Διονύση μου καλλιτέχνη μου !!!
Τι βόμβα έσκασε στη ψυχή μου μόλις προσγειώθηκα στον Καναδά…Α πι στευ-το !!!
Τι να πρωτοθυμηθώ: τις παραστάσεις μας στη Πλάκα ,τη «Ρεζέρβα», τα τραγούδια της , το στούντιο,,τις πρόβες, τις συζητήσεις, το «Μυστικό Τοπίο»στο Μέγαρο …
Την πρώτη εθελοντική συναυλία για το 2004 και τη τελετή λήξης,το δημόσιο « ευχαριστώ» σου για τη συναυλία του φορτηγού στον κορωνοιο (που κατάλαβες αμέσως γιατί το έκανα) και ήσουν ο ΜΟΝΟΣ με θάρρος από όλο τον καλλιτεχνικό « κόσμο»που πήρε θέση. Δεν θα ξεχάσω τη φωνή σου , τις συμβουλές,το τεράστιο χιούμορ σου , την αστείρευτη εξυπνάδα σου , το πηγαίο ταλέντο σου , τα μοναδικά σου τραγούδια που στολίζουν τις συναυλίες μας …
Άφησες Τεράστια Παρακαταθήκη .
Σε Ευχαριστώ για ό, τι έζησα μαζί σου , κόσμημα στη ψυχή μου.
Λυπάμαι αφάνταστα που δεν θα σε αποχαιρετήσω…ούτως ή άλλως δεν μου αρέσουν οι αποχαιρετισμοί με κόσμο.
Θα ζεις στη καρδιά μου
Σαν το παράπονο στη φράση
εδώ και τώρα ….
Διονύση μου αγαπημένε …
Νιόνιο μου …
Και έτσι ας καίνε οι λαμπάδες
Στα μονοπάτια στα βουνά
Και εσύ πάντα θα επιστρέφεις κάθε στιγμή
ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ
Άδεια μου αγκαλιά ….
