Η Ναύπακτος του Θανάση Διαμαντόπουλου

Από το «Φετιχιέ τζαμί» ως τον Αρτινόπουλο. Κατεβαίνοντας τον ανατολικό βραχίονα του λιμανιού και στρίβοντας λίγο, κυριολεκτικά προς τα αριστερά, θα βρεθούμε σε επαφή με ένα άλλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης: το Φετιχιέ τζαμί. Είναι το πρώτο μουσουλμανικό τέμενος που κτίστηκε στην πόλη και με το όνομά του υποδηλώνει την κατάληψη της πόλης από τον σουλτάνο Βαγιαζήτ Β’ το 1499. Στα Ενετικά χρόνια και μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, χρησιμοποιήθηκε ως αλαταποθήκη. Μετά από κάποιες εργασίες αποκατάστασης του μνημείου από τη Διεύθυνση Αναστήλωσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών μνημείων με τη βοήθεια του δεύτερου Κ.Π.Σ. λειτουργεί τα καλοκαίρια ως χώρος εκθέσεων και πολιτισμού αλλά και εκπαιδευτικών εκδηλώσεων.

Δίπλα στο φάρο του λιμανιού, υπάρχει το σπίτι ενός άλλου εικαστικού, αυτή τη φορά σηματοδότη της περιοχής, του ζωγράφου Ιωάννη Αρτινόπουλου –ίσως και του μοναδικού Έλληνα που θήτευσε και εργάστηκε δίπλα στον μεγάλο εικαστικό, René Magritte. Ο ζωγράφος γεννήθηκε το 1940 στη Ναύπακτο. Σε μικρή, ακόμη, όμως ηλικία βρέθηκε στο Βέλγιο, όπου τελείωσε το σχολείο και στη συνέχεια, σπούδασε αρχιτεκτονική. Ταυτόχρονα, παρακολούθησε μαθήματα κεραμικής και σμάλτου.

Βόρεια της πλατείας του Λιμανιού, πλάι στη δυτική πύλη του κάστρου, βρίσκεται ένα φρουριακού χαρακτήρα οίκημα. Κτίστηκε τον 15ο αιώνα, έχει όμως και δεύτερη φάση, που χρονολογείται έναν αιώνα αργότερα. Αρχικά, αποτέλεσε έδρα του Βενετού διοικητή και της λατινικής επισκοπής. Μεταγενέστερα, στέγασε διάφορους αξιωματούχους της πόλης. Το 1829 με την απελευθέρωση της πόλης, οι πολέμαρχοι ιδιοποιήθηκαν διάφορα δημόσια κτήρια και περιουσιακά στοιχεία των Οθωμανών αξιωματούχων. Έτσι, το συγκεκριμένο κτιριακό συγκρότημα πέρασε στα χέρια του Νότη Μπότσαρη και έκτοτε είναι γνωστό ως Πύργος Μπότσαρη. Σήμερα, ανήκει στο ίδρυμα Δημητρίου και Αίγλης Μπότσαρη. Λειτουργεί ως μουσειακός χώρος και στεγάζει μόνιμη έκθεση για τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου. Στις αίθουσες και τις προθήκες του, εκτίθενται πανοπλίες, σημαίες και λάβαρα, αντικείμενα οπλισμού, μινιατούρες πλοίων αλλά και αντίγραφα έργων γνωστών ζωγράφων με θέμα τη Ναυμαχία. Ο πύργος είναι ανοικτός καθημερινά από τις 9 το πρωί έως τις 1 το μεσημέρι.

Η πόλη διαθέτει κουζίνα για όλα τα γούστα. Όπως η περιοχή, έτσι και τα εστιατόριά της, έχουν μια πλευρά θαλασσινή με ψαρικά και μεζέδες ψαριού και μια στεριανή, με κρεατικά και πίτες. Παραδοσιακά, ως καλύτερες ψαροταβέρνες της περιοχής, θεωρούνται ο «Ηλιόπουλος» στο Μοναστηράκι και ο «Λάππας» στην παραλία Μακύνειας. «Τίμια» και η κουζίνα του «Captain Cook» στο λιμάνι Ναυπάκτου. Από την άλλη πλευρά, ο «βιότοπος» του ψητού και της πίτας είναι τα διπλανά χωριά του Νιόκαστρου και του Λυγιά. Κορυφαία σε αυτό το είδος είναι η ταβέρνα του Θωμόπουλου που βρίσκεται βγαίνοντας από τη Ναύπακτο και στρίβοντας για Λυγιά. Εκεί, εκτός από τα καθιερωμένα ρουμελιώτικα ψητά, μπορείτε να βρείτε και μια άλλη τοπική σπεσιαλιτέ τα λουκάνικα που τα λένε «ματιές». Όπως κοιτάμε τη θάλασσα από το λιμάνι, από δεξιά, βρίσκεται το εστιατόριο της Μαρίας Λόη. Αυτό που δε γνωρίζουν πολλοί είναι ότι εξάδελφός της, ήταν ο George Lois, «πατριάρχης» της αμερικάνικης διαφήμισης, εικονογράφος του αμερικανικού Esquire και ο άνθρωπος που ενέπνευσε τη σειρά Mad Men. Απ’αυτό το εστιατόριο ξεκίνησε η Μαρία Λόη που έχει κατακτήσει τώρα την Αμερική. Από την άλλη μεριά του λιμανιού, βρίσκεται το Centro Porto, που σερβίρει πιάτα που κάνουν το γκουρμέ να φαντάζει πιο προσβάσιμο.

Στη Ναύπακτο, μπορεί κάποιος να βρει πολύ ενημερωμένες λίστες cocktail και να δειπνήσει ακούγοντας ενδιαφέρουσες μουσικές στην ταράτσα του ξενοδοχείου Amaryllis, όπου βρίσκεται το ομώνυμο roof garden restaurant bar. Η εντυπωσιακή θέα 360 μοιρών και τα προσεγμένα πιάτα τους θα κάνουν το Amaryllis Roof Garden το αγαπημένο σας μπαλκόνι, για καφέ, ποτό ή φαγητό στο πιο όμορφο σημείο της Ναυπάκτου και τα βράδια σας, κάτω από τον έναστρο ουρανό, τα πιο όμορφα, μέχρι το τέλος του καλοκαιριού. Ένα άλλο ενημερωμένο σημείο για cocktail είναι το bar “A.M” που βρίσκεται στην καρδιά του λιμανιού αλλά και το «Dr. J Spon and restaurant» που βρίσκεται ακριβώς δίπλα.