Στις 14 Φεβρουαρίου η Ντάινα Μάντσο, Αμερικανίδα ηθοποιός, ανέβασε στο Instagram μια καλοκαιρινή φωτογραφία της από τη Σαντορίνη με φόντο την Kαλντέρα και ένα εντυπωσιακό μπούστο σε πρώτο πλάνο.
«Ημουν 28 χρόνων όταν έκανα την πρώτη αύξηση στήθους. Eνα φρεσκοχωρισμένο κορίτσι με ένα ταλαιπωρημένο σώμα που μόλις είχε συνέλθει από τη γέννα ενός μωρού. Ο πλαστικός χειρουργός εκείνη την εποχή έκρινε ότι από το μέγεθος ΒΒ cup που ήμουν, δεν αρκούσε να πάω στο C, έπρεπε να φτάσω στο DD. Το αποτέλεσμα ήταν ένα υπερμέγεθες στήθος που χρειάστηκε αργότερα δύο επεμβάσεις μείωσης, καθώς μεγάλωνε στο πέρασμα του χρόνου. Μακάρι να ήξερα τότε αυτά που γνωρίζω τώρα. Σήμερα, στα 51 μου, ποστάρω αυτή τη φωτογραφία γιατί σε λίγα λεπτά μπαίνω στο χειρουργείο για την αφαίρεση των ενθεμάτων. Ανυπομονώ να βγάλω αυτά τα πράγματα από το σώμα μου. Ξέρω πως είναι πολλές οι γυναίκες που, όπως εγώ, υποφέρουν από ανεξήγητα συμπτώματα τα οποία σχετίζονται με την αντίδραση του οργανισμού στη σιλικόνη».
Η Κέλτι Ο’Κόνορ είναι γυμνάστρια και health coach που μοιράστηκε τη διαδικασία της αφαίρεσης με τους 465.000 συνδρομητές του καναλιού της στο YouTube. «Πριν από δέκα χρόνια έκανα body building γιατί ήθελα να γίνω sports model, όλοι όμως μου έλεγαν ότι χρειάζομαι καμπύλες οπότε προχώρησα σε αυξητική μαστών. Από την πρώτη στιγμή που ξύπνησα μετά το χειρουργείο ένιωθα ότι είχα δύο μπάλες του βόλεϊ στο στήθος μου. Νόμιζα ότι αυτή η αίσθηση θα περάσει και θα συνηθίσω, όμως δεν έφυγε ποτέ. Δεν μπορούσα ούτε καν να κάνω τη γυμναστική που ήθελα. Κατέληξα να μισώ το σώμα μου.
Πριν από δύο χρόνια άρχισα να έχω μiα σειρά από περίεργα συμπτώματα. Τα μαλλιά μου δεν ήταν υγιή, το δέρμα μου δεν ήταν υγιές, ούτε το πεπτικό μου σύστημα, τίποτα στο σώμα μου δεν λειτουργούσε φυσιολογικά. Ξεκίνησα να γκουγκλάρω και έμαθα για την ασθένεια των ενθεμάτων στήθους. Δεν είχα ιδέα ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, νόμιζα ότι ήταν απλώς ενοχλητικά, όχι ότι μπορούν να προκαλέσουν και προβλήματα. Μετά το explant μπόρεσα επιτέλους να κάνω στρέτσινγκ και ασκήσεις που δεν κατάφερνα πριν. Νιώθω πλέον σωματικά και ψυχικά καλύτερα. Fitness δεν σημαίνει μόνο γράμμωση. Χρειάζεται και ευελιξία και ψυχική ισορροπία. Τώρα πια τις έχω».
Η Ντάρνα Μερσιέκα, ολιστική θεραπεύτρια, μέσα από μια αντίστοιχη ιστορία, αφαίρεσε τα ενθέματα και ξεκίνησε το podcast Empowered Explant για να εμψυχώσει τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν την ίδια κατάσταση. Εκτός από τις συνεντεύξεις με ειδικούς, μία από τις εκπομπές είναι συζήτηση με τη μητέρα της που επίσης ετοιμάζεται για αφαίρεση.
Μία άλλη γυναίκα, η Λάουρα Μπέβερλιν, influencer στη Φλόριντα με 1,5 εκατομμύριο ακολούθους, κατέγραψε με την κάμερα κάθε στιγμή πριν και μετά την επέμβαση την οποία αποφάσισε να κάνει σε μια προσπάθεια να εξυγιάνει το σώμα της και να καταφέρει να μείνει έγκυος. Ωστόσο δεν ξέρουμε ακόμα αν θα καρποφορήσει με αυτόν τον τρόπο το explant γιατί η ασθενής πρέπει να αναρρώσει προτού προχωρήσει σε μία ακόμη εξωσωματική.
H «πτώση» των ενθεμάτων και η σύνδεση με τον καρκίνο
Η αύξηση του στήθους, η επέμβαση που ξανασχεδίασε το γυναικείο σώμα και διαφημίστηκε ως φάρμακο για την τόνωση της αυτοπεποίθησης, την ενίσχυση της καριέρας και φυσικά τη βελτίωση της ερωτικής ζωής, τώρα μπαίνει στο στόχαστρο. Τα ενθέματα αφαιρούνται και οι επεμβάσεις explant από το 2018 μέχρι το 2021 τριπλασιάστηκαν, σύμφωνα με το aestheticsurgery.org.
Οι γυναίκες που κάποτε εμπιστεύτηκαν την επιστήμη και τον γιατρό τους τώρα έρχονται αντιμέτωπες με προβλήματα που ούτε καν είχαν φανταστεί όταν ξάπλωναν για πρώτη φορά στο κρεβάτι του χειρουργείου. «Τα ενθέματα σιλικόνης ενοχοποιούνται για φαινομενικά άσχετα συμπτώματα, από τριχόπτωση μέχρι χρόνια κόπωση, τα οποία στο σύνολό τους κατατάσσονται στην ιατρική οντότητα ως BII (Breast Implant Illness). Τώρα μαθαίνουμε ότι μια μορφή καρκίνου, το αναπλαστικό μεγαλοκυτταρικό λέμφωμα, συνδέεται με ορισμένα ενθέματα σιλικόνης τραχείας επιφάνειας, όπως πρόσφατα ανακοίνωσε το FDA», λέει ο πλαστικός χειρουργός Μπράιαν Αρμίχο, ο οποίος μεγάλωσε σε μια οικογένεια με αρκετές ασθενείς με καρκίνο του μαστού προτού ακόμα επιλέξει την ειδικότητά του. «Παρόλο που η αμερικανική Αρχή δεν συστήνει την επέμβαση explant αν δεν υπάρχουν συμπτώματα, πολλές γυναίκες έρχονται στο ιατρείο μου και ζητούν να τα αφαιρέσουν προληπτικά, για να νιώσουν πιο ήρεμες».
Από τη στιγμή που γίνεται μια αυξητική στήθους, το μόνο βέβαιο είναι ότι θα χρειαστεί κι άλλο χειρουργείο. Ακόμη κι αν όλα πάνε τέλεια, τα ενθέματα έχουν διάρκεια ζωής από 10 έως 15 χρόνια. Μετά από αυτό το διάστημα πρέπει είτε να αφαιρεθούν είτε ν’ αντικατασταθούν.
Ωστόσο δεν είναι βέβαιο ότι θ’ αντέξουν τόσο καθώς υπάρχουν διάφορες πιθανές παρενέργειες όπως να μολυνθούν, να διαρραγούν ή να μετακινηθούν, οπότε σε καθεμία από αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να γίνει explant. Οσο για την πιο συχνή παρενέργεια, τη δημιουργία μιας σκληρής κάψας από ουλώδη ιστό με την οποία ο οργανισμός περιβάλλει το ένθεμα, η πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση είναι και πάλι η αφαίρεση. «Το δυσανάλογα μεγάλο στήθος, τόσο το ενισχυμένο όσο και το φυσικό, μπορεί επίσης να προκαλέσει προβλήματα», λέει ο Μπράιαν Αρμίχο.
«Πόνοι στον αυχένα, στους ώμους και την πλάτη είναι μία ακόμα πιθανή παρενέργεια για την οποία μπορεί να μην είχε ενημερωθεί προκαταβολικά η ασθενής. Η λύση είναι και πάλι το χειρουργείο. Οι γιατροί που λειτουργούν με γνώμονα την ηθική φροντίζουν να εξηγούν αναλυτικά τι είδους επιπλοκές μπορεί να φέρει κάθε επέμβαση και να προστατεύουν τους ασθενείς τους από ακραίες επιλογές».
Και μετά την αφαίρεση, τι;
Ολοι μπορούμε να φανταστούμε ή έχουμε δει πόσο ωραίο είναι ένα στήθος που έχει ενισχυθεί με τα σωστά ενθέματα, πόσο ψηλά στέκεται, πόσο όμορφα διαγράφεται μέσα από τα ρούχα. Επίσης όλοι μπορούμε να φανταστούμε ότι όταν αφαιρεθούν τα ενθέματα, ο μαστός θα δείχνει σαν άδεια κάλτσα. Χωρίς εσωτερική υποστήριξη και με ξεχειλωμένο ζαρωμένο δέρμα. Γι’ αυτόν το λόγο το explant είναι μια εξαιρετικά απαιτητική επέμβαση που πρέπει να διενεργείται από δεξιοτέχνη γιατρό. Ο πιο ειδικός με την πιο μακρά λίστα αναμονής στον κόσμο για επεμβάσεις explant είναι ο πλαστικός χειρουργός Ντέιβιντ Ράνκιν που χειρουργεί στη Φλόριντα.
Το όνομά του βρίσκεται πίσω απ’ όλες τις επώνυμες μαρτυρίες των διασημοτήτων, influencers, youtubers και podcasters που έκαναν τη διαδικασία και μιλούν ανοιχτά γι’ αυτήν. Ο ίδιος έχει αποφασίσει εδώ και τρία χρόνια να μη διενεργεί καμία αυξητική μαστών. Το μόνο χειρουργείο που αναλαμβάνει είναι η αφαίρεση των ενθεμάτων, τίποτε άλλο, ενώ είναι ενεργός υποστηρικτής του δικαιώματος των γυναικών να έχουν ένα υγιές φυσικό στήθος. Αυτός ήταν και ο λόγος που δέχτηκε αμέσως να μου μιλήσει για το θέμα του explant. «Είναι μεγάλη πρόσκληση να αφαιρέσεις ένα ένθεμα και να κάνεις συγχρόνως και ανόρθωση μαστών. Οι γυναίκες που έρχονται σε μένα θέλω όχι μόνο να απαλλάσσονται απ’ όλες τις ενοχλήσεις που τους προκαλούν τα ενθέματα, αλλά και να έχουν ένα τέλειο αισθητικά αποτέλεσμα».
Η τεχνική του explant είναι πολύπλοκη γιατί, όπως εξηγεί ο Ντέιβιντ Ράνκιν, «όταν εισάγεις ένα ξένο σώμα στον οργανισμό, τον αναγκάζεις ν’ αντιδράσει σχηματίζοντας γύρω του ουλώδη ιστό. Σκοπός μας είναι να αφαιρέσουμε και το ένθεμα και τον ουλώδη ιστό που έχει σχηματιστεί γύρω του. Αυτό δεν είναι πάντα εύκολο και εξαρτάται από το αν έχει τοποθετηθεί πάνω από τον μυ ή κάτω από αυτόν. Στη δεύτερη περίπτωση χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια γιατί η κάψα μπορεί να φτάνει στο περιόστεο. Αφού βεβαιωθούμε ότι έχουμε απομακρύνει όλη την κάψα, πρέπει ν’ αφαιρέσουμε την περίσσεια του δέρματος που απομένει καθώς έχει αδειάσει το στήθος.
Χρησιμοποιώ την τεχνική του J-wrap, σχεδιάζοντας ένα νοητό J στην εξωτερική πλευρά του μαστού και μεταφέροντας τον ιστό που η ασθενής διαθέτει φυσιολογικά στην περιοχή κάτω από τη θηλή ώστε να δώσω όγκο και ύψος στο σωστό σημείο». Η ανάρρωση διαρκεί λίγες εβδομάδες, απαιτεί ειδικούς στηθόδεσμους και έχει τους ίδιους περιορισμούς με όλες τις εγχειρήσεις στο στήθος για προσωρινή αποχή από τα σπορ.
Το πιο σημαντικό για τον Ντέιβιντ Ράνκιν, όμως, είναι η ανακούφιση που προσφέρει μέσα από τη δουλειά του. «Από τότε που ξεκίνησα τα explants και όσο περισσότερες ασθενείς γνώριζα, καταλάβαινα ότι κάθε σώμα μπορεί να αντιδράσει με διαφορετικό τρόπο στα ενθέματα. Εβλεπα γυναίκες που υπέφεραν πραγματικά, ένιωθαν αληθινά άρρωστες. Είχαν πάει ήδη σε αμέτρητους γιατρούς, είχαν ξοδέψει μια περιουσία για να θεραπευτούν αλλά δεν τα είχαν καταφέρει. Ημουν η τελευταία τους ελπίδα και τελικά ανακάλυπταν ότι βγάζοντας τα ενθέματα γίνονταν καλά. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλες οι γυναίκες πρέπει να κάνουν αφαίρεση, υπάρχουν πολλές που νιώθουν τέλεια μετά την αυξητική. Υπάρχουν όμως και κάποιες που αισθάνονται ότι ο οργανισμός τους επιτίθεται στο ξένο σώμα».
Το επόμενο διαθέσιμο ραντεβού για explant με τον Ντέιβιντ Ράνκιν είναι τον Νοέμβριο του 2024. «Σοβαρά τώρα;» ρωτάει έκπληκτη η δημοσιογράφος από την Αθήνα. «Εντάξει, δεν είναι τραγικό, πολλές ασθενείς μού λένε ότι χρειάζονται τον χρόνο της αναμονής για να προετοιμαστούν πνευματικά και σωματικά για τη μετάβαση».
Εκτός από εκείνες που αποφασίζουν να αντιστρέψουν μια λάθος απόφαση που πήραν κάποτε, υπάρχουν και άλλες που προχωρούν μεν σε αυξητικές επεμβάσεις στήθους αλλά με ζητούμενο πλέον ένα φυσικό αποτέλεσμα. Το διπλό D και η αισθητική πορνό με τα αφύσικα «στήθη-μπαλόνια» που επικράτησε δυστυχώς τις προηγούμενες δεκαετίες παρασύροντας εκατομμύρια γυναίκες να εμπιστευθούν ανεύθυνους γιατρούς με ολέθρια αποτελέσματα, έχει περάσει (ελπίζουμε) ανεπιστρεπτί. Και όσο συνειδητοποιούμε ότι τα πρότυπα ομορφιάς τα επιβάλλει η πατριαρχία τόσο η σχέση με το σώμα μας θα αλλάζει.
