Γι’ αυτό και, πιθανότατα τεχνηέντως, διακινείται η φήμη ότι η Ιερά Σύνοδος θα οδηγηθεί σε μια σολομώντεια λύση, διατηρώντας μεν στους κόλπους της τον 62χρονο και οδεύοντα προς τη συνταξιοδότηση παπα-Δημήτρη, αλλά όχι στους Αγίους Ισιδώρους. Κυοφορείται η μετάθεσή του σε μονή των νοτίων προαστίων, κάτι που ουδόλως θα πτοήσει τα στίφη των πιστών που συρρέουν στις λειτουργίες του ακόμη και από τα πέρατα του κόσμου, προσδοκώντας ένα κάποιο θαύμα. Ταυτόχρονα, υποτίθεται πως ο μητροπολίτης στην περιοχή όπου φέρεται να μετατίθεται ο εφημέριος του Λυκαβηττού αντιδρά έντονα, καθώς είναι κατηγορηματικά αντίθετος στη θαυματολογία.
Εν τω μεταξύ, γενικότερα, ο κλήρος διχάζεται όλο και πιο έντονα. Υπάρχουν μητροπολίτες που φρίττουν με τη δράση του παπα-Δημήτρη και την καταδικάζουν δημοσίως. Κάποιοι άλλοι, όμως, προτιμούν να σιωπούν, υποθέτοντας ότι, κατά βάθος, η πρόθεση του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου για τον παπα-Δημήτρη είναι να πέσει στα μαλακά. Ο κ. Ιερώνυμος, ίσως επειδή επιχειρεί να εξουδετερώσει την εσωτερική «αντιπολίτευση» που χρησιμοποιεί σαν πολιορκητικό κριό εναντίον του το σκάνδαλο του Λυκαβηττού, όχι μόνο δεν κρύβει, αλλά και φροντίζει να επιδεικνύει την εύνοιά του προς τον παπα-Δημήτρη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρόσφατο συλλείτουργο στη Ζάλτσα Βοιωτίας: ο Αρχιεπίσκοπος μαζί με τον κ. Λουπασάκη τέλεσαν κουρά μοναχού, και δη στην προσωπική έδρα του Μακαριωτάτου, μια και η Μονή Αγίων Θεοδώρων είναι το ησυχαστήριό του, αφότου αναστηλώθηκε με τη δική του φροντίδα.
Επιπλέον, στο πλαίσιο της ίδιας επίσκεψης στη Ζάλτσα, ο κ. Ιερώνυμος φωτογραφήθηκε ως εξ επί τούτου μαζί με τον παπα-Δημήτρη, αλλά και τον Γιώργο Αγγελόπουλο -Ντάνο- του «Survivor». Ο τελευταίος τιμά τον παπα-Δημήτρη ως πνευματικό του, με τακτικές επισκέψεις στον Λυκαβηττό και στενή προσωπική φιλία. Εξάλλου, είναι ενδεικτικές της σημασίας που αποδίδει ο Ντάνος στην ευλογία και φώτιση που λαμβάνει από τον παπα-Δημήτρη οι πόζες του με κεκλιμένη την κεφαλή καθώς κρατά αγκαλιά το βαρύτιμο τρόπαιο του «Survivor» στον περίβολο των Αγίων Ισιδώρων. Εντούτοις, αν ισχύουν όσα αναφέρει η ανακριτική πρόταση εις βάρος του, ο παπα-Δημήτρης δεν είναι εξουσιοδοτημένος από την Εκκλησία της Ελλάδος να ασκεί καθήκοντα πνευματικού. Αλλά αυτό είναι ένα επιμέρους ζήτημα το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο καυτό κεφάλαιο που αφορά τη διερεύνηση του -βεβαρημένου, όπως προκύπτει- παρελθόντος του κ. Λουπασάκη.
Μακριά από το παγκάρι
Οπως αποκαλύφθηκε προ ημερών από την οργάνωση ellinikahoaxes.gr, με τη δημοσιοποίηση μέρους του αυθεντικού εγγράφου, ο παπα-Δημήτρης είχε παραπεμφθεί στην Εκκλησιαστική Δικαιοσύνη ήδη από το 2014 για σειρά σοβαρών παραπτωμάτων. Η υπόθεσή του δεν εκδικάστηκε ποτέ, παρά την ενδελεχή διερεύνηση του βίου και της πολιτείας του κ. Λουπασάκη, στην οποία αποδύθηκε ένας έγκριτος νομομαθής της Εκκλησίας, ο νυν μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου, κ. Ιερώνυμος. Ως μέλος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, αλλά και λόγω της δέσμευσής του από τη μυστικότητα της ανακριτικής διαδικασίας, ο κ. Ιερώνυμος αρνείται συστηματικά να δώσει οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία για την υπόθεση. Δεν μοιράζεται καν τις σκέψεις του για το πώς το έγγραφο κατέληξε στα ellinikahoaxes.gr.
Επί του παρόντος, μόνο εύλογες υποθέσεις διατυπώνονται για την ενδεχόμενη, αμιγώς οικονομική πτυχή του σκανδάλου με τα κατά συρροήν θαύματα. Διότι, λαμβάνοντας υπόψη την κοσμοπλημμύρα και το ευλαβικό πάθος των πιστών, θεωρείται βέβαιο ότι το παγκάρι των Αγίων Ισιδώρων από τις αυθόρμητες δωρεές θα πρέπει να είναι από τα πιο εύρωστα στην Αθήνα, αν όχι στην Ελλάδα. Εντούτοις, αποτελεί έργο αποκλειστικά της Ιεράς Συνόδου να ελέγξει επισταμένως τα λογιστικά βιβλία του ναού. Ο οποίος, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, καταχωρείται ανάμεσα στα 10 παρεκκλήσια ιδιοκτησίας του ΤΠΟΕΚΕ, ήτοι του πάλαι ποτέ Ταμείου Προνοίας Ορθοδόξου Εφημεριακού Κλήρου Ελλάδος. Ενώ το Ταμείο Κληρικών έχει ενσωματωθεί στον ΕΦΚΑ, η περιουσία του, υπό ένα ιδιότυπο καθεστώς, έχει μεταβιβαστεί στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Αν λοιπόν κατά τον εσωτερικό έλεγχο παρατηρηθεί σημαντική αναντιστοιχία μεταξύ των πραγματικών και των ευλόγως αναμενόμενων εσόδων, τότε ο παπα-Δημήτρης θα πρέπει να πείσει την Εκκλησιαστική Δικαιοσύνη ότι δεν δικαιολογείται καμία υπόνοια διαφυγόντων κερδών. Στην αντίθετη περίπτωση, τα πενιχρά εισοδήματα των Αγίων Ισιδώρων θα πρέπει να αποδοθούν είτε σε δόλια ενέργεια είτε σε κάποιου είδους υπερφυσική παρέμβαση, αλλιώς σε «θαύμα» – αν και από την ανάποδη.
Αποκρυπτογράφηση των κατηγοριών
Η ανακριτική πρόταση απευθυνόταν στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο, ο οποίος είχε διατάξει επίσης την αρχική δίωξη του παπα-Δημήτρη. Βεβαίως, θα πρέπει πάντα να τονίζεται ότι ο κ. Λουπασάκης δεν έχει καταδικαστεί από το Συνοδικό Δικαστήριο, διότι, πολύ απλά, δεν έχει δικαστεί ακόμη. Η δίκη του, αρχικώς προγραμματισμένη για το 2017, αναβλήθηκε επ’ αόριστον. Οπότε, έχοντας κατά νου το τεκμήριο της αθωότητας οποιουδήποτε διώκεται από τον νόμο -τον εκκλησιαστικό εν προκειμένω και όχι τον κοσμικό-, για να εμβαθύνει στην υπόθεση θα πρέπει κανείς να ανασυνθέσει τα κολάσιμα ατοπήματα του παπα-Δημήτρη μέσα από το έγγραφο της ανακριτικής πρότασης. Το αρχικό κατηγορητήριο εις βάρος του παραμένει άγνωστο μέχρι στιγμής – με άλλα λόγια, σήμερα ξέρουμε μόνο την εκτίμηση του εκκλησιαστικού ανακριτή, ως αποτέλεσμα της τριετούς έρευνάς του. Αλλά δεν ξέρουμε τι ακριβώς έκανε ο πρωτοπρεσβύτερος Λουπασάκης πριν από το 2014.
Με τη βοήθεια ειδικού στο Εκκλησιαστικό Δίκαιο, το «ΘΕΜΑ» επιχειρεί να αποκωδικοποιήσει την πρόταση του ανακριτή αντιστρόφως, ώστε να προσδιοριστούν τα αδικήματα που φέρεται να έχει διαπράξει. Ετσι, λοιπόν, μέσα από τη δυσνόητη διατύπωση, σε γλώσσα αρχαΐζουσα, κατ’ αρχάς, η αναφορά στην «αγυρτεία» παραπέμπει σε απάτη. Η αγυρτεία, ωστόσο, δεν είναι ένα ορισμένο αδίκημα το οποίο περιγράφεται σαφώς στους Ιερούς Κανόνες. Ο εκκλησιαστικός ανακριτής χρησιμοποιεί τον όρο για να προϊδεάσει, τρόπον τινά, τον Αρχιεπίσκοπο, συμπυκνώνοντας σε μία λέξη το ηθικό ποιόν του παπα-Δημήτρη. Συνεπώς, η αγυρτεία σημαίνει ότι ο ιερέας αποδεδειγμένα εξαπάτησε το ποίμνιό του, κάτι που χαρακτηρίζει τη γενικότερη συμπεριφορά του, με γνώμονα τον θεσμικό του ρόλο και τις υποχρεώσεις του απέναντι στους Ιερούς Κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ακολούθως ο ανακριτής αναφέρεται σε εμπρόθετη αλλοίωση. Απλοποιώντας, το νόημα είναι ότι οι πράξεις του ιερέα δεν συνάδουν με το πνεύμα των Ιερών Κανόνων και, επιπλέον, ότι η παραβίασή τους έγινε συνειδητά και με πρόθεση.
Η τρίτη κατηγορία που προσάπτεται στον παπα-Δημήτρη είναι η απείθεια και η καταφρόνηση του οικείου επισκόπου. Η απείθεια υπάρχει στους Ιερούς Κανόνες, αλλά εδώ σημαίνει ακριβώς την ανυπακοή προς τον ιεραρχικά ανώτερό του, τον επιχώριο μητροπολίτη, κάτι ιδιαίτερα σοβαρό, εφόσον ο πειθήνιος σεβασμός προς τους ανώτερους κληρικούς αποτελεί θεμέλιο λίθο της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Το σύστημα διοίκησης της οποίας είναι επισκοπικοκεντρικό, γι’ αυτό και ο επιχώριος μητροπολίτης είναι ουσιαστικά ο «διοικητικός προϊστάμενος», ο άνθρωπος που έχει την ανώτατη ιερατική εξουσία στο πλαίσιο της μητρόπολής του. Και η απείθεια προς αυτόν δεν συγχωρείται.
Ο ανακριτής υπεισέρχεται επίσης στον ιδιωτικό βίο του παπα-Δημήτρη, ακριβώς λόγω του παραδείγματος που οφείλει στο ποίμνιο κάθε άνθρωπος που αφιερώνεται στον Θεό της Αγάπης κ.λπ. Ο κ. Λουπασάκης εγκαλείται, λοιπόν επί «προσβολή του ιερού μυστηρίου του γάμου και εμπροθέτω βαρυτάτη αμελεία εις την περί την οικογενείαν του κατηγορουμένου φροντίδα» – μία κατηγορία η οποία δεν χρήζει καν ανάλυσης. Πολύ συχνά ο παπα-Δημήτρης αναφέρεται, με έκδηλη στοργή, στις δύο βιολογικές θυγατέρες, στα πνευματικά παιδιά του κ.λπ. Φαίνεται όμως ότι ο ανακριτής, ύστερα από το τριετές, ενδελεχές ξεσκόνισμα του παπα-Δημήτρη, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, για άγνωστους εισέτι λόγους, δεν αποτελεί υπόδειγμα οικογενειάρχη.
Στις προηγούμενες θα πρέπει να προστεθεί η κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε χειροτονίες ιερέων αντίθετες προς τους Ιερούς Κανόνες. Αξιοσημείωτο είναι όμως και το βαρύ παράπτωμα του «σφετερισμού του υπουργήματος της πνευματικής πατρότητας» -ή, πιο απλά, το ότι ο παπα-Δημήτρης ανέλαβε να καθοδηγεί πιστούς με τον ρόλο του πνευματικού χωρίς να του έχει ανατεθεί ποτέ το εν λόγω καθήκον με ενταλτήρια επιστολή από τον οικείο μητροπολίτη, όπως κανονικά προβλέπεται.
Ο παπα-Δημήτρης, όπως ίσως μαρτυρούν και τα οικοδομικά έργα που ανοίγουν ξεκάθαρα προοπτικές εξάπλωσης του ναού των Αγίων Ισιδώρων στον βράχο του Λυκαβηττού, φιλοδοξεί να ιδρύσει επιτόπου μονή. Ο εκκλησιαστικός ανακριτής όμως είναι καταπέλτης περί αυτού. Καταλογίζει στον παπα-Δημήτρη «συνωμοσία, φατρία και τυρεία», τη φαύλη τριάδα των ενδοεκκλησιαστικών αμαρτημάτων που θεωρούνται έως και «θανάσιμα» για τη σταδιοδρομία ενός κληρικού. Μεταφράζονται ως σκευωρία και σύσταση κλίκας, υποκίνηση αναταραχής στους κόλπους της Εκκλησίας και αυθαίρετη, αντικανονική δημιουργία μοναστικής αδελφότητας.
Με όλα αυτά, ο παπα-Δημήτρης, κατά τον ανακριτή, αντί να συνοδεύει τους πιστούς στον δρόμο της γαλήνης και της ανάτασης, σκανδαλίζει τη συνείδησή τους με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Αλλά δεν υπάρχει η παραμικρή απόδειξη ότι ακουμπά τον οβολό τους για ίδιον όφελος. Γι’ αυτό και ο ανακριτής συστήνει στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να μετατρέψει την αρχική κατηγορία της κατά συρροήν υπεξαίρεσης ιερού χρήματος σε υπέρβαση καθήκοντος με αντιποίηση μιας εξουσίας που ο ίδιος δεν διαθέτει. Και, ανοίγοντας ένα παραθυράκι που ίσως χρησιμεύσει ως τελευταία διέξοδος διαφυγής, ο εκκλησιαστικός ανακριτής παραχωρεί στον παπα-Δημήτρη την πιθανότητα της ψυχοπνευματικής διαταραχής, προτείνοντας να τον εξετάσει ψυχίατρος.
Σε ρόλο μάρτυρα
Ο παπα-Δημήτρης, μειδιώντας αχνά, μοιάζει να περιμένει να κοπάσει η θύελλα, στην οποία ο ίδιος πρωταγωνιστεί. Στο ποίμνιο και τους δημοσιογράφους που τον πολιορκούν επιδεικνύει την ακλόνητη πεποίθησή του ότι εν τέλει -με τη βοήθεια του Θεού και του Αρχιεπισκόπου- η αλήθεια για την αθωότητά του θα λάμψει. Δεν οργίζεται και δεν αντεπιτίθεται σε όσους, κατά τη δική του άποψη, τον διασύρουν και τον συκοφαντούν. Η στάση του θυμίζει τον Εσταυρωμένο, το «άφες αυτοίς», ως την ύστατη ώρα του θεανθρώπινου μαρτυρίου. Ο παπα-Δημήτρης διαθέτει έμφυτο επικοινωνιακό χάρισμα και είναι σε θέση να γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον ότι η αίγλη του παρεξηγημένου κήρυκα της καλοσύνης, κάποιου που γίνεται μεσολαβητής στη θαυματουργό δύναμη του Τιμίου Σταυρού όπως ο ίδιος, του σύγχρονου οσιομάρτυρα μόνο κακό δεν κάνει. Οι πιστοί συσπειρώνονται γύρω του, όλο και περισσότερο, όλο και περισσότεροι, ολοένα και πιο μαχητικά τασσόμενοι στο πλευρό του. Πρόκειται για ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να πιστέψουν ακόμη και τον πλέον ακραίο ισχυρισμό του αγαπημένου τους ιερέα, ο οποίος έχει φτάσει στο σημείο να δηλώσει ότι στο αρχείο του, καλά φυλαγμένο για να αποκαλυφθεί όταν θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου, «υπάρχει και βίντεο, γραμμένο σε CD, με ανάσταση νεκρού. Πιστοποιημένη από γιατρούς».
Μαγνήτης διασήμων
Στα περίπου 20 χρόνια της θητείας του ως εφημέριου στους Αγίους Ισιδώρους Λυκαβηττού, ο παπα-Δημήτρης Λουπασάκης έχει καταφέρει να μετατρέψει την εκκλησία του σε πόλο έλξης διασήμων. Πολιτικοί πρώτης γραμμής και λοιποί δημόσιοι λειτουργοί, επιχειρηματίες, τραγουδιστές, ηθοποιοί και προσωπικότητες από τον χώρο του θεάματος ευρύτερα προσέρχονται με ταπεινότητα αποζητώντας φώτιση και ευλογία απευθείας από τον πολυσυζητημένο εφημέριο. Χάρη στον συγχρωτισμό με τόσους διαπρεπείς Ελληνες που έχουν δημιουργήσει μια πολυμελή ελίτ πιστών γύρω του, ο ίδιος ο παπα-Δημήτρης έχει αναδειχθεί σε κορυφαίο για την τρέχουσα περίοδο εκκλησιαστικό celebrity.
Τα πρωτεία, δικαιωματικά, κατέχει ο Ντάνος. Ο Γιώργος Αγγελόπουλος έχει τις πιο στενές σχέσεις με τον παπα-Δημήτρη από οποιονδήποτε άλλον προβεβλημένο Ελληνα. Αρκετά κοντά στον παππούλη του Λυκαβηττού βρίσκονται επίσης η Μελίνα Ασλανίδου, ο Ηλίας Βρεττός, ο παραολυμπιονίκης της ξιφασκίας Παναγιώτης Τριανταφύλλου κ.ά. Πέραν αυτών, στους Αγίους Ισιδώρους εμφανίζονται αρκετά συχνά προσωπικότητες όπως η Μαρία Σολωμού, η Ντορέττα Παπαδημητρίου, ο Πάνος Μουζουράκης, ο Γιώργος Τσαλίκης, οι οποίοι και δεν παραλείπουν να ενισχύσουν εμπράκτως και με γενναιοδωρία το φιλανθρωπικό έργο του εφημέριου.
Μεταξύ των πιστών διασήμων, αναμφίβολα ξεχωρίζει η περίπτωση του ηθοποιού Κωστή Σαββιδάκη, ο οποίος, κατά θεία σύμπτωση, ενσάρκωσε ρόλο κληρικού στη σειρά «Αγριες Μέλισσες». Ο τηλεοπτικός παπα-Γρηγόρης ισχυρίζεται πως έχει βιώσει, κυριολεκτικά πάνω του, τη θαυματουργό δράση του παπα-Δημήτρη: «Πήγαινα πάρα πολύ συχνά στους Αγίους Ισιδώρους, στον πατέρα Δημήτριο, που έχει τον θαυματουργό Σταυρό και κατά διαστήματα τον βγάζει και ευλογεί τον κόσμο. Με σταύρωσε κι εμένα. Ο Σταυρός κόλλησε στην πλάτη μου! Τότε ο παπα-Δημήτρης με συμβούλευσε να κάνω ακτινογραφία στο συγκεκριμένο σημείο, την οποία και έκανα. Οντως βρέθηκε κάτι και χρειάστηκε να κάνω εγχείρηση στους πνεύμονες. Κάπνιζα γύρω στα τέσσερα πακέτα τσιγάρα την ημέρα, από τα 14 μου χρόνια. Αν δεν ήταν όμως ο Σταυρός και ο πατέρας Δημήτριος να εντοπίσει το πρόβλημα, δεν ξέρω πού θα ήμουν σήμερα».
Ντάνος, υπέρμαχος των θαυμάτων
Ο θριαμβευτής του «Survivor» του 2017 αποτελεί υπόδειγμα αφοσίωσης στον παπα-Δημήτρη. Οχι μόνο δεν έχει διακόψει τις επισκέψεις του στον Λυκαβηττό μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις γύρω από τη δράση του ιερέα, αλλά καταθέτει και τη δική του άποψη για τα τεκταινόμενα: «Ολα αυτά που ακούστηκαν προσβάλλουν και τη δική μου επιλογή για το προσκύνημα. Είναι στη συνείδηση του καθενός τι θα πιστέψει. Οι Αγιοι Ισίδωροι είναι ένα μέρος πολύ ιδιαίτερο για εμένα. Ο πατέρας Δημήτριος είναι πνευματικός μου πατέρας. Είναι δικαίωμά τους να καταγγέλλουν, όμως έτσι μειώνουμε τους ανθρώπους που έρχονται εδώ. Δεν είναι καθόλου αστείος ο λόγος που κάποιος έρχεται εδώ. Εύχομαι να μη χρειαστεί κανείς να έρθει εδώ για να ζήσει κάποιο θαύμα».
Ηλίας Βρεττός: Μετά τη σωτηρία
Την ευλογία του παπα-Δημήτρη αναζήτησε στον Λυκαβηττό ο Ηλίας Βρεττός μετά το εξαιρετικά σοβαρό τροχαίο δυστύχημα που είχε το 2018 στην Παραλιακή. Ο δημοφιλής τραγουδιστής είχε υποστεί πολλαπλά κατάγματα σε λεκάνη, μηρό και χέρι, ενώ η αποκατάσταση της υγείας του ήταν μακρόχρονη και επώδυνη. Συχνά σε συνεντεύξεις, σε αναρτήσεις του στα social media κ.λπ. αναφέρεται στον ρόλο που έπαιξε γι’ αυτόν ο εφημέριος του Λυκαβηττού: «Ο πατήρ Δημήτριος είναι ένας φάρος στη ζωή μου και με κατευθύνει πνευματικά. Πηγαίνοντας στον ναό την πρώτη φορά μετά το ατύχημα, τα εκατό σκαλιά ήταν δύσκολο να τα ανέβω με τις δύο πατερίτσες που είχα τότε. Θεωρώ καρμική τη συνάντησή μου με τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Ο πατήρ Δημήτριος έχει έναν θαυματουργό Σταυρό, με τον οποίο σταυρώνει χιλιάδες προσκυνητές. Αυτά που είδα όταν πήγα να με σταυρώσει δεν είχαν σχέση με τα επίγεια. Συγκλονίστηκα. Ηταν η πρώτη μου φορά σε έναν χώρο με χιλιάδες ανθρώπους που είχαν πρόβλημα. Παροτρύνω όποιον αντιμετωπίζει προβλήματα να πάει στο εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων. Να δει το φως και να βοηθηθεί».
Μελίνα Ασλανίδου: Σαν πατέρας
Ευλογημένη για τη γνωριμία της με τον πατέρα Δημήτριο νιώθει η Μελίνα Ασλανίδου, σύμφωνα με δηλώσεις της. Η τραγουδίστρια έχει βρεθεί πολλές φορές στον Λυκαβηττό,περιμένοντας υπομονετικά επί ώρες έως ότου έρθει η σειρά της να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό. Οπως λέει χαρακτηριστικά η ίδια, «ο πατήρ Δημήτριος είναι σαν πατέρας μου, του έχω τεράστια αγάπη. Το έργο που κάνει είναι θεάρεστο, του έχει δώσει ο Θεός αυτή τη μεγάλη δύναμη. Είναι από τους ανθρώπους που εμπιστεύομαι με κλειστά τα μάτια, είναι ο πνευματικός καθοδηγητής μου. Το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων και ο χώρος γενικότερα είναι πραγματικά ευλογημένα. Ολο αυτό ξεκινά από όλους τους αγίους που έχουν περάσει από εδώ και σήμερα έχουμε τον πατέρα Δημήτριο. Εχω προτείνει σε φίλους που έχουν ανάγκη ή των οποίων τα παιδιά έχουν καρκίνο, ταλαιπωρούνται με άλλα προβλήματα υγείας κ.λπ. να έρθουν εδώ, να σταυρωθούν με τον θαυματουργό Σταυρό που κρατά στα χέρια του ο πατήρ Δημήτριος».
Με το σπαθί του Παναγιώτη
Ο παραολυμπιονίκης της ξιφασκίας Παναγιώτης Τριανταφύλλου γνώρισε τον πατέρα Δημήτριο το 2006, δύο χρόνια μετά το τροχαίο ατύχημα που τον καθήλωσε στο αναπηρικό αμαξίδιο. Ο ίδιος θεωρεί ότι η συνάντηση με τον ιερέα ήταν καθοριστική για τη μετέπειτα πορεία του: «Ενα-δυο χρόνια αφότου χτύπησα, μας μίλησαν για το εκκλησάκι αυτό και τον πατέρα Δημήτριο. Πρωτοπήγαμε με τη μητέρα μου – και ήταν πανέμορφα. Κάθε φορά αισθάνομαι γαλήνια, μια απίστευτη ηρεμία, δεν με αγγίζει τίποτα, μπορώ να κάθομαι εκεί επί ώρες. Ο πατέρας Δημήτριος, με τη βοήθεια του Τιμίου Σταυρού, κάνει θαύματα. Τα οποία δεν κάνει ο ίδιος, αλλά ο Σταυρός, όπως λέει κι εκείνος».
