής ευθύνης δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι μη πολιτικής κριτικής προς τα τεκταινόμενα. Πολύ περισσότερο όταν αυτή η κριτική έχει ήδη διατυπωθεί και στα αρμόδια όργανα και πριν και μετά τις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές. Προς άρση λοιπόν των όποιων αμφιβολιών παραθέτω την επιστολή αποχώρησής μου από την ΩΡΑ Πατρών με ημερομηνία 16/02/2021. Να διευκρινίσω ότι δεν επιθυμώ να αποτελέσει η προσωπική μου στάση επίκεντρο του ενδιαφέροντος αλλά οι πολιτικές μου απόψεις. Να επαναλάβω δε, ότι τα συντροφικά μου αισθήματα είναι δεδομένα και ειλικρινή καθώς και ότι η κριτική μου δεν έχει προσωπικές στοχεύσεις αλλά πολιτικές.
Το πρόβλημα της στρατηγικής και της τακτικής βασάνιζε πάντα τα κόμματα, τις οργανώσεις, τις παρατάξεις. Κι ενώ η τακτική εξαρτά την ορθότητά της από τον βαθμό εξυπηρέτησης της στρατηγικής, αυτή η τελευταία καθορίζει την ταυτότητά σου, το αξιακό σου φορτίο, το περιεχόμενό σου, το είναι σου τελικά.
Μετά από 6 σχεδόν χρόνια δημοτικής αρχής Πελετίδη ανακυκλώνουμε τη συζήτηση στο ποια είναι η πιο σωστή τακτική αντιμετώπισής του χωρίς να έχουμε ξεκαθαρίσει ποια είναι η στρατηγική μας. Οι περισσότεροι θεωρούν ως τέτοια την εκλογική ήττα του Πελετίδη χωρίς να αποτελεί επίδικο το ποιος ή ποια θα τον διαδεχθεί. Κατά τη γνώμη μου διαπράττουν το ίδιο λάθος με όσους πίστεψαν ότι η πτώση Τσίπρα θα ανοίξει το δρόμο για μετακινήσεις προς τα Αριστερά. Διαψεύστηκαν με τραγικό τρόπο.
Ο ρόλος της ΩΡΑ Πατρών περιορίζεται σε φθοροποιό παράγοντα της δημοτικής αρχής χωρίς όμως να καρπώνεται το παραμικρό από την όποια πιθανή φθορά. Το βασικό επιχείρημα όσων ευελπιστούν στη φθορά είναι ότι ο Πελετίδης ψηφίζεται από τον κόσμο του Σύριζα και άρα αν θίξουμε την εμπιστοσύνη αυτού του κόσμου στον Πελετίδη αυτός ο κόσμος θα έρθει σε εμάς. Πρόκειται για μια μηχανιστική αντίληψη της πολιτικής που απέχει παρασάγγας από τις κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες. Ο κόσμος του Σύριζα ψήφισε και στήριξε Πελετίδη γιατί θεώρησε ότι αυτός μπορεί να είναι ανάχωμα στις δεξιές πολιτικές. Τον κόσμο αυτόν τον κερδίζεις μόνο αν αποδείξεις ότι μπορείς να κάνεις τη δουλειά αυτή καλύτερα. Αν δηλαδή επιμείνεις σε ρητορική και πρακτική που αναδεικνύει τα ταυτοτικά ζητήματα της Αριστεράς που θέλουμε και βάζει φραγμό στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Δεν το έχουμε κάνει, τουλάχιστον σε επαρκή βαθμό. Αντίθετα, έχουμε αναλωθεί σε έναν μονομέτωπο πόλεμο με τη δημοτική αρχή αφήνοντας στο απυρόβλητο ό,τι πιο αντιδραστικό υπάρχει στην Πάτρα, πρόσωπα και παρατάξεις που ουκ ολίγες φορές έχουν επιδοθεί σε ρητορείες αντικομουνιστικής υστερίας.
Εν κατακλείδι, το πρόβλημα δεν είναι ο Πελετίδης κατά τη γνώμη μου αλλά οι δεξιές λύσεις που θα προκύψουν, και τις οποίες προετοιμάζουν συστηματικά, όταν και εάν χάσει ο Πελετίδης. Η Πάτρα είναι αντιμέτωπη με την πρόκληση των αθρόων ιδιωτικοποιήσεων στον τομέα της καθαριότητας, του ηλεκτροφωτισμού, της πρόνοιας, των απορριμμάτων και εμείς αναλώνουμε τον δημόσιο διάλογο σε θέματα επουσιώδη. Η διαφθορά της δημοτικής αρχής δεν αποτελεί ιδιαίτερα σημαντική υστέρηση πολύ περισσότερο όταν συνδυάζεται με μικρής έκτασης μικροεξυπηρετήσεις και μάλλον προσθέτουν στην ευρεία αποδοχή της παρά την βλάπτουν. Δεν μας αναλογεί αυτή η πολιτική και προσωπικά δεν θα συμμετάσχω σε αυτή, όπως νομίζω ότι έχω υποψιάσει τους περισσότερους από εσάς.
Η αλήθεια είναι ότι όλο τον τελευταίο χρόνο έχω βασανίσει τον εαυτό μου και πιθανά κι εσάς, για τη στάση που θα κρατήσω όλη την υπόλοιπη περίοδο. Θεωρώ όμως ότι κάποια στιγμή πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Θα μπορούσα να γράψω σελίδες με τα θετικά και τις αρετές του Γιώργου Ρώρου. Νομίζω όμως ότι η παταγώδης αποτυχία των τελευταίων εκλογών δεν μας δίνει το δικαίωμα να επαναλάβουμε το εγχείρημα χωρίς ριζικές αλλαγές σε πρόσωπα και πολιτικές.
Παρακαλώ δεχτείτε την αποστασιοποίησή μου από τα πεπραγμένα της παράταξης με ειλικρινή και συντροφικά αισθήματα.
Σας ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου δείξατε και προσωπικά τον Γιώργο Ρώρο.
Γιάννης Λάμπρου
