Η Ρώμη, η Βαρκελώνη και η Αθήνα έχουν βαρεθεί τους τουρίστες. Ενώ η πανδημία προσέφερε μια ευπρόσδεκτη ανάπαυλα σε πολλούς ντόπιους από τις ορδές των ταξιδιωτών, οι ενοχλητικοί τουρίστες τους εκνευρίζουν και πάλι σε τέτοιο βαθμό, που κάτοικοι και ακτιβιστές έχουν κατέβει στους δρόμους σε διάφορες πόλεις της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας και της Ελλάδας.
Οι κάτοικοι υποστηρίζουν ότι ο υπερτουρισμός ανεβάζει τις τιμές των ακινήτων και κάνει τα ήδη περιορισμένα αποθέματα νερού πιο σπάνια. Σε αστικά κέντρα που πλήττονται από την ξηρασία, όπως η Βαρκελώνη, οι τουρίστες καταναλώνουν σημαντικά περισσότερο νερό από τον μέσο κάτοικο. Στη Σικελία, ορισμένες πόλεις έχουν αρχίσει να διώχνουν τους τουρίστες λόγω της λειψυδρίας.
Οι κυβερνήσεις, από την πλευρά τους, είναι λιγότερο διατεθειμένες να εφαρμόσουν βιώσιμα μέτρα. Για πολλές χώρες της Ε.Ε., ιδίως αυτές της νότιας Ευρώπης, ο τουρισμός αποτελεί βασικό πυλώνα της οικονομίας τους: 11,3% για την Κροατία και μεταξύ 6 και 8% για την Πορτογαλία, την Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιταλία, σύμφωνα με ανάλυση της Allianz.
Στα τέλη Ιουλίου, περίπου 20.000 ακτιβιστές κατά του τουρισμού συγκεντρώθηκαν στην Πάλμα ντε Μαγιόρκα, απαιτώντας την αλλαγή ενός τουριστικού μοντέλου που, όπως λένε, βλάπτει τις Βαλεαρίδες Νήσους, των οποίων τα τρία κύρια νησιά είναι η Μαγιόρκα, η Μινόρκα και η Ίμπιζα.
Στη Βαρκελώνη, ακτιβιστές ψέκασαν τουρίστες με νεροπίστολα σε μια μικρότερης κλίμακας διαμαρτυρία. Ο υπουργός Τουρισμού της Ισπανίας καταδίκασε τη δράση αυτή, λέγοντας ότι δεν αντιπροσωπεύουν την κουλτούρα φιλοξενίας της χώρας.
Δρόμοι και δημόσιοι χώροι σε όλη την Ισπανία κατακλύζονται από αυτοκόλλητα και γκράφιτι που αναφέρονταν στους «guiris», έναν ήπια υποτιμητικό όρο της καθομιλουμένης για τους τουρίστες που δεν σεβάζονται τους νόμους και την τοπική κουλτούρα.
Παρόμοιες αντιτουριστικές διαμαρτυρίες έχουν πραγματοποιηθεί αυτό το καλοκαίρι σε πόλεις σε όλη την Ισπανία, μεταξύ άλλων στη Μαδρίτη, τη Μάλαγα, τη Γρανάδα και το Αλικάντε. Εκτός της Ισπανίας, τουριστικά hotspots όπως η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Ελλάδα έχουν καταγραφει διαμαρτυρίες διαφόρων βαθμών.
Οι πόλεις καταπολεμούν τον υπερτουρισμό με πρόστιμα, τέλη και απαγορεύσεις, με διαφορετικό βαθμό επιτυχίας.
Ορισμένες έχουν εφαρμόσει κανόνες για να αποτρέψουν τους τουρίστες. Για παράδειγμα, απαγορεύονται οι selfies σε περιοχές της ιταλικής πόλης Πορτοφίνο, απαγορεύεται το κάθισμα στα Σκαλινάτα της Ρώμης, απαγορεύονται τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια στο Ντουμπρόβνικ της Κροατίας ή στη Σαντορίνη της Ελλάδας και απαγορεύονται οι σαγιονάρες στο Cinque Terre.
Ο δήμαρχος της Βαρκελώνης ανακοίνωσε τον Ιούνιο ότι η πόλη θα απαγορεύσει τις βραχυπρόθεσμες ενοικιάσεις διαμερισμάτων σε τουρίστες μέχρι το 2028, σε μια προσπάθεια να αποφύγει τα χειρότερα από την σημαντική έλλειψη κατοικιών. Την τελευταία δεκαετία, τα Κανάρια Νησιά, μαζί με τις πόλεις του Βερολίνου και της Λισαβόνας έχουν εγκρίνει παρόμοια μέτρα.
Το Άμστερνταμ, το οποίο έχει αποκτήσει τη φήμη της πρωτεύουσας των πάρτι της Ευρώπης, απαγόρευσε το κάπνισμα μαριχουάνας στο Red Light District και ξεκίνησε εκστρατεία με στόχο τους νέους, θορυβώδεις Βρετανούς που επισκέπτονται την πόλη μόνο για να διασκεδάσουν. Πρόσφατα, ανακοίνωσε επίσης την απαγόρευση της κατασκευής νέων ξενοδοχείων.
Σε αντίθεση με άλλους προορισμούς που περιορίζουν τους επισκέπτες, ορισμένοι έχουν επιλέξει μια πιο φιλική προσέγγιση. Η Κοπεγχάγη, για παράδειγμα, προσφέρει ανταμοιβές για να ενθαρρύνει τη φιλική προς το κλίμα συμπεριφορά των τουριστών.
Όσοι κάνουν ποδήλατο, χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς ή συλλέγουν σκουπίδια στην πόλη μπορεί να κερδίσουν από ένα δωρεάν καφέ μέχρι δωρεάν είσοδο σε μουσεία.
