Η πολιτική φθορά της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν αποτελεί πλέον εικασία. Οι εξελίξεις, οι δημοσκοπήσεις και η λαϊκή δυσαρέσκεια δείχνουν πως η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Το αφήγημα της σταθερότητας και της αποτελεσματικότητας έχει καταρρεύσει, και η Νέα Δημοκρατία, άλλοτε πανίσχυρη, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια βαθιά κρίση εμπιστοσύνης.
Οι τελευταίες εκλογικές και δημοσκοπικές ενδείξεις αποτυπώνουν μια δραματική πτώση της κυβέρνησης. Η ΝΔ, που κάποτε κατείχε την πολιτική ηγεμονία, βρίσκεται πλέον κάτω από το 25%, ενώ η απώλεια της λαϊκής νομιμοποίησης είναι εμφανής. Δεν πρόκειται για μια απλή κυβερνητική φθορά, αλλά για ένα γενικευμένο ρήγμα ανάμεσα στον Μητσοτάκη και την κοινωνία. Η τραγωδία των Τεμπών αποτέλεσε τη χαριστική βολή, αποκαλύπτοντας όχι μόνο την κρατική ανικανότητα αλλά και την πλήρη αποκοπή της ηγεσίας από τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών.
Η εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει πληγεί ανεπανόρθωτα. Ποτέ δεν υπήρξε ένας ηγέτης με γνήσια λαϊκή αποδοχή. Ήταν ο εκλεκτός των ισχυρών, όχι των πολιτών. Η πολιτική του, βασισμένη σε επικοινωνιακά τεχνάσματα και σε έναν τεχνοκρατικό λόγο αποκομμένο από την κοινωνική πραγματικότητα, τελικά απέτυχε να δημιουργήσει ένα σταθερό υπόβαθρο στήριξης. Η νομοθέτηση υπέρ της ατζέντας των «προοδευτικών» κύκλων, όπως ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, τον αποξένωσε ακόμη και από το συντηρητικό ακροατήριο της Νέας Δημοκρατίας, τη σιωπηλή πλειοψηφία των νοικοκυραίων που περίμεναν από τον πρωθυπουργό να σεβαστεί τις αξίες τους.Η διεθνής του θέση είναι εξίσου επισφαλής. Οι ισχυροί σύμμαχοι που τον στήριξαν δεν τον θεωρούν πλέον χρήσιμο. Οι Ευρωπαίοι έχουν στραμμένο το βλέμμα τους στον Ερντογάν, ενώ οι Αμερικανοί τον διατηρούν «στο περίμενε». Οι άλλοτε πιστοί οικονομικοί και επιχειρηματικοί υποστηρικτές του αναθεωρούν τη στάση τους, αναζητώντας νέες ισορροπίες και πιθανούς διαδόχους.
Το ελληνικό πολιτικό σκηνικό βρίσκεται σε μετάβαση. Η Νέα Δημοκρατία, υπό την ηγεσία Μητσοτάκη, θυμίζει ακυβέρνητο πλοίο χωρίς πυξίδα. Τα κέντρα εξουσίας αναζητούν εναλλακτικές λύσεις, καθώς η αποδρομή του σημερινού πρωθυπουργού φαίνεται πλέον αναπόφευκτη. Όμως, η αλλαγή δεν πρέπει να γίνει μέσα από εσωτερικά παιχνίδια διαδοχής, αλλά μέσα από μια ουσιαστική πολιτική ανατροπή που θα φέρει στο προσκήνιο τις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας.
Η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε μια νέα πολιτική εποχή. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: η κοινωνία απορρίπτει την πολιτική του αυταρχισμού, της αλαζονείας και της διαπλοκής. Η μεταπολίτευση που γνωρίσαμε φτάνει στο τέλος της, και η αλλαγή δεν είναι μόνο αναγκαία, αλλά επιβεβλημένη.
