Οι αριθμοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου στους ψυχολόγους, τους εργοδότες και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής.
Η δουλειά δεν βοηθάει
Η γενιά Z μπορεί να είναι η πιο μορφωμένη γενιά μέχρι σήμερα, αλλά αυτό δεν την έχει προστατεύσει από το άγχος στον εργασιακό χώρο. Μια έκθεση του Mental Health UK διαπίστωσε ότι το 35% των εργαζομένων της Gen Z πήραν άδεια λόγω άγχους τον τελευταίο χρόνο -περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ηλικιακή ομάδα. Μια έρευνα του LinkedIn αποκάλυψε επίσης ότι το 67% των εργαζομένων της Gen Z αισθάνονται «καμένοι» στην εργασία τους, με πολλούς να επισημαίνουν ως βασικούς παράγοντες την εργασιακή ανασφάλεια, τις μη ρεαλιστικές προσδοκίες και την έλλειψη ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.
«Διαπιστώσαμε ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ένα μεγάλο μέρος των Gen Zers παραδέχτηκε ότι δεν κατέβαλε πλήρη προσπάθεια στην εργασία του, γεγονός που αποτελεί σύμπτωμα επαγγελματικής εξουθένωσης και άλλων συμπεριφορών στον εργασιακό χώρο, όπως η αποδέσμευση, η ασαφής επικοινωνία, η έλλειψη υποστήριξης από τον προϊστάμενο και η μοναξιά», εξηγεί ο Santor Nishizaki στο BBC, ειδικός στην οργανωτική ηγεσία και συγγραφέας του βιβλίου «Working with Gen Z: A Handbook to Recruit, Retain, and Reimagine the Future Workforce after Covid-19».
Μέχρι το 2025, η γενιά Z θα αποτελεί το 27% του εργατικού δυναμικού στις χώρες του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης), στον οποίο ανήκει και η Ελλάδα, αλλά και το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού. Αν η πλειοψηφία είναι πολύ αγχωμένη για να εργαστεί, ο Nishizaki πιστεύει ότι αυτό θα είναι καταστροφικό οικονομικά, αλλά και κοινωνικά.
Συνεχής σύγκριση, συνεχής πίεση
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένας άλλος σημαντικός στρεσογόνος παράγοντας. Ενώ οι προηγούμενες γενιές μεγάλωσαν με προσωπικές αλληλεπιδράσεις, η γενιά Z έχει μεγαλώσει στην εποχή του Instagram, του TikTok και του Snapchat. Μια μελέτη του Pew Research Center διαπίστωσε μάλιστα ότι το 59% των χρηστών της Gen Z αναφέρουν ότι αισθάνονται πίεση να φαίνονται «τέλειοι» στο διαδίκτυο και το 43% δηλώνουν ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τους κάνουν να αισθάνονται χειρότερα με τον εαυτό τους.
Ο αντίκτυπος δεν είναι μόνο συναισθηματικός, είναι και σωματικός. Μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Bath διαπίστωσε ότι ένα διάλειμμα μόλις μιας εβδομάδας από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οδήγησε σε σημαντική μείωση του στρες και του άγχους μεταξύ των νεαρών ενηλίκων. Ωστόσο, για πολλούς, η αποσύνδεση από τον ψηφιακό κόσμο μοιάζει σχεδόν αδύνατη.
Τι μπορεί να γίνει;
Με τη γενιά Z να αναφέρει υψηλότερα επίπεδα ασθενειών που σχετίζονται με το άγχος -συμπεριλαμβανομένων των αγχωδών διαταραχών, της κατάθλιψης και των διαταραχών του ύπνου- οι ειδικοί ζητούν επείγουσα δράση. Ορισμένες λύσεις περιλαμβάνουν:
–Μεταρρύθμιση του χώρου εργασίας: Περισσότερες εταιρείες εφαρμόζουν ημέρες ψυχικής υγείας, ευέλικτα ωράρια εργασίας και προγράμματα ευεξίας για τη μείωση της επαγγελματικής εξουθένωσης.
–Οικονομική εκπαίδευση: Τα σχολεία και οι εργοδότες επεκτείνουν τα προγράμματα οικονομικού αλφαβητισμού για να βοηθήσουν τους νέους ενήλικες να διαχειριστούν το χρέος και να οικοδομήσουν μακροπρόθεσμη σταθερότητα.
-Υποστήριξη της ψυχικής υγείας: Τα πανεπιστήμια αυξάνουν τις συμβουλευτικές υπηρεσίες και εφαρμογές όπως το Headspace και το BetterHelp καθιστούν τη θεραπεία πιο προσιτή από ποτέ.
–Διαλείμματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: Οι ειδικοί συνιστούν «ψηφιακές αποτοξινώσεις» και τον καθορισμό ορίων χρόνου οθόνης για τη μείωση του άγχους από τις διαδικτυακές συγκρίσεις.
Μια γενιά σε σταυροδρόμι
Η γενιά Z χαρακτηρίζεται συχνά ως η «πιο αγχωμένη γενιά», αλλά είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι το άγχος τους δεν είναι αυτοπροκαλούμενο -είναι μια αντίδραση σε πραγματικές κοινωνικές πιέσεις. Καθώς οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, οι εργοδότες και οι κοινότητες αναζητούν τρόπους αντιμετώπισης αυτής της κρίσης, ένα πράγμα είναι σαφές: η αγνόηση των επιπέδων άγχους της γενιάς Z θα μπορούσε να έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά για το εργατικό δυναμικό και την κοινωνία στο σύνολό της. Άραγε, θα ακούσουμε, ή θα αφεθεί η Gen Z να σηκώσει μόνη της το βάρος των ανησυχιών της;
