Στα γρανάζια της γραφειοκρατίας «σκάλωσε» η κατασκευή τουαλέτας και ανελκυστήρα για ΑμεΑ σε γυμνάσιο της Πάτρας, στην Α΄ τάξη του οποίου πρόκειται να πάει ένα αγόρι που κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο, καθώς πάσχει από κάκωση νωτιαίου μυελού.Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η μητέρα εγκαίρως μίλησε με τον διευθυντή του γυμνασίου, θέτοντας του το πρόβλημα και εξηγώντας του τι πρέπει να γίνει.
Εκείνος ανταποκρίθηκε αμέσως και από τον περασμένο Ιανουάριο έστειλε στις αρμόδιες υπηρεσίες αίτημα για την κατασκευή τουαλέτας ΑμεΑ και αντίστοιχου ασανσέρ.
Το αίτημα πήρε Αριθμό Πρωτοκόλλου, αλλά 8 μήνες μετά από την υποβολή του η κατασκευή της τουαλέτας δεν έχει ολοκληρωθεί, ενώ αυτή του ανελκυστήρα δεν ξεκίνησε καν.
Σε μια προσπάθεια να βρει λύση, η μητέρα ζήτησε από μια «υπεύθυνη» να εξασφαλίσει η ίδια την χρηματοδότηση των εργασιών, ωστόσο έπεσε πάνω σε ένα τείχος άρνηση της.
Απεγνωσμένη πια, έκανε μια ανάρτηση στο διαδίκτυο, στην οποία, εκτός άλλων αναφέρει: «Θα περίμενε λοιπόν κανείς να είναι όλα έτοιμα να ξεκινήσει ο γιος μου με όλα τα παιδιά το σχολείο. Όμως… Όχι….μια τουαλέτα που δεν έχει τοίχους είναι έτοιμη και μέτρα για έναν ανελκυστήρα που δεν ξεκίνησε ποτέ, γιατί αυτά κοστίζουν. Κοστίζουν; Όταν μιλώντας με υπεύθυνη για το πώς πάνε οι εργασίες, ζήτησα την άδεια να ψάξω να βρω χορηγό, μού το αρνήθηκαν ορθώς! Πείτε μου, θα είμαι αμελής μητέρα, αν δεν στείλω το παιδί μου σχολείο στις 12 του μήνα; Τι άλλο πρέπει πια να κάνω για να του εξασφαλίσω το αυτονόητο; Την πρόσβαση σε ένα ΔΗΜΟΣΙΟ κτίριο και δη σχολείο!!!!»
Επιπλέον, κάνει και την ακόλουθη έκκληση: «Στις 6 του μήνα (Σεπτεμβρίου) θα τρέξει μια εκδήλωση για την παγκόσμια μέρα κάκωσης νωτιαίου μυελού. Σας καλώ όλους να φωνάξουμε δυνατά για το αυτονόητο και εύχομαι να μην δω κανέναν από αυτούς που μένουν μόνο στα λόγια».
ΓΝΩΜΗ
