Σε γνώρισα από τον «μέντορά» σου, όπως τον έλεγες Βασίλη, γύρω στο 2000. Ήσουν Δήμαρχος Συμπολιτείας αλλά πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι το αυτοδιοικητικό σου μέγεθος ασφυκτιούσε σε έναν μικρό Δήμο.
Το 2003 πήρες το επιβλητικό 73% στον πρώτο γύρο και το 2010 έκλεισες 12 χρόνια επικεφαλής του Δήμου σου, όταν καταργήθηκε.
Παραμονές του 2019 μας ρώτησες τη γνώμη μας για το Αίγιο. Σου είπαμε «κάντο» αλλά ήταν συμβουλή άνευ ουσίας. Το είχες αποφασίσει.
Τα κατάφερες και την επόμενη φορά «έσπασες» και το ότι για χρόνια ο Δήμαρχος Αιγίου δεν εκλέγεται ποτέ δεύτερη συνεχόμενη τετραετία.
Η προοδευτική παράταξη δεν ήταν για σένα μόνο πολιτική ιδεολογία. Ήταν στάση ζωής και πυξίδα των σχέσεών σου με τους άλλους ανθρώπους.
Ο σοφός πρόγονος που διατύπωσε το «Αρχή άνδρα δείκνυσι» κάποιον σαν εσένα θα είχε στο νού του.
Η ανθρωποφάγος ισχύς της εξουσίας δεν ακούμπησε ούτε το δαχτυλάκι σου.
Μου το «κατέθεσες» αυτό ένα πρωί που μπήκα νωρίς – νωρίς στο γραφείο σου και σε βρήκα να τραγουδάς με τους στενούς συνεργάτες σου.
Έκπληκτος ρώτησα τι συμβαίνει και γελώντας μου απάντησες.
―Τίποτα απλά είμαστε σε κέφια.
Πόσοι Δήμαρχοι άραγε πριν ξεκινήσει η γεμάτη ραντεβού και βάσανα μέρα τους έχουν το κέφι να τραγουδάνε;
Στην κεντρική σου προεκλογική ομιλία στην οδό Μητροπόλεως όμως έμεινα κυριολεκτικά άφωνος.
Πώς, διάολε, κατάφερες χωρίς χειρόγραφο, χωρίς σημειώσεις επί δύο ολόκληρες ώρες να μιλάς παθιασμένα στον κόσμο σου και να του αναφέρεις ένα προς ένα όλα όσα είχες κάνει και όλα όσα σκέφτεσαι να κάνεις στο μέλλον για το Αίγιο.
Ποιος «σκληρός δίσκος» είχε μπει μέσα σου ώστε να καταγράφει με λεπτομέρειες χωρίς παραλείψεις εκατοντάδες έργα, πρωτοβουλίες, προτάσεις, συγκρούσεις που μόνο στα Αρχεία του Δήμου μετά από ώρες μελέτης, θα μπορούσε κάποιος να μάθει αλλά ποτέ να αποστηθίσει.
Αυτό το «έπαθα» από σένα στην τελευταία προεκλογική σου ομιλία γιατί στην προηγούμενη του 2019 στην πλατεία αγίας Λαύρας ήσουν διαφορετικός. Πιο παθιασμένος και με αγωνία μεγάλη να εκλεγείς για πρώτη φορά Δήμαρχος του Αιγίου.
Μπροστά στη εξέδρα σου όρθιοι πολλοί νεαροί οπαδοί σου. Τους μιλούσες για τα όνειρά σου για το Αίγιο όχι ξύλινα αλλά ανθρώπινα. Προς το τέλος πέταξες το μικρόφωνο, κατέβηκες από το βήμα και φώναζες για να σε ακούσουν. Από κάτω σε επευφημούσαν με τα χέρια ψηλά.
Ποιος άραγε άλλος υποψήφιος Δήμαρχος μετέτρεψε την προεκλογική του συγκέντρωση σε ρόκ συναυλία;
Είμαι σίγουρος ότι όπου και να είσαι δίπλα σου έχεις τον Χρήστο και τον Νάσο και σας ακούω τι λέτε, με τι γελάτε και γιατί μαλώνετε.
Εδώ κάτω εγώ, ο Θανάσης στα Καλάβρυτα και ο Γρηγόρης στην Αχαγιά, οι δυό φίλοι σου Δήμαρχοι σε παρακολουθούμε στενά ακόμα και αν εσύ δεν το καταλαβαίνεις.
Και μόλις απλώσεις δεξιά – αριστερά τα χέρια σου και ορθώσεις το μικρό κορμί σου με τη μεγάλη ψυχή για να χορέψεις το αγαπημένο σου ζεϊμπέκικο τότε θα βάλουμε τον Νικόλα Άσιμο να σε ρωτήσει:
«Βρε μπαγάσα περνάς καλά εκεί πάνω:».
Γιώργος Β. Μάρκου
