Η Αμαλιάδα αδελφοποιείται με το Tarpon Springs – Η Πάτρα με την εσωστρέφεια

Tου Αντώνη Κόλλια, Τοπικού Συμβούλου Άνω Καστριτσίου

Πριν από λίγες ημέρες είχα την ευκαιρία να παραβρεθώ ως προσκεκλημένος στην εκδήλωση αδελφοποίησης του Δήμου Ήλιδας με τον Δήμο Tarpon Springs των ΗΠΑ.
Η τελετή έγινε στην Αμαλιάδα και ήταν μια από τις τρεις τελετές αδελφοποίησης που έγιναν μεταξύ Δήμων στη χώρα μας και του Δήμου Τάρπον Σπρινγκς της Φλώριντα που είναι γνωστός από την έντονη παρουσία Ελληνοαμερικανών η οποία είναι πιο έντονη από οποιαδήποτε άλλη πόλη των ΗΠΑ.
Είχαν προηγηθεί αδελφοποιήσεις του Tarpon Springs με την Ύδρα και τα Χανιά.
Στην εκδήλωση η οποία έγινε παρουσία αντιπροσωπείας του Εθνικού Συμβουλίου των ΗΠΑ παρόντος του Έλληνα Δημάρχου του Tarpon Springs κ. Χρυσόστομου Αλαχούζου και άλλων εκλεκτών προσκεκλημένων, υπεγράφη με τον Δήμαρχο Ήλιδας κ. Γιάννη Λυμπέρη πρωτόκολλο συνεργασίας στους τομείς της εκπαίδευσης, της προστασίας και της ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς, του τουρισμού, της προστασίας του περιβάλλοντος και του εμπορικού και επιχειρηματικού τομέα.
Όντας παρών σε αυτή την ξεχωριστή εκδήλωση σκέφτηκα ότι ο μικρός Δήμος Ήλιδας σε αντίθεση με τον μεγάλο Δήμο της Πάτρας, προβαίνει σε κινήσεις εξωστρέφειας οι οποίες συνεπάγονται επίσης πολύ σημαντικές συνεργασίες στο μέλλον και ανοίγουν στην πόλη ορίζοντες.
Την ίδια ώρα που η Πάτρα είναι περιχαρακωμένη στις ιδεοληψίες της Δημοτικής Αρχής, την ίδια ώρα που διώχνουμε ως ανεπιθύμητο από την πόλη τον πρέσβη των ΗΠΑ και κλεινόμαστε στον μικρόκοσμό μας, σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, επιχειρούνται συνεργασίες με την ομογένεια που ανοίγουν παράθυρα για τον τόπο τους, δημιουργούν δεσμούς σύσφιξης των σχέσεων με τον ελληνισμό του εξωτερικού και δημιουργούν διαύλους για την πρόοδο και την ανάπτυξή τους.
Την ίδια ώρα που στην Πάτρα υπάρχουν διακεκριμένοι άνθρωποι της ομογένειας, που μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη εποικοδομητικών σχέσεων, όπως ο υπερδραστήριος συντοπίτης μας Καστριτσάνος Γιώργος Μέρμελας, την ίδια ώρα που υπογραμμίζεται η ανάγκη ανάπτυξης σχέσεων και συντονισμού της χώρας μας με το τεράστιο κεφάλαιο που λέγεται Έλληνες του εξωτερικού, εμείς στην Πάτρα κοιτάζουμε το δέντρο και δεν βλέπουμε το δάσος.
Μένουμε πίσω αναμασώντας κομματικές ατάκες. Μένουμε μόνοι, μη επιδρώντας την παραμικρή συνεργασία με άλλες περιοχές στην Ελλάδα και στον κόσμο. Μένουμε μόνοι και περιχαρακωμένοι.
Αυτή είναι η πόλη που θέλουμε;