τις προκλήσεις της εφηβείας και των σχολικών χρόνων έχει προστεθεί, τα τελευταία χρόνια, και ο διαδικτυακός εκφοβισμός, που αναδεικνύεται σε παγκόσμια επιδημία, αν κρίνουμε όχι μόνο από μεμονωμένες μαρτυρίες αλλά και από τα συμπεράσματα μιας νέας, διεθνούς μελέτης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Τα τελευταία προέκυψαν μετά από δημοσκόπηση στην οποία συμμετείχαν σχεδόν 280.000 νέοι άνθρωποι από 44 διαφορετικές χώρες και περιοχές του κόσμου. Όπως έδειξε, τα ποσοστά διαδικτυακού εκφοβισμού έχουν αυξηθεί σε σχέση με την προ-πανδημική εποχή. Περίπου ένας στους έξι εφήβους έχει πέσει θύμα παγκοσμίως.
Τα νέα στοιχεία επισημαίνουν την επείγουσα ανάγκη εκπαίδευσης των νέων ανθρώπων, των εκπαιδευτικών και των οικογενειών τους για τις μορφές που μπορεί να λάβει ο διαδικτυακός εκφοβισμός και για τις πιθανές συνέπειές του. Όπως σχολίασε σχετικά ο εκπρόσωπος του ΠΟΥ Dr Hans Henri P. Kluge: «Καθώς οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις των νέων ανθρώπων επικεντρώθηκαν στο διαδικτυακό περιβάλλον στη διάρκεια της καραντίνας του COVID, φαίνεται ότι αυξήθηκαν τα περιστατικά διαδικτυακού εκφοβισμού.
»Επείγουσα προτεραιότητα είναι τώρα να εστιάσουμε στους ψηφιακούς τύπους βίας μεταξύ των παιδιών για να διασφαλίσουμε την υγεία και την ευεξία των εφήβων και των νέων. Ο διαδικτυακός εκφοβισμός πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένα σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα.
»Με τους νέους να περνούν γύρω στις έξι ώρες online καθημερινά, ακόμα και μικρές μεταβολές στα ποσοστά εκφοβισμού και βίας μπορεί να έχουν βαθιές επιπτώσεις στην υγεία και την ευεξία χιλιάδων».
«Με τους νέους να περνούν γύρω στις έξι ώρες online καθημερινά, ακόμα και μικρές μεταβολές στα ποσοστά εκφοβισμού και βίας μπορεί να έχουν βαθιές επιπτώσεις στην υγεία και την ευεξία χιλιάδων».
Το διαδίκτυο έχει γίνει ένα ακόμα πεδίο άσκησης βίας και εκφοβισμού, ενδεχομένως ακόμα πιο άγριο και τραυματικό από τον φυσικό κόσμο. Μερικές διαδικτυακές μορφές βίας και εκφοβισμού που παρουσιάζει ως παραδείγματα η Σύνηγορος του Παιδιού Θεώνη Κουφονικολάκου; «Η βιντεοσκόπηση και ανάρτηση περιεχομένου χωρίς τη συναίνεση του παιδιού και των γονέων του με στόχο τον χλευασμό του. Τα συκοφαντικά και προσβλητικά σχόλια που δημοσιεύονται κάτω από φωτογραφίες παιδιών. Ή η εκδικητική δημοσίευση φωτογραφιών και μηνυμάτων που ανταλλάχθηκαν στο πλαίσιο μιας σχέσης οικειότητας».
