Γεγονός αποτελούν οι πρώτες φωλιές θαλάσσιας χελώνας Caretta – Caretta στα παράλια Ηλείας-Αχαΐας!
Τα τελευταία 24ώρα είναι χαρακτηριστικές οι αναρτήσεις (όπως αυτές στη Μονάδα Διαχείρισης Δυτικής Πελοποννήσου στην ΑΡΧΙΚΗ ΦΩΤΟ) που επισημαίνουν την συγκεκριμένη εξέλιξη που προκαλεί αμφίβολα μεγάλη χαρά σε φιλόζωους και φιλοπεριβαλλοντιστές…
Φύλακας της μονάδας αφού εντόπισε τη φωλιά προχώρησε σε όλες τις ενέργειες για τη σήμανσή της και την προστασία των αυγών!
Παράλληλα για την προστασία των φωλιών επισημαίνεται ότι απαγορεύεται η κίνηση τροχοφόρων στον αιγιαλό και στους αμμόλοφους από τη σχετική νομοθεσία (Νόμος 3937/2011).
Θυμίζουμε ότι οι θηλυκές θαλάσσιες χελώνες γεννούν στα μέσα του Μάϊου και του Ιουνίου κατά μέσο όρο τέσσερις ομάδες αυγών και στη συνέχεια μένουν ανενεργές και δεν ξανά-ωοτοκούν για δύο έως τρία έτη…
Μετά από επώαση περίπου 80 ημερών, τα χελωνάκια σκάβουν την άμμο για να φτάσουν στην επιφάνεια, κυρίως τη νύχτα, όταν το σκοτάδι αυξάνει την πιθανότητα να ξεφύγουν από τους θηρευτές η να τραυματιστούν από τις υψηλές θερμοκρασίες της άμμου. Τα χελωνάκια μπαίνουν στη θάλασσα χρησιμοποιώντας ως οδηγό σημείο την αντανάκλαση του φεγγαριού ή των αστεριών στην επιφάνεια του νερού. Αρχικά σπρώχνουν με τα πτερύγιά τους μέχρι να φτάσουν στην θάλασσα και στη συνέχεια, μόλις φτάσουν στο νερό κολυμπούν για περίπου 20 ώρες μέχρι να φτάσουν στα ανοικτά. Ένα μεταλλικό στοιχείο, ο μαγνητίτης, στον εγκέφαλό τους, βοηθά τις χελώνες να αντιλαμβάνονται το μαγνητικό πεδίο της γης.
Καταστροφή από τσοπανόσκυλα και κίνδυνος από άλλους θηρευτές και τον τεχνητό φωτισμό στις παραλίες
Δυστυχώς, μαζί με τα ευχάριστα νέα για τις πρώτες φωλιές, έρχονται και τα δυσάρεστα αφού δεν είναι μόνο τα τροχοφόρα που απειλούν τις φωλιές. Είναι και τα αδέσποτα -και μη- σκυλιά και άλλοι θηρευτές που σκάβουν και τρώνε τα αυγά! Όπως καταγγέλλεται σχετικά με χαρακτηριστικό σχόλιο «στην περιοχή της Νότιας Ηλείας (Εκβολές Αλφειού – Ζαχάρω) κάθε χρόνο το 70% των φωλιών καταστρέφονται από Τσοπανόσκυλα!…» (ΦΩΤΟ ΚΑΤΩ)
Από την πλευρά του «Αρχέλωνα» (Σύλλογος για την προστασία της θαλάσσιας χελώνας) αναφέρονται τα εξής:
«Στο Νότιο Κυπαρισσιακό και στο εθνικό πάρκο προστατεύεται επαρκής αριθμός φωλιών ώστε ο πληθυσμός να είναι σίγουρα σταθερός και να μπορεί να καλύπτει τις απώλειες από φυσικούς θηρευτές και θνησιμότητα αλλά και αλιευτικά ατυχήματα και άλλα που εμπλέκεται ο ανθρώπινος παράγοντας άμεσα ή έμμεσα.
Το γρήγορο αποτέλεσμα που μπορεί να προσφέρει η αντιθήρευση με υποεδαφικό πλέγμα, μπορεί να εντυπωσιάζει, όμως προβάλλει το γεγονός που αποδεικνύει πόσο ευαίσθητο εξαρτώμενο είναι το είδος από τις συνθήκες που επικρατούν στο χώρο της αναπαραγωγής του.
Η θήρευση από σκύλους αποτελεί σοβαρό πρόβλημα καθώς δεν περιορίζεται μόνο στις φωλιές αλλά τραυματίζουν σοβαρά και ενήλικες χελώνες. Έχει ευθύνη και ο ανθρώπινος παράγοντας για δεσποζόμενα ζώα και μη. Αυτό γιατί τέτοιες συμπεριφορές σχετίζονται με σκύλους με ψηλό βαθμό επικινδυνότητας καθώς δρουν σαν αγέλη.
Ο παράγοντας που Δεν είναι δυνατόν να ελεγχθεί αποτελεί το τεχνητός φωτισμός σε οπτική επαφή με την επιφάνεια της παραλίας αναπαραγωγής αλλά και σε κάποια απόσταση στο θαλάσσιο χώρο. Αυτό αποτελεί ασύμμετρη απειλή για τους νεοσσούς των θαλασσίων χελωνών όπου τότε χάνονται στο σύνολό τους.
Γίνονται εθελοντικές παρεμβάσεις αλλά αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να καλύψει το πρόβλημα όπου συνεχώς παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Υπάρχουν παραλίες που δεν υπάρχουν θηρευτές αλλά πολύ σοβαρό πρόβλημα με το φωτισμό. Εκεί δεν μπορεί να έχει κάποιο αποτέλεσμα η προστασία των φωλιών και έτσι δεν υπάρχει τρόπος να προστατευτούν και αφορά νησιά με ψηλό τουρισμό.
Ο τεχνητός φωτισμός είναι σημαντική μορφή ρύπανσης και περιβαλλοντικής υποβάθμισης και αποτελεί απειλή όχι μόνο για τις θαλάσσιες χελώνες, αλλά και για τα μικρά μεταναστευτικά πουλιά και άλλα και τα έντομα επικονιαστές.»
