Οι ισχυροί επιχειρηματίες που κράταγαν στα χέρια τους τη νυχτερινή διασκέδαση της Αθήνας σαν ήρωες σεναρίου με συναρπαστική πλοκή, ήρθαν αντιμέτωποι με εξίσου ισχυρές προκλήσεις. Οι περισσότεροι σαν «βασιλιάδες» που ήταν κάποτε κλήθηκαν να υποστούν τη νομοτελειακή απώλεια του «θρόνου» τους. Ορισμένοι, εκτός από τα μαγαζιά τους, έχασαν και τα σπίτια τους, γράφοντας ένα δυσάρεστο κεφάλαιο, αν όχι επίλογο, στο βιβλίο της προσωπικής τους διαδρομής σε αυτό το ιδιότυπο και συνήθως άγαρμπο χρηματιστήριο της διασκέδασης.
Η μυθιστορηματική ζωή του Αργύρη Παπαργυρόπου λου: Από τα Αστέρια Γλυφάδας… στο νοίκι
Αν ήταν άλλος στη θέση του Αργύρη Παπαργυρόπουλου, μάλλον θα κρυβόταν αν έχανε το σπίτι του, όχι όμως αυτός ο ιδιόρρυθμος βλάχος από τον Παρνασσό. «Eχει ο Θεός για το πού θα μείνω. Εδώ που έφτασε, θα πω καλορίζικο σε αυτόν που το πήρε», δήλωσε ο επιχειρηματίας με τη μεγάλη ιστορία στην αθηναϊκή νύχτα. Μια ιστορία που δεν του χαρίστηκε, αφού τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και είδε την «Αθηναία» του το 2019 να σφραγίζεται για χρέη 800.000 ευρώ, ενώ τέσσερα χρόνια μετά έχασε και το σπίτι του αυτός ο επίμονος άνθρωπος που ακόμη και στα δύσκολα δεν κρύφτηκε ποτέ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η σύλληψή του τον Απρίλιο του 2012 για χρέη προς το Δημόσιο, αφού δεν είχε αποδώσει ΦΠΑ ύψους 85.393 ευρώ. Την αντιμετώπισε ψύχραιμα λέγοντας αργότερα: «Μάζεψα μέρες φυλακής για το κράτος, αλλά δεν άφησα ποτέ το προσωπικό μου απλήρωτο», δείγμα της νοοτροπίας ενός αμετακίνητου χαρακτήρα.
Ο άνθρωπος που σημάδεψε τη μετάλλαξη της αθηναϊκής νύχτας από τα 70s στα 90s παραμένει αμετακίνητος στις απόψεις του, όπως αρμόζει σε έναν παραδοσιακό βλάχο από ένα μικρό χωριό του Παρνασσού. «Με ένα ταγάρι ήρθα από το χωριό, με ένα ταγάρι θα γυρίσω. Ευτυχώς που έχω κάτι γίδια. Ελπίζω όταν πεθάνω να έχω κάτι για τα παιδιά έτσι ώστε να μη βρίζουν τον πατέρα τους», είπε πριν από χρόνια. Κάποιες από τις αμέτρητες ιστορίες που έχει ζήσει γέννησαν τον μύθο του Αργύρη μέσα στη νύχτα και ιδιαιτέρως μία έχει για πρωταγωνιστή τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου.
Μαζί με τον Γιώργο Κατσιφάρα και λίγους φίλους ο τότε πρωθυπουργός φτάνει στην «Αθηναία» για να διασκεδάσει μια καθημερινή. Ο Παπαργυρόπουλος δεν του δίνει απλά το πρώτο τραπέζι, αλλά με το που κάθεται η παρέα, στέλνει σαμπάνιες. Ο Ανδρέας τού γνέφει και μόλις ο επιχειρηματίας στέκεται από πάνω, του λέει χαμογελαστός: «Τι είναι αυτά, ρε Αργύρη; Φέρε μας ουίσκι να πιούμε». Η επιθυμία του πραγματοποιείται άμεσα και η παρέα μετά από λίγη ώρα δείχνει να απολαμβάνει τη βραδιά, εν αντιθέσει με τον Παπαργυρόπουλο, ο οποίος ταράζεται από ένα απειλητικό τηλεφώνημα για βόμβα στο μαγαζί. Σπεύδει αμέσως στο πρωθυπουργικό τραπέζι, ενημερώνει τον Παπανδρέου για το τηλεφώνημα και ακολουθεί ένας απολαυστικός διάλογος με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να ρωτάει ατάραχος: «Το έχεις ασφαλίσει το μαγαζί;». «Οχι, πρόεδρε». «Κακό του κεφαλιού σου τότε, γιατί εγώ δεν φεύγω!».
Ξένοι και εγχώριοι σταρ, πολιτικοί, επιχειρηματίες και εφοπλιστές συγκαταλέγονται στο πάλαι ποτέ υψηλό πελατολόγιο του επιχειρηματία με τη μυθιστορηματική ζωή. Από το νυχτερινό σχολείο, την τεχνική σχολή και το μπάρκο στα καράβια μέχρι τη νύχτα που πήγε αυτόφωρο για χάρη της Σάρον Στόουν -τότε που βασίλευε το ωράριο Παπαθεμελή– ο Παπαργυρόπουλος έζησε τρελές αλλά και άγριες νύχτες.
Η πραγματική ζωή για τον ίδιο ξεκίνησε όταν μπάρκαρε νέος στα καράβια: «Γύρισα όλο τον κόσμο σε μια εποχή που στην Ελλάδα ταξίδι θεωρούνταν η διαδρομή μέχρι τη Λαμία».
Μόλις επιστρέφει, υπηρετεί τη θητεία του στο Ναυτικό και ένας συνάδελφός του ήταν η αφορμή να ασχοληθεί με τα νυχτερινά στέκια, αφού αναζητούσε κάποιον να τον αντικαταστήσει στο μαγαζί που διατηρούσε στο Μεταξουργείο. Ο Αργύρης δέχεται και θα ερωτευτεί για πάντα τη νύχτα. Μετά το πρώτο βάπτισμα του πυρός, ανοίγει μαζί με έναν φίλο του ένα μπαρ στα Εξάρχεια, την εποχή που ο αμερικάνικος στόλος επιστρέφει από το Βιετνάμ και τα δολάρια από τα τρελαμένα αμερικανάκια ρέουν άφθονα. Αφήνοντας πίσω τον συνεταίρο του, ο Παπαργυρόπουλος ξενιτεύεται στην Αμερική για δύο χρόνια. Δουλεύει ως σερβιτόρος στο «Egyptian Garden», που ανήκε σε έναν φίλο του Αριστοτέλη Ωνάση, και παράλληλα κάνει και άλλες δουλειές. Δούλεψε ως ατζέντης καλλιτεχνών και έτσι θα γνωρίσει τον Γιώργο Ζαμπέτα και τον Στράτο Διονυσίου πριν επιστρέψει στην Ελλάδα, όπου θα μπει φυλακή εξαιτίας μιας οικονομικής ατυχίας.
Οταν παίρνει τα «Αστέρια» στη Γλυφάδα, δεν βάζει μπουζούκια, αλλά στήνει τρεις τεράστιες πίστες και φέρνει ονόματα από το εξωτερικό για guest εμφανίσεις. Την πρώτη μέρα μαζεύονται στην είσοδο 2.000 άτομα και οι σερβιτόροι λιώνουν τα πόδια τους για να προλάβουν τις παραγγελίες.
Τα επόμενα χρόνια θα περάσουν από εκεί τεράστια ονόματα, όπως ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο Πασχάλης Τερζής και η Αννα Βίσση. Με τον Βοσκόπουλο διατηρούσε πολύ στενή σχέση – τον είχε παντρέψει με την Τζούλια Παπαδημητρίου. Οταν ξέσπασε το θυελλώδες διαζύγιο, πήρε σαφώς το μέρος του, τον οποίο στήριξε και στα ΜΜΕ. Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, είναι και αυτός που θα του γνωρίσει την Αντζελα Γκερέκου, τη μετέπειτα σύζυγό του. Ωστόσο, οι σχέσεις τους εξαιτίας κάποιων χρημάτων που του είχε δανείσει διαταράχτηκαν. Μεταξύ όλων αυτών που έζησε θυμάται τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, που ζήλευε παθολογικά την Αλίκη Βουγιουκλάκη, να της δίνει χαστούκια και τον Νίκο Καρβέλα να δέρνει τον Μάριο Φραγκούλη, όμως αυτό που δεν θα ξεχάσει ποτέ είναι το πάρτυ με τη Σάρον Στόουν. Εκείνο το βράδυ η Αμερικανίδα σταρ μάζεψε εκατοντάδες γραβάτες από τους άνδρες του μαγαζιού και ο Παπαργυρόπουλος συνελήφθη και πήγε στο αυτόφωρο επειδή παραβίασε το περίφημο ωράριο Παπαθεμελή. «Σιγά που θα το έκλεινα με τη Σάρον Στόουν να διασκεδάζει μέσα», δήλωσε αργότερα.
Η Ορνέλα Μούτι, ο Αλέν Ντελόν, ο πρίγκιπας Αλβέρτος του Μονακό και η Κλόντια Σίφερ έζησαν μαγικές νύχτες στα μαγαζιά του χωριατόπαιδου από τον Παρνασσό. Η τελευταία, όταν πήγε στα «Αστέρια» παρήγγειλε τζατζίκι και σαρδέλες, αναγκάζοντας τον επιχειρηματία να τρέχει στις παρακείμενες ταβέρνες για να τις βρει!
Κάνοντας τον προσωπικό του απολογισμό, δήλωσε ευθαρσώς: «Χρήματα από τη δουλειά μου δεν έχω βγάλει. Ισως δεν ήμουν και ο καλύτερος στη διαχείριση, αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει και άλλος συνάδελφος που να έχει πλουτίσει». Και μετά… ήρθε η κρίση που σάρωσε τις μεγάλες πίστες και τα εμβληματικά μαγαζιά του. Τα χειρότερα ήρθαν λίγο αργότερα, όταν τα ανοίγματα προς τις τράπεζες «χτύπησαν κόκκινο» και έτσι άνοιξε ο δρόμος για τους πλειστηριασμούς. Η αρχή θα γίνει από την εμβληματική «Αθηναία» που κατασχέθηκε τον Φεβρουάριο του 2018 και βγήκε στο σφυρί στις 26 Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς. Ο τριπλός πλειστηριασμός είχε συνολική τιμή εκκίνησης 865.500 ευρώ. Τον Μάρτιο φέτος ήρθε η αναγκαστική κατάσχεση για τη βίλα του επί της οδού Τύχης στη Γλυφάδα, που μόνο τύχη δεν του έφερε… Ηταν το καταφύγιό του, αλλά και «βαρυφορτωμένο» με πολλές υποθήκες και κατασχέσεις. Πρόκειται για μια καλαίσθητη μεζονέτα που έχει χτιστεί σε οικόπεδο 939 τ.μ. και αποτελείται από υπόγειο, ισόγειο και δύο ορόφους συνολικής επιφάνειας 500 τ.μ., ενώ διαθέτει και πισίνα στον ακάλυπτο χώρο. Το ακίνητο βρίσκεται στην περιοχή της Κάτω Γλυφάδας, σε απόσταση ενός τετραγώνου από την παραλία.
Ο πλειστηριασμός προγραμματίστηκε για τις 25 Οκτωβρίου, με τιμή εκκίνησης 2,261 εκατ. ευρώ, ποσό που εξόργισε τον Α. Παπαργυρόπουλο, θεωρώντας το εξευτελιστικό για την ποιότητα του ακινήτου. Ασκησε ανακοπή και στις 13 Οκτωβρίου το Πρωτοδικείο την έκανε εν μέρει δεκτή, αποφασίζοντας την αύξηση της τιμής εκκίνησης στα 3,3 εκατ. ευρώ. Ο Παπαργυρόπουλος προσκόμισε στο δικαστήριο αγγελίες πώλησης ακινήτων στην ίδια περιοχή με τίμημα κατά μέσο όρο κοντά στα 11 εκατ. ευρώ, καθώς και δεύτερη έκθεση εκτίμησης η οποία υπολόγιζε την εμπορική αξία του ακινήτου στα 6,73 εκατ. ευρώ. Τελικά, δικαιώθηκε μερικώς αφού στον πλειστηριασμό της 25ης Οκτωβρίου έγινε «μάχη» μεταξύ των «μνηστήρων», με αποτέλεσμα να αλλάξει χέρια στα 7,5 εκατ. ευρώ.
Γιάννης Παπαθεοχάρης: Αλλαξε τον χάρτη στα μπουζούκια με τον «Διογένη»
Στα τέλη του ’60, ένας μικρός γύρω στα δώδεκα, που δουλεύει λούστρος στον Πειραιά, καθαρίζει τα παπούτσια του επιχειρηματία Σπύρου Παπαθεοχάρη, τον οποίο έχει μόνιμο πελάτη. Ο τελευταίος είναι ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου «Διογένης» στο υπόγειο του οποίου στεγάζει το ομώνυμο νυχτερινό κέντρο όπου τραγουδάει ο Γιάννης Ντουνιάς.
Ο πιτσιρικάς που έχει μεράκι με το τραγούδι είναι ένα προσφυγόπουλο από την Τασκένδη, λέγεται Λευτέρης Πανταζής και, όπως δουλεύει, απευθύνεται στον Παπαθεοχάρη και του λέει: «Μπάρμπα Σπύρο, μια μέρα θα γίνω φίρμα και θα τραγουδάω στον “Διογένη”. Αμα δεν σ’ το γεμίζω δεν θα με πληρώνεις».
Ο επιχειρηματίας δεν δίνει σημασία στα λεγόμενα του μικρού, χωρίς να φαντάζεται ότι θα τον συναντήσει είκοσι χρόνια μετά ως ένα από τα πρώτα ονόματα της νύχτας. Είναι αρχές φθινοπώρου του 1986 και ο ΛΕ-ΠΑ σαρώνει δισκογραφικά, όταν δέχεται το τηλεφώνημα του ξενοδόχου από τον Πειραιά. Πηγαίνει στο γραφείο του και γνωρίζει και τον γιο του, Γιάννη Παπαθεοχάρη.
Ο πατέρας τον ρωτάει αν θυμόταν την κουβέντα που είχαν κάνει πριν από 20 και πλέον χρόνια, πιάνει το χέρι του Λευτέρη και του γιου του, τα ενώνει και λέει: «Μαζί θα πορευτείτε». Αυτή η συμπόρευση θα διαρκέσει εφτά ολόκληρα χρόνια, όπως έχει δηλώσει ο Πανταζής, με νύχτες όπου έκανε δύο και τρία προγράμματα. Είναι η εποχή που τα λουλούδια έπεφταν βροχή, τα μαγαζιά δούλευαν έξι ημέρες την εβδομάδα και ο Γιάννης Παπαθεοχάρης αρχίζει να χτίζει μια αυτοκρατορία που διήρκεσε τρεις δεκαετίες.
Παραμένει ακόμη και σήμερα ένας άνθρωπος που δεν λέει πολλά, δεν έδωσε ποτέ συνεντεύξεις και αισθανόταν μάλλον άβολα όταν χρειαζόταν να δώσει το «παρών» για να παρουσιάσει ένα δυνατό σχήμα ή μια μουσική παράσταση με τη Μαρινέλλα. Γι’ αυτό και όταν το έκανε «έπαιζε» στα χέρια του ένα κομπολόι, το οποίο είχε πάντα μαζί του, αυτός ο διορατικός επιχειρηματίας που άλλαξε την αισθητική της νυχτερινής διασκέδασης.
Ο Γιάννης Παπαθεοχάρης είχε μια άλλη οπτική για τη νύχτα όταν εμφανίστηκε ως το νέο αίμα σε έναν χώρο που δεν συγχωρεί λάθη και το «Διογένης» στη Συγγρού είναι ένα κέντρο που διαφέρει από τα άλλα.
Πολύ γρήγορα ξεχωρίζει για την εξυπηρέτηση των πελατών, που δεν στριμώχνονται ο ένας δίπλα στον άλλο και αντιλαμβανόμενος τη δυναμική του Πανταζή, που πουλάει καθημερινά 10.000 δίσκους και κασέτες, αγοράζει το διπλανό οικόπεδο και αρχίζει να στήνει το «Διογένης Palace». Είναι κάθε μέρα στο εργοτάξιο, και θέλει όλα να είναι έτοιμα τα Χριστούγεννα του 1989, κάτι που μόνο εύκολο δεν είναι, αφού την Παραμονή μέχρι και ο Λευτέρης Πανταζής καρφώνει διάφορα πράγματα στο μαγαζί μαζί με τους εργάτες! Ο κόσμος υφίσταται ένα σοκ με το νέο μαγαζί, αφού ο Γιάννης Παπαθεοχάρης έχει φροντίσει να υπάρχει μέχρι και πισίνα επί σκηνής, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ σε νυχτερινό κέντρο της Αθήνας. Επίσης, δημιουργείται παγοπίστα, οι σκηνές ανεβοκατεβαίνουν όταν αλλάζει το πρόγραμμα και μια άλλη καινοτομία είναι ότι υπάρχουν δυο αίθουσες σε ένα κέντρο διασκέδασης. Αυτή στον πάνω χώρο έχει χωρητικότητα 1.000 ατόμων, ενώ η κάτω μπορεί να φιλοξενεί 1.400 πελάτες, κάτι που σημαίνει πολλούς χορούς και ανάλογες εισπράξεις. Οι χοροί σωματείων, κομμάτων και οργανώσεων είναι στο φόρτε τους εκείνα τα χρόνια και πολλές φορές οι καλλιτέχνες κάνουν τρία προγράμματα σε ένα βράδυ για να τους προλάβουν όλους.
Ο μέσος Ελληνας νιώθει βασιλιάς στο «Διογένης studio», στο «Διογένης Palace» και στο «Apollon Palace», τα ονόματα των οποίων είναι αυτά που έχουν τα παιδιά του Γιάννη Παπαθεοχάρη. Ο ήχος και ο φωτισμός είναι ό,τι πιο άρτιο υπάρχει και το πρώτο ηχηρό σχήμα είναι ο Λευτέρης Πανταζής με την Αννα Βίσση, που πραγματοποιούν ένα τρομερό sold out μέχρι το καλοκαίρι του 1989. Εχοντας παρακολουθήσει διάσημα σόου στο εξωτερικό, ο Παπαθεοχάρης φέρνει ξένα μπαλέτα στο «Διογένης Palace», απ’ όπου θα παρελάσουν τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου. Τα σόου του χαρακτηρίζονται μυθικά. Θα παρελάσουν και πολλοί «μικροί» τότε, ανάμεσά τους και ο Αντώνης Ρέμος.
Ο Παπαθεοχάρης τον ξεχωρίζει αμέσως έχοντας το ένστικτο του επιχειρηματία που βλέπει ποιος κάνει γκελ στον κόσμο και θα τον πάρει υπό την προστασία του, με το ένστικτό του να λέει ότι ο νεαρός που κατέβηκε από τη Θεσσαλονίκη είναι το next big thing στο τραγούδι.Μαζί θα μεγαλουργήσουν δημιουργώντας concept που γράφουν τη δική τους ιστορία στην αθηναϊκή νύχτα, όπως τα λουλούδια να είναι μόνο λευκές γαρδένιες και όχι γαρίφαλα, ώστε να μη λερώνονται τα φορέματα των κυριών. Αναμφίβολα, ήταν ο άνθρωπος που πήγε τον όρο «μπουζούκια» σε άλλο επίπεδο με τις παραγωγές που έστησε.
Το «Αθηνών Αρένα» στην Πειραιώς ήταν το κορυφαίο δημιούργημα του Παπαθεοχάρη και μέχρι πρότινος το καλύτερο νυχτερινό κέντρο της Αθήνας, με αισθητική χώρων του εξωτερικού, αλλά και αυτό που τον έβαλε σε δανειακές περιπέτειες. Οπου και να ήταν το τραπέζι σου στο «Arena» έβλεπες πίστα, ενώ ήταν το πρώτο νυχτερινό κέντρο που διέθετε σουίτες, δώδεκα στον αριθμό, για όσους ήθελαν να ακούσουν πιο πριβέ το πρόγραμμα. Ο επιχειρηματίας που άλλαξε τη mentalite της πίστας μπορεί κάλλιστα να υπερηφανεύεται ότι από τα δικά του κέντρα «παρέλασε» η Εθνική Ελλάδος του τραγουδιού.
Ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Γιάννης Πάριος, ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Πασχάλης Τερζής, η Μαρινέλλα, η Αννα Βίσση, η Δέσποινα Βανδή, ο Σάκης Ρουβάς, η Αντζελα Δημητρίου και η Καίτη Γαρμπή είναι κάποια μόνο από τα ονόματα που αποθεώθηκαν.
Ανθρωπος που δεν άφηνε τίποτε να πέσει κάτω, ο Γιάννης Παπαθεοχάρης σπάνια ξεκουραζόταν εκείνα τα χρόνια, αφού τα μαγαζιά του δούλευαν έξι ή εφτά ημέρες την εβδομάδα. Υπήρξε χρονιά που ο «Διογένης», με τον Πανταζή πρώτο όνομα, έκανε έντεκα μήνες σεζόν χωρίς διακοπή, κάτι που έφερε άπαντες στα όρια της εξάντλησης. Τότε ο Γιάννης Παπαθεοχάρης παίρνει τον Λευτέρη και έναν φίλο του τραπεζίτη και πετάνε για τη Μάλαγα στην Ισπανία, προκειμένου να ξεκουραστούν και κυρίως -οι δύο πρώτοι- να κοιμηθούν, να κάνουν δηλαδή υπνοθεραπεία.
Ανθρωποι που ξέρουν τον επιχειρηματία γνωρίζουν και την εμμονή που είχε όταν έστηνε ένα νέο πρόγραμμα να παρακολουθεί ανελλιπώς την πρόβα τζενεράλε. Σε μια τέτοια βραδιά πριν από λίγα χρόνια ο Παπαθεοχάρης αφού άκουσε το σχήμα στο οποίο κορυφαία ονόματα ήταν πρωτοκλασάτος ερμηνευτής και πολύ διάσημη αοιδός, μίλησε μαζί τους. Το θέμα του ήταν στο πρόγραμμα της τραγουδίστριας, που χρειαζόταν κατά τη γνώμη του «κόψιμο» για να μη φύγει ο κόσμος, όπως της είπε, και όταν αυτή του τόνισε ότι δεν προλάβαινε να το κάνει σε μια μέρα εισέπραξε την αναμενόμενη απάντηση: «Δεν ανοίγουμε αύριο. Κάνε ό,τι πρέπει να κάνεις και θα ανοίξουμε την ερχόμενη εβδομάδα».
Ενα άλλο μαγαζί που βίωσε μεγάλες στιγμές αφού ο Αντώνης Ρέμος έγινε ο πιο δημοφιλής Ελληνας ερμηνευτής της γενιάς του, ήταν το «Διογένης Studio», όπου στα πρώτα τραπέζια του -όπως και στο «Αθηνών Αρένα»- συνωστιζόταν η ελίτ του επιχειρείν, της ναυτιλίας και της κοσμικής Αθήνας σχεδόν κάθε βράδυ.
Ο Παπαθεοχάρης, μετά από μια ένδοξη πορεία, τα τελευταία χρόνια έχασε σχεδόν όλα τα μαγαζιά του προκειμένου να ρυθμιστούν τα υψηλά δάνεια που είχαν συσσωρευτεί από ετών. Αυτό που τον διέκρινε πάντα ήταν το αισθητήριό του, αφού με αυτό «οδηγό», εκτός από «άρχοντας της νύχτας» έγινε ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες στην αγορά εστίασης και ψυχαγωγίας. Το όραμά του, άλλωστε, ήταν να μετατρέψει τα ιστορικά «Αστέρια» Γλυφάδας σε πολυτελές ξενοδοχειακό συγκρότημα με βίλες, πισίνες και spa. Το είχε βάλει στόχο από τότε που ανέλαβε την εκμετάλλευση του «φιλέτου» των 285 στρεμμάτων όπου στέγασε περισσότερα από 10 μαγαζιά του ομίλου του («Ark Restaurant», «Balux», «Baluxaki» κ.ά.).
Ετσι, πέρα από τις άλλες δραστηριότητες παρέμεινε επί χρόνια προσηλωμένος στον φάκελο «Αστέρια», ποντάροντας στην κρυφή «υπεραξία» που θα αποκτούσαν αν κατάφερνε να τους ξαναδώσει την αίγλη του παρελθόντος. Τότε που, στις δεκαετίες του ’50 και του ’60, ήταν meeting point της αθηναϊκής ελίτ, με τις καμπάνες και την παραλία τους να αποτελούν το σκηνικό διάσημων ειδυλλίων.
Η ιστορία για το «διαμάντι» που ήθελαν αρκετοί Ελληνες επιχειρηματίες, μέχρι και Αραβες κροίσοι, είναι πλούσια. Από τις δόξες στην παρακμή, μέχρι το 1998 που ξεκίνησαν εργασίες ανακαίνισης, αλλά σκόνταψαν σε αρχαιολογικά ευρήματα. Το 1999 το «φιλέτο» πέρασε από τη θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας ΑΞΕ Αστήρ, στην εταιρεία Εστρέλια Α.Ε. που ανακοίνωσε ένα φαραωνικό σχέδιο εκμετάλλευσης, το οποίο απορρίφθηκε από το ΣτΕ. Ετσι, τα 285 στρέμματα κατέληξαν στην ΕΤΑ (μετέπειτα ΕΤΑΔ), που συνέχισε τη σύμβαση με την Εστρέλια. Μέσω αυτής μπήκε στο παιχνίδι ο Παπαθεοχάρης, που ανέλαβε την εκμετάλλευση των ακινήτων και της παραλίας.
Το 2013, ΕΤΑΔ και Εθνική Τράπεζα υπέγραψαν σύμβαση μακροχρόνιας μίσθωσης μέχρι το 2042 και μετά η ΕΤΕ προχώρησε σε υπομίσθωση προς την εταιρεία Ναυσικά, συμφερόντων του επιχειρηματία. Ο Παπαθεοχάρης έγραψε στα «Αστέρια»» με τα διάφορα all day μαγαζιά του τη δική του ιστορία. Τα φιλόδοξα σχέδιά του, ωστόσο, για τη μετατροπή σε resort «προσέκρουσαν» στη σκληρή πραγματικότητα της κρίσης, αλλά και της εκκαθάρισης των τραπεζικών χαρτοφυλακίων. Το «τρωτό σημείο» ήταν ένα δάνειο του ομίλου του από την Αlpha Βank και την Εθνική, ύψους 90 εκατ. ευρώ. Ολα εξελίχθηκαν αθόρυβα την περίοδο 2015-16 και κατέληξαν στη μεταβίβαση της εταιρείας Ναυσικά που διαχειριζόταν το μεγάλο ακίνητο. Στον διαγωνισμό που ακολούθησε νικήτρια αναδείχθηκε η Grivalia, του γνωστού Καναδού μεγαλοεπενδυτή Πρεμ Γουάτσα που έδωσε το «παρών» στα εγκαίνια του «One&Only Aesthesis» που έγιναν πρόσφατα.
Το επόμενο επεισόδιο του «σίριαλ Παπαθεοχάρη» αφορούσε τα νυχτερινά κέντρα «Διογένης» και «Αθηνών Αρένα» που διαχειριζόταν μέσω των εταιρειών Δείγμα Επενδυτική και Νίκη και Πολύμνια αντίστοιχα. Οι δύο εταιρείες κατέθεσαν συμφωνίες εξυγίανσης με τη συναίνεση των βασικών πιστωτών, δηλαδή των τραπεζών. Οσον αφορά στη Δείγμα Επενδυτική, η οποία κατέχει το εμπορικό κέντρο «Agora Sygrou», όπου στεγάζεται, μεταξύ άλλων, ο «Διογένης», η συμφωνία εξυγίανσης προέβλεπε ότι θα περάσει υπό τον έλεγχο της Prodea, μέσω αύξησης κεφαλαίου που θα καλυφθεί από την ΑΕΕΑΠ, με την ίδια να εξοφλεί τις συμβάσεις sale & lease back και τους ενυπόθηκους πιστωτές.
Σχετικά με το μεγάλο ακίνητο όπου στεγάζεται το «Αθηνών Αρένα» επί της οδού Πειραιώς στον Ταύρο, πέρασε και αυτό στην Prodea, με το τίμημα να καταλήγει στις πιστώτριες τράπεζες. Για τη συγκεκριμένη περίπτωση εξετάστηκαν διάφορα σχέδια, αλλά φαίνεται ότι προκρίνεται η δημιουργία βιοκλιματικών γραφείων, όπως έγινε και με το κοντινό πρώην εμπορικό κέντρο «Athens Heart».
Ο Στηβ Κακέτσης, η «Νεράιδα» και τα χρέη που τον έπνιξαν
Είναι ένα καλοκαιρινό βράδυ του μακρινού 1987, και η ουρά των πελατών που περιμένουν να μπουν στο «Roman Loft» που στεγάζεται στη «Νεράιδα» ξεκινά από την είσοδο και φτάνει μέχρι το βενζινάδικο. Ο Στηβ Κακέτσης στέκεται αριστερά από την είσοδο, χαμογελαστός, και «σκανάρει» όλους όσοι περιμένουν να μπουν στην καλοκαιρινή έκδοση του «Loft» στο Θησείο. Κάθε βράδυ γίνεται χαμός, αφού πάνω από δύο χιλιάδες άτομα διασκεδάζουν στο πιο hot κλαμπ της πόλης, που είναι χρυσωρυχείο για τον γνωστό επιχειρηματία.
Εναν άνθρωπο που αγάπησε τη νύχτα, τις γυναίκες, τον τζόγο και τη δουλειά του και έσβησε σε ηλικία 73 ετών χτυπημένος από βαρύ εγκεφαλικό. Είχε χτυπηθεί και από μια οικονομική καταστροφή που δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει ο άνδρας που ανέκαθεν γοήτευε τις γυναίκες. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Στηβ Κακέτσης είναι ήδη γνωστός στους νυχτερινούς και κοσμικούς κύκλους της Αθήνας ως ένας πολύ γοητευτικός 25άρης που κάθε βράδυ είναι έξω.
Δεν έχει σταθερή σχέση, είναι ένας άνδρας που ζει και εργάζεται στην Αμερική μόνιμα, αλλά έρχεται στην Ελλάδα για να διασκεδάσει, όταν ένα βράδυ βλέπει την 28χρονη τότε ηθοποιό Κατιάνα Μπαλανίκα σε κάποιο μαγαζί, εντυπωσιάζεται τόσο που ψάχνει να βρει τρόπο προσέγγισης. Τον βρίσκει στο κέντρο που εμφανίζεται η Μαρινέλλα, όταν θα περάσει δίπλα της και θα της αφήσει λουλούδια χωρίς να πει τίποτε.
Η Μπαλανίκα δεν εντυπωσιάζεται, αλλά τη δεύτερη φορά που πάει στο ίδιο νυχτερινό κέντρο, βλέπει έναν «καλλονό» όπως έχει πει, να στέκεται όρθιος ακουμπώντας σε μια κολόνα. Ρωτάει τη φίλη της «ποιος είναι αυτός ο κούκλος» και σε λίγο ο Κακέτσης κάθεται στο τραπέζι της για μια πρώτη γνωριμία που αλλάζει τη ζωή του μέσα σε λίγους μήνες. Ο έρωτας είναι κεραυνοβόλος για τον επιχειρηματία και την ηθοποιό, που παντρεύονται την ίδια χρονιά και μετά από ένα διάστημα στην Αμερική επιστρέφουν στην Ελλάδα έχοντας αποκτήσει έναν γιο.
Οταν αγοράζει τη «Νεράιδα» το 1980, στήνει ένα φοβερό μαγαζί από το οποίο θα περάσουν πολλά γνωστά ονόματα του πενταγράμμου, όπως ο Λευτέρης Πανταζής που έκανε οχτώ σεζόν. Οταν την γκρεμίζουν ως αυθαίρετο, τη χτίζει από την αρχή με όλες τις άδειες, ενώ κάποια στιγμή χωρίζει το μαγαζί σε μεγάλη και μικρή «Νεράιδα». Δημιουργεί το πρωτοπόρο για την εποχή του «Kitchen bar», από το οποίο περνάει όλη η κοσμική Αθήνα, επιχειρηματίες, εκδότες και εφοπλιστές. Η «Νεράιδα» θα μετονομαστεί σε «Θέα» και θα συνεχίσει ως νυχτερινό κέντρο με επιτυχία, αφού περνάνε ονόματα όπως ο Νίκος Οικονομόπουλος και ο Σταμάτης Γονίδης.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, εκεί όπου όλα δείχνουν να κυλούν ιδανικά στη ζωή του Στηβ, συλλαμβάνεται ως μέλος κυκλώματος εμπορίας ναρκωτικών που εισήγαγε τέσσερα κιλά ηρωίνης και δέκα κιλά χασίς και προφυλακίζεται. Ο επιχειρηματίας βιώνει πρωτόγνωρες καταστάσεις και τελικά θα αφεθεί ελεύθερος μετά την πρόταση του εισαγγελέα Βασίλη Δερβέντζα προς το Δικαστικό Συμβούλιο ότι δεν υπάρχουν σε βάρος του ενδείξεις ενοχής. Αυτή η υπόθεση άφησε βαθιά σημάδια στον Στηβ, ενώ πέντε χρόνια μετά ο γάμος του με την Κατιάνα Μπαλανίκα οδεύει προς το τέλος του.
Εχει ήδη γνωρίσει την Αντζελα Δημητρίου, την οποία ερωτεύεται κεραυνοβόλα, σε μια σχέση η οποία θα περάσει από σαράντα κύματα, με ατέλειωτα επεισόδια χωρισμών και επανασυνδέσεων. Τα gossip έντυπα στήνουν πάρτυ, έχοντας ένα εξώφυλλο έτοιμο σχεδόν κάθε βδομάδα, αφού ο Κακέτσης μιλάει και η Αντζελα απαντάει χωρίς ανάσα, ενώ οι τηλεοπτικές lifestyle εκπομπές δεν προλαβαίνουν να τους καλούν. Κάποια στιγμή αυτό το ατέλειωτο αλληλοκατηγορώ ανάμεσα σε δύο ανθρώπους θα λάβει τέλος, αλλά η Δημητρίου μετά από κάποια χρόνια θα του αποδώσει ευθύνες.
«Ο Στηβ με αγάπησε και με αγαπάει ακόμη, αλλά αυτή ήταν μια ιδιόρρυθμη σχέση. Θέλω να πω ότι όταν αγαπάς έναν άνθρωπο δεν τον πας μέσα στις λέσχες, ούτε του μαθαίνεις να παίζει ζάρια, χαρτιά και στο καζίνο».
Ο επιχειρηματίας θα σχετιστεί με μια άγνωστη στο ευρύ κοινό γυναίκα, την Αννίτα, η οποία θα σταθεί δίπλα του μέχρι το 2018 πριν τραβήξουν χωριστούς δρόμους.
Από το 2011 ο Κακέτσης αρχίζει να ζορίζεται, καθώς η οικονομική κρίση επηρεάζει την εστίαση και αρχίζουν τα οικονομικά προβλήματα, ενώ τα ακίνητα που ανήκουν στο ΤΑΙΠΕΔ έχουν ετήσιο μίσθωμα 450.000 ευρώ. Αρχίζει να χρωστάει, επιλέγοντας, όπως έλεγε ο ίδιος, να πληρώνει τους 180 εργαζόμενους που είχε, ενώ προσπαθεί να ρυθμίσει τα χρέη του, αλλά χωρίς να καταφέρνει και πολλά.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2017 το ΤΑΙΠΕΔ κερδίζει τελεσίδικα τα ασφαλιστικά μέτρα που είχε καταθέσει εναντίον του επιχειρηματία, ο οποίος μετά από τριάντα επτά χρόνια χάνει τη θρυλική του «Νεράιδα». Εκτοτε δεν θα είναι ποτέ ο ίδιος άνθρωπος, αφού όπως είπε είχε δεχτεί πολλά χτυπήματα στη ζωή του, αλλά το συγκεκριμένο ήταν το μεγαλύτερο και αυτό που δεν μπόρεσε ουσιαστικά να ξεπεράσει. Αναγκάστηκε να πουλήσει μέχρι και την πολυτελή κατοικία του στα νότια προάστια για να μπορέσει να πληρώσει κάποια από τα συσσωρευμένα χρέη του. Τον περασμένο Μάρτιο, το βαρύ εγκεφαλικό που υπέστη αυτός ο επίμονος λάτρης της νύχτας, αποδείχτηκε η αρχή για το ταξίδι χωρίς επιστροφή, αφού έκτοτε νοσηλευόταν σε ιδιωτικό θεραπευτήριο. Οπως έλεγαν γνωστοί και φίλοι όταν πέθανε, θα τον θυμούνται όχι όπως «έφυγε», αλλά όπως έζησε τις νύχτες του, τότε που η Αντζελα Δημητρίου του τραγουδούσε «Είσαι αητός χωρίς φτερά, χωρίς αγάπη και χαρά» και ο Στηβ χόρευε μοναδικά αυτό το ζεϊμπέκικο.
Η «Νεράιδα» ήταν επί δεκαετίες ένα από τα μαγαζιά από όπου πέρασαν όλα τα «βαριά ονόματα» του λαϊκού πενταγράμμου, αλλά και χιλιάδες πιστοί πελάτες. Μετά την «έξωση», τον Ιούλιο του 2018, γράφτηκε ένας ακόμη «επίλογος» με τον ηλεκτρονικό πλειστηριασμό για 80 «κινητά» της εταιρείας Ευστράτιος Κακέτσης – Εκμετάλλευση Νυχτερινών Κέντρων Διασκέδασης Α.Ε. Στο σφυρί με επισπεύδουσα την Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου βγήκαν από ψυγεία, υπολογιστές και κλιματιστικά «σε κακή κατάσταση», όπως έλεγε η έκθεση, μέχρι κάδοι σκουπιδιών, στεγνωτήρια χεριών, καρέκλες, τραπέζια, τασάκια, τραπεζομάντιλα και σκούπες, αλλά και…75 τόνοι διάφορων μεταλλικών κομματιών. Ανάμεσά τους και οι μεταλλικές σαμπανιέρες, που θύμιζαν το ένδοξο παρελθόν.
Για όλα αυτά τα απομεινάρια της νύχτας η τιμή πρώτης προσφοράς ήταν 7.500 ευρώ. Ο Κακέτσης, που είχε συλληφθεί και για χρέη στο Δημόσιο ύψους 390.000 ευρώ, κάνοντας πολύ αργότερα έναν απολογισμό είχε πει: «Δεν έμεινε τίποτα όταν έφυγα από τη νύχτα, τι να μείνει. Ζω με τις αναμνήσεις μου».
