Η συγκινητική ιστορία του Aljuma Kebbeh που έφτασε στα Καλάβρυτα από την Γκάμπια

    Ημερομηνία:

    Μια ξεχωριστή ιστορία ζωής εκτυλίσσεται τα τελευταία δύο χρόνια στα Καλάβρυτα, με πρωταγωνιστή τον Aljuma Kebbeh, έναν νεαρό πρόσφυγα από τη Γκάμπια, που βρήκε στη μικρή ορεινή πόλη όχι μόνο στέγη και ασφάλεια, αλλά και μια νέα αρχή. Πίσω του άφησε μια σκληρή παιδική ηλικία, τον πόνο της απώλειας και τον αγώνα για επιβίωση.

    Σήμερα, ως μέλος της τοπικής ποδοσφαιρικής ομάδας, ο Aljuma δεν είναι απλώς ένας ταλαντούχος τερματοφύλακας: Είναι ένας άνθρωπος που κατάφερε να ενσωματωθεί πλήρως στην κοινωνία των Καλαβρύτων, κερδίζοντας τον σεβασμό και την εκτίμηση όλων. Ο ίδιος μιλάει στον «Ν» για την πορεία του, η οποία αποτελεί παράδειγμα επιμονής, αλλά και για τη δύναμη που μπορεί να έχει η τοπική κοινωνία όταν επιλέγει να σταθεί στο πλευρό του διαφορετικού.

     

    Θα μπορούσες να μας συστηθείς και να μας πεις από πού κατάγεσαι; Τι σε οδήγησε να φύγεις από τη χώρα σου;

    «Το όνομά μου είναι Aljuma Kebbeh και κατάγομαι από τη Δημοκρατία της Γκάμπια, η οποία βρίσκεται στη Δυτική Αφρική. Οι γονείς μου έφυγαν από τη ζωή όταν ήμουν μόλις 15 ετών. Ο πατέρας μου εργαζόταν ως οδηγός ταξί – ήταν ένας απλός, τίμιος άνθρωπος που δούλευε σκληρά για να μας προσφέρει όσα μπορούσε. Δυστυχώς, ένα τραγικό τροχαίο ατύχημα τού στέρησε τη ζωή, αφήνοντάς μας πίσω του με τεράστιο πόνο και απόγνωση. Λίγο καιρό αργότερα, μέσα σε μόλις δύο μήνες, έχασα και τη μητέρα μου. Δεν άντεξε το βάρος της απώλειας και της καθημερινής δυσκολίας.

     

     

    Έτσι, μείναμε μόνοι μας – εγώ και η μικρότερη αδερφή μου – και καταλήξαμε να ζούμε με τη μητριά μας. Οι συνθήκες δεν ήταν καλές και η ζωή ήταν πολύ δύσκολη. Κάθε μέρα ήταν μια μάχη για την επιβίωση. Η κατάσταση έγινε ακόμη χειρότερη όταν, περίπου έναν χρόνο μετά τον θάνατο του πατέρα μας, η μητριά μας αποφάσισε να πουλήσει το σπίτι. Χάσαμε τον μόνο χώρο που μας συνέδεε με την παιδική μας ηλικία.

    Αυτή είναι η ιστορία της ζωής μου – μια ιστορία πόνου, επιμονής και ελπίδας. Και από όλα τα μέρη που θα περίμενε κανείς να ξεκινήσει μια καινούργια αρχή, το δικό μου νέο κεφάλαιο ξεκίνησε εδώ, στα Καλάβρυτα».

     

    Πώς βρέθηκες στα Καλάβρυτα και πόσο καιρό ζεις εδώ;

    «Όταν πρωτοήρθα, ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος για εμένα. Ήταν ένα μικρό, ήσυχο χωριό – πολύ διαφορετικό από ό, τι είχα φανταστεί. Όμως, οι άνθρωποι εδώ στάθηκαν δίπλα μου με έναν τρόπο που δεν περίμενα. Με υποδέχτηκαν με καλοσύνη, υποστήριξη, σεβασμό και αληθινές αγκαλιές. Με κοίταξαν στα μάτια και μου φέρθηκαν με αγάπη και οικειότητα. Με βοήθησαν να σταθώ στα πόδια μου, να πιστέψω ξανά στον εαυτό μου. Γελούσαμε μαζί, μου μιλούσαν, με αγκάλιαζαν – και σιγά-σιγά ένιωσα πως ίσως, τελικά, μπορώ να ανήκω κάπου».

     

     

    Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με το ποδόσφαιρο στα Καλάβρυτα; Σε έχει βοηθήσει το ποδόσφαιρο να δημιουργήσεις σχέσεις ή φιλίες με την τοπική κοινότητα;

    «Αγαπώ το ποδόσφαιρο, εργάζομαι ως ποδοσφαιριστής. Το όνειρό μου από μικρός ήταν να παίξω ποδόσφαιρο. Μάλιστα, ταξίδεψα από τη χώρα μου την Γκάμπια στην Τουρκία για να ασχοληθώ με το αγαπημένο μου άθλημα. Όμως η πραγματικότητα ήταν δυστυχώς διαφορετική. Οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες και οι ευκαιρίες σχεδόν ανύπαρκτες.

    Για τον λόγο αυτό, αναγκάστηκα τελικά να φύγω από την Τουρκία, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο και κυνηγώντας ένα καλύτερο μέλλον χωρίς να χάσω την ελπίδα μου.

    Έτσι αποφάσισα να έρθω στη χώρα που ζω έως σήμερα, την Ελλάδα. Σε πρώτη φάση, πέρασα αρχικά από τη Σάμο, όπου έμεινα για κάποιο χρονικό διάστημα, και στη συνέχεια με μετέφεραν στα Καλάβρυτα. Όταν έφτασα, ήμουν επιφυλακτικός και κάπως απογοητευμένος, δεν μου άρεσε και τόσο πολύ στην αρχή το μέρος. Δεν ήξερα τι να περιμένω. Όμως όλα άρχισαν να αλλάζουν τη μέρα που μου συνέστησαν στην τοπική ποδοσφαιρική ομάδα.

    Ξεκίνησα να προπονούμαι μαζί τους και ένιωσα αμέσως πως ήμουν καλοδεχούμενος και μέλος της ομάδας. Οι άνθρωποι του team με δέχτηκαν σαν να ήμουν δικός τους και δεν ένιωσα ξένος ούτε στιγμή. Με στήριξαν, με ενθάρρυναν, και με βοήθησαν σε ό, τι κι αν έτυχε να χρειαστώ, οπότε έβαλαν «μπροστά» το συμβόλαιό μου. Σιγά-σιγά, η καθημερινότητά μου άρχισε να βελτιώνεται και να αλλάζει προς το καλύτερο. Άρχισα να νιώθω ξανά πως έχω έναν σκοπό και να ξυπνά έτοιμος να αφοσιωθώ και πάλι στο αγαπημένο μου σπορ.

     

    Σήμερα, μπορώ να πω πως είμαι ευτυχισμένος. Έχω βρει ανθρώπους που με αγαπούν και τους αγαπώ κι εγώ. Δουλεύω, παίζω ποδόσφαιρο, ονειρεύομαι. Νιώθω ασφάλεια, στήριξη και χαρά. Και το πιο σημαντικό: Κάνω αυτό που αγαπώ».

     

    Ο coach της ποδοσφαιρικής ομάδας Καλαβρύτων, Κωνσταντίνος Βλάχος, προσθέτει στον «Νεολόγο»: «Ο Aljuma Kebbeh είναι μέλος της ποδοσφαιρικής ομάδας των Καλαβρύτων εδώ και δύο χρόνια και η παρουσία του έχει αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις, τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου. Αγωνίζεται ως τερματοφύλακας και πρόκειται πραγματικά για έναν αθλητή με εξαιρετικές ικανότητες. Δεν είναι όμως απλώς ένας καλός παίκτης – είναι ένας άνθρωπος που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση όλων. Ο Aljuma είναι ένας νέος με εξαιρετικό ήθος, ευγένεια και ταπεινότητα. Όλοι μιλούν για το πόσο καλόκαρδος και αξιαγάπητος είναι. Έχει καταφέρει να δημιουργήσει δυνατές φιλίες και να ενσωματωθεί πλήρως στην καθημερινότητα των Καλαβρύτων. Οι κάτοικοι τον έχουν αγκαλιάσει σαν δικό τους άνθρωπο, και εκείνος δείχνει καθημερινά την ευγνωμοσύνη του. Αγωνίζεται με πάθος, όχι μόνο για την ομάδα, αλλά και για τους ανθρώπους που τον στηρίζουν – για τους φίλους που απέκτησε εδώ και για την πόλη που τον υποδέχτηκε με αγάπη. Παίζει για τη φανέλα με σεβασμό και αφοσίωση, δίνοντας τον καλύτερό του εαυτό σε κάθε ευκαιρία».

    Η συγκινητική ιστορία του Aljuma Kebbeh που έφτασε στα Καλάβρυτα από την Γκάμπια

    Η συγκινητική ιστορία του Aljuma Kebbeh που έφτασε στα Καλάβρυτα από την Γκάμπια Η συγκινητική ιστορία του Aljuma Kebbeh που έφτασε στα Καλάβρυτα από την Γκάμπια

    ΝΕΟΛΟΓΟΣ

    Κοινοποίηση:

    Τελευταία Νέα

    Κοινοποίηση:

    Περισσότερα Άρθρα
    Σχετικα

    Οι λογαριασμοί του ρεύματος, η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ

    Της Κατερίνας Σολωμού Οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος του Ιουνίου...

    Ποιοι και πόσοι είναι οι Ελληνες δωδεκαθεϊστές και τι κρύβεται πίσω από τις χλαμύδες τους

    Τα Προμήθεια, τα οποία τελούνται με μεγαλοπρέπεια άπαξ του...

    Λειτουργία ξανά στον προφήτη Ηλία στη Δαμασκό ένα μήνα μετά το αιματοκύλισμα

    Έναν μήνα μετά την τρομοκρατική επίθεση στο ναό του Προφήτη...

    ΓΕΩΡΓΙΑ ΝΤΑΤΣΙΚΑ: Η ευχή της με αφορμή τη μνήμη του Αγίου Παϊσίου

    Με μια θερμή και συμβολική ανάρτηση, η Αντιπεριφερειάρχης Κοινωνικής...