Του Ανδρέα Ριζούλη*
Τα τελευταία τουλάχιστον 15 χρόνια διαβάζουμε για τη μεγάλη απορροφητικότητα ευρωπαϊκών κονδυλίων από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, σύμφωνα με στοιχεία που δεν δέχονται αμφισβήτηση.
Αρκετές χρονιές η ΠΔΕ φιγουράρει στις πρώτες θέσεις των σχετικών πινάκων. Θα περίμενε κανείς λοιπόν οι εισροές κεφαλαίων από την Ευρωπαϊκή Ένωση να είχαν άμεσο αντίκτυπο στην καθημερινότητα των κατοίκων της περιφέρειάς μας. Κεφάλαια σημαίνει, επενδύσεις, ανάπτυξη, απασχόληση, βελτίωση βιοτικού επιπέδου.
Τα στοιχεία που βγαίνουν στη δημοσιότητα κάθε άλλο παρά επιβεβαιώνουν τα παραπάνω.
Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τον κίνδυνο φτωχοποίησης του πληθυσμού στις ελληνικές περιφέρειες (2021), η ΠΔΕ βρίσκεται στην προτελευταία θέση, μπροστά μόνο από τη Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, με κίνδυνο φτωχοποίησης πληθυσμού στο 28,5% ενώ ο μέσος πανελλαδικός όρος είναι στο 19,6.
Σύμφωνα με πρόσφατο πίνακα της ΕΛΣΤΑΤ για τις άμεσες επενδύσεις στις ελληνικές περιφέρειες η ΠΔΕ πάλι είναι κάτω από τη μέση. Το ίδιο ισχύει και για το ποσοστό ανεργίας. Τρεις περιφέρειες αναδεικνύονται αρνητικοί πρωταθλητές. Δυτική Ελλάδα, Δυτική Μακεδονία, Στερεά (2021).
Παρά το αληθές πως από το 1990 και μετά η Ανατολική Ελλάδα προηγήθηκε στην επιλογή των κυβερνήσεων σε δίκτυα και υποδομές σε σχέση με το σύνολο της Δυτικής Ελλάδας το ερώτημα παραμένει.
Πως είναι δυνατό να είμαστε ψηλά στην απορρόφηση κεφαλαίων και σε όλους τους δείκτες να αγγίζουμε τον πάτο;
Πως κατανέμονται τα κεφάλαια που απορροφούνται και γιατί δεν βελτιώνεται η εικόνα της περιοχής μας;
Σε όλες τις ανακοινώσεις της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, διαχρονικά, διαβάζουμε για συγκριτικά πλεονεκτήματα και ευκαιρίες που παρουσιάζει η ΠΔΕ για επενδύσεις αλλά το αποτέλεσμα είναι σκοτάδι.
Οι προτάσεις δε λείπουν, οι διαβεβαιώσεις επίσης. Τα ακούμε κάθε φορά στα αναπτυξιακά συνέδρια που διοργανώνονται.
Η ΠΔΕ παραμένει πολύπαθη και αγνοημένη κυρίως από όσους, “επιτυχημένους” διαχειρίζονται την τύχη της.
*Ο Ανδρέας Ριζούλης, είναι πρώην βουλευτής Αχαΐας ΣΥΡΙΖΑ
