Ο Ντόναλντ Τραμπ στο Ριάντ πήγε με πλάνο και στόχο. Στην ομιλία του Αμερικανού Προέδρου η οποία διήρκησε κατά τι περισσότερο από αυτή που είχε εκφωνήσει την ημέρα της ορκωμοσίας του τον περασμένο Ιανουάριο, ο Τραμπ έδωσε το στίγμα της δικής του πολιτικής για τη Μέση Ανατολή κάνοντας μία στρατηγική επιλογή, τουλάχιστον μέχρι να αλλάξει γνώμη. Το «ράπισμα» προς το Ισραήλ ήταν σφοδρό, όμοιό του δεν είχε δώσει ούτε ο Τζο Μπάιντεν ο οποίος δεν έτρεφε και μεγάλο θαυμασμό για τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου και τους χειρισμούς του στη Γάζα αλλά και τον Λίβανο και ο τρόπος με τον οποίο ανακοινώθηκε η αμερικανική επιλογή – αλλαγή στάσης ήταν επίσης προσεκτικά «επιλεγμένος».
Ο Αμερικανός Πρόεδρος, πριν ανακοινώσει πως οι ΗΠΑ στηρίζουν το πλάνο μίας νέας Συρίας μπαίνοντας ουσιαστικά εγγυητές του σχεδίου της Σαουδικής Αραβίας και της Τουρκίας, είχε φροντίσει να «δυναμιτίσει» το κλίμα μιλώντας για τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ταγίπ Ερντογάν… Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ούτε άνθρωπος, ούτε και Πρόεδρος, που θα κρυφτεί. Μετά τις τυπικότητες – χλιαρές όμως – διαψεύσεις για τα περί ρήγματος στις σχέσεις με τον Νετανιάχου, φρόντισε με τον δικό του τρόπο να επιβεβαιώσει αυτό που οι κύκλοι του Λευκού Οίκου αλλά και της ισραηλινής Προεδρίας αρνούνταν λίγες ώρες νωρίτερα…
Το τι θα συμβεί από εδώ και στο εξής στη Μέση Ανατολή δεν μπορεί να προβλεφθεί ή να χαρτογραφηθεί αλλά είναι δεδομένο πως χωρίς το Ισραήλ ή τελικώς μία σημαντική υποχώρησή του δεν μπορεί να υπάρξει σταθερότητα, ειρήνη και γενικώς ηρεμία σε μία περιοχή που διαχρονικά παράγει το αντίθετο: συγκρούσεις και τεκτονικές δονήσεις παγκοσμίου βεληνεκούς.
Η επιλογή Τραμπ είναι και πάλι βασισμένη σε μία «εμπορικόστροφη» (επιτρέψτε μου την έκφραση) επιλογή. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έφτασε στο Ριάντ έχοντας στο μυαλό του να πάρει 1 τρισεκατομμύριο σε επενδύσεις και μάλιστα εγγυημένες. Μπορεί το τελικό – ή το αρχικό ποσό – εκκίνησης στο οποίο έχει βάλει την υπογραφή του ο διάδοχος του θρόνου να αφορά 600 δισεκατομμύρια αλλά ο Τραμπ γνωρίζει καλά πως η Σαουδική Αραβία θα βρίσκεται δίπλα σε «οικονομικό» ζήτημα είτε της χώρας είτε δικό του προσωπικά. Ο Αμερικανός Πρόεδρος έκανε μάλιστα τις διμερείς συμφωνίες που υπεγράφησαν και πάλι προσωπικό ζήτημα ακολουθώντας την πεπατημένη που τόσο τον βολεύει. Περισσότερες από 6 είναι οι φορές που ο ισχυρότερος πολιτικός του πλανήτη αναφέρθηκε προσωπικά στον Πρίγκιπα Σαλμάν και σε τόνο προσωπικό – στον ενικό – και με πλατύ χαμόγελο εξήρε τη δουλειά που έχει γίνει στη χώρα.
Από την ομιλία Τραμπ πάντως λίγοι συγκράτησαν και μία αυστηρή προειδοποίηση που συνοδεύτηκε και με διορία αν και όχι ακριβή. Ο Τραμπ «άδειασε» το Ισραήλ προτάσσοντας πως ο ίδιος αποφασίζει για τις ισορροπίες σε ολόκληρο τον κόσμο αλλά δεν παρέλειψε να προειδοποιήσει με τόνο πιο αυστηρό από ποτέ το Ιράν. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ ξεκαθάρισε πως τα «πυρηνικά όπλα» δεν είναι και δεν θα γίνουν ποτέ αποδεκτά για την Τεχεράνη και επανέλαβε πως η πρόταση των ΗΠΑ που είναι στο τραπέζι εδώ και έναν μήνα πρέπει να απαντηθεί «ή τώρα ή ποτέ».
Οι ΗΠΑ του Τραμπ γνωρίζουν πως η Τεχεράνη είναι σημείο καμπής – ανόδου ή καθόδου ανάλογα τις επιλογές και τους χειρισμούς – για ολόκληρη τη ζώνη και ο Πρόεδρος της χώρας αντιλαμβάνεται πως η Τεχεράνη είναι εύλογα ζήτημα τόσο για το Τελ Αβίβ όσο και για όλη την περιοχή. Για ακόμη μία φορά ο Τραμπ πάντως δεν μίλησε για «πόλεμο», όχι τουλάχιστον έναν «παραδοσιακό» με βομβαρδισμούς και πεδία μάχης, αλλά για έναν που είχε όπως μας θύμισε ξεκινήσει και κατά την πρώτη του θητεία και ήταν οικονομικός.
Ο Τραμπ είχε όντως ανοίξει την «κάνουλα» με τους πιο αυστηρές κυρώσεις που έχουν ποτέ επιβληθεί σε χώρα, μία πρακτική που συντήρησε σε έναν βαθμό και ο Τζο Μπάιντεν, μέχρι να εγκρίνει το «ξεπάγωμα» αρκετών δισεκατομμυρίων δολαρίων προς την Τεχεράνη με τη δέσμευση πως το πυρηνικό της πρόγραμμα θα ακολουθήσει την αντίθετη πορεία και θα μπει επ’ αόριστόν στον «πάγο». Η αλήθεια είναι πως ούτε οι δασμοί Τραμπ κατά την πρώτη του θητεία ούτε και η κίνηση Μπάιντεν έλυσαν το πρόβλημα. Αποτέλεσαν απλό «παυσίπονο» σε μία χρόνια «ημικρανία» που για να ιαθεί απαιτεί καταπώς φαίνεται πολύ διαφορετική «θεραπεία».
