Απ’ το «Να μ’ αγαπάς» των Dimension-X, μέχρι το «Θέλω» και το «Αγάπη σαν αίμα» ή το «Μπορείς» και το «Free Again» σε στίχους και μουσική του Πάνου Γουργιώτη, η πατρινή Γιούλη Ασημακοπούλου έχει διαγράψει μια λαμπρή δισκογραφική πορεία στην Ελλάδα ενώ το όνομά της έχει μπει ακόμα και στη λίστα υποψηφίων για την Γιουροβίζιον. Αλλά όμως αποφάσισε να βγει εκτός συνόρων και πια είναι μόνιμος κάτοικος Βρυξελλών όπου διαπρέπει τραγουδώντας και ζώντας την αποδοχή και αγάπη του κόσμου.
Άραγε, γιατί ένα κορίτσι με ταλέντο και σπουδαίες συνεργασίες στο ενεργητικό της, να γίνει μετανάστρια; Γιατί δεν παρέμεινε εντός Ελλάδος συνεχίζοντας την προσπάθεια; Η ίδια απαντά αφήνοντας να εννοηθούν πολλά δίχως να τα κατονομάζει. Όπως, για παράδειγμα, «στα καλλιτεχνικά δυσκολευόμουν όλο και πιο πολύ να βρω τη θέση μου…».
Και τώρα, που είναι στη Βελγική πρωτεύουσα, πόσο διαφορετικά βλέπει τα πράγματα σε σχέση με τη ζωή στη χώρα μας, ποιες διαφορές εντοπίζει στη ζωή, τι της λείπει περισσότερο από την Ελλάδα αλλά και την πόλη της, την Πάτρα, αλλά και τι σχεδιάζει για το μέλλον;
Απαντήσεις μέσα από μια διαδικτυακή συζήτηση, αυθόρμητη και φιλική, με ενδιαφέρον…
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:
- Γιούλη, πες μας πού ακριβώς βρίσκεσαι και πού ακριβώς εργάζεσαι;
Βρίσκομαι στις Βρυξέλλες και εργάζομαι ως τραγουδίστρια και Φυσικοθεραπεύτρια. Τα τελευταία χρόνια, στα καλλιτεχνικά δυσκολευόμουν όλο και πιο πολύ να βρω τη θέση μου. Κάπου εκεί λοιπόν αποφάσισα να κάνω δύο δουλειές.
Να συνεχίσω να τραγουδάω, αλλά να διαλέγω τι μου ταιριάζει, χωρίς να εξαρτάται απόλυτα η διαβίωση μου μόνο από αυτό, όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια, και ταυτόχρονα να είμαι φυσικοθεραπεύτρια, κάτι που με βοηθά να βρω άλλα στοιχεία του εαυτού μου που ήθελα να αναπτύξω για να βρω την προσωπική μου ισορροπία.
Προς το παρόν αυτός ο συνδυασμός μου ταιριάζει, αν και θέλει πάρα πολλή δουλειά να ασχολείσαι με δυο διαφορετικά αντικείμενα και να προσπαθείς να αναπτύσσεσαι ταυτόχρονα χωρίς να “κερδίζει” το ένα το άλλο. Οπότε, προσπαθώ να χωρίσω την εβδομάδα στα δυο, με τις μισές μέρες να κάνω live, ηχογραφήσεις και πρόβες, και τις άλλες μισές να κάνω φυσικοθεραπείες στο ιατρείο.
Μου αρέσει που έχω δύο ιδιότητες, καθώς ανακαλύπτω τον εαυτό μου μέσα από διαφορετικά πλαίσια.
- Πότε έφυγες και γιατί
Πριν από τρία χρόνια μετακόμισα στις Βρυξέλλες. Μετά από πολλά χρόνια στην Αθήνα και αρκετές δυσκολίες είχα καταφέρει να βρω μια σχετική ισορροπία στην καθημερινότητα μου αλλά όλα κρεμόντουσαν συχνά από μια κλωστή… Κι επειδή ο σύντροφος μου ζούσε παλιότερα στις Βρυξέλλες κι είχε μοιραστεί μαζί μου τις εκεί εμπειρίες του, μετά από κάποιες επισκέψεις για διακοπές σκέφτηκα πως ίσως άξιζε τον κόπο να το δοκιμάσω.
- Πώς είναι η ζωή έξω;
Δεν είναι ρόδινη, θέλει κόπο και συνέπεια. Μου λείπει ο ήλιος, η θάλασσα, οικογένεια μου, οι φίλοι. Αλλά μπορώ να πω, πως αυτό που πραγματικά αλλάζει εδώ, είναι πως νιώθεις πως η σκληρή δουλειά σου θα ανταμειφθεί. Το στοιχείο που μου έλειπε και βρήκα εδώ είναι η προοπτική. Κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις. Κατά τ’ άλλα είναι μια πολύ όμορφη χώρα και συγκεκριμένα οι Βρυξέλλες μια πανέμορφη πόλη που δεν χορταίνω, με όμορφα φυσικά τοπία, λίμνες, πάρκα και πανέμορφα κτίρια. Αλλά με το τίμημα της σχεδόν μόνιμης συννεφιάς και αρκετής μοναξιάς.
- Σκέφτεσαι να ξαναγυρίσεις;
Είναι όλα τα σενάρια ανοιχτά στο μυαλό μου, από το να δοκιμάσω σε κάποια άλλη χώρα μέχρι το να γυρίσω στην Ελλάδα. Για την ώρα πάντως, τρία χρόνια δεν είναι αρκετά για μένα για να καταλάβω πού ανήκω και πώς θέλω να είναι η ζωή μου. Σίγουρα με δυσκολεύει να θέλω να κάνω και ελληνόφωνη μουσική ενώ βρίσκομαι εκτός Ελλάδας, προς το παρόν όμως κάνω συχνά ταξίδια για να είμαι κοντά στους δικούς μου, αλλά και ενεργή καλλιτεχνικά στη χώρα μου.
- Σε τι εκδηλώσεις έχεις συμμετάσχει και τι προγραμματίζεις;
Υπάρχει έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα στις Βρυξέλλες με πολύ ελληνόφωνο αλλά και αγγλόφωνο κοινό. Έχουμε κάνει παιδικές μουσικοθεατρικές παραστάσεις σε ελληνόφωνο κοινό, όπως και πολλές εμφανίσεις σε σκηνές και θέατρα παίζοντας τα τραγούδια μας αλλά και διασκευασμένο έντεχνο-ποπ. Εμφανίζομαι για τρίτη σεζόν σταθερά στο Hard Rock Cafe στην καρδιά των Βρυξελλών, στην Grand Place, παίζοντας για αγγλόφωνο κοινό. Τον Νοέμβρη συμμετείχα στο Φεστιβάλ του «Νευρώνα», στην Τεχνόπολη, με τον Πάνο Γουργιώτη και το πρότζεκτ μας «Truth».
Μόλις πραγματοποιήσαμε μια μεγάλη Χριστουγεννιάτικη συναυλία σε συνεργασία με την Ελληνική Χορωδία Βρυξελλών, ενώ τον Φεβρουάριο θα είμαι στη συναυλία όπου οι King as Slave, μία νέα αγγλόφωνη μπάντα, θα παρουσιάσουν τον δίσκο τους. Τον Απρίλη έχουμε εμφάνιση με το άλλο αγγλόφωνο συγκρότημα μας, τους «Pocket In Red», και με δύο ακόμη βελγικά συγκροτήματα. Επίσης, μόλις κυκλοφόρησα ένα νέο τραγούδι το «Για κάποια γιορτή», σε στίχους και μουσική του Πάνου Γουργιώτη. Ένα τραγούδι απ’ το επερχόμενο άλμπουμ μου, που ελπίζω να φτάσει σε εσάς πριν το τέλος του 2025. Σύντομα θα κυκλοφορήσουμε ένα ακόμη single από αυτό το άλμπουμ.
ΤΟ ΝΕΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
«Για Κάποια Γιορτή». Αυτός είναι ο τίτλος του νέου τργουδιού της Giouli, (κατά κόσμον Γιούλη Ασημακοπούλου), που γράφτηκε και ηχογραφήθηκε στις Βρυξέλλες, την πόλη που κατοικεί τα τελευταία χρόνια η τραγουδίστρια που έχει διακριθεί μέσα από συνεργασίες με καταξιωμένους μουσικούς και τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει τις δικές της κυκλοφορίες, στο ύφος της εκλεκτικής pop.
Είναι ένα τραγούδι ευαίσθητης ομορφιάς, για φωνή και δύο κιθάρες, που στην εποχή του θορύβου, της ταχύτητας, των κραυγών και του εντυπωσιασμού, έρχεται ήσυχα, ψιθυριστά, με ειλικρίνεια να μας μαγέψει ως πράξη αντίδρασης, ως μια υπενθύμιση της ελπίδας ότι η πίστη στην αλήθεια και την αφτιασίδωτη ομορφιά, είναι μια παντοτινή αξία ακόμη και σε εποχές που αυτά φαντάζουν πολυτέλεια. Το τραγούδι έγραψε ο σταθερός της συνεργάτης, τα τελευταία χρόνια, Πάνος Γουργιώτη, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι εξ ολοκλήρου τo video clip γυρίστηκε στις Βρυξέλλες.