Η Βρετανία υπό τον πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον αντιμετωπίζει τη σοβαρότερη καταιγίδα, η οποία την έχει πλήξει από τη δεκαετία του 1970, ως απότοκο της εξόδου της από την Ε.Ε. και της πανδημίας.
Η χώρα δείχνει να υποκύπτει στα δισεπίλυτα προβλήματα της εξασθενημένης ανάπτυξης, της ραγδαίας ανόδου του πληθωρισμού και μιας σειράς καταστρεπτικών απεργιών. Ως αποτέλεσμα η εμπιστοσύνη των καταναλωτών βυθίζεται και οι αναλυτές προειδοποιούν ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ύφεση. Οι εργαζόμενοι στους βρετανικούς σιδηροδρόμους απήργησαν την προηγούμενη εβδομάδα επειδή φθίνει το βιοτικό τους επίπεδο, ενώ οι ποινικολόγοι απεργούσαν χθες. Αναμένεται να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις δάσκαλοι και γιατροί. Το δεύτερο τρίμηνο η οικονομία βρίσκεται σε τροχιά συρρίκνωσης, αυξάνοντας τις πιθανότητες ύφεσης. Ακόμα κι όταν οι προοπτικές φαίνονταν ευνοϊκότερες, οι αξιωματούχοι υπολόγιζαν ότι η ανάπτυξη θα διαμορφωνόταν φέτος είτε στο 1,8% είτε χαμηλότερα, χωρίς να διαφαίνεται τέλος στη μειωμένη παραγωγικότητα που ταλανίζει τη χώρα τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια. Οι τιμές καταναλωτή αυξήθηκαν κατά 9,1% ετησίως έως τον Μάιο, δηλαδή έφθασαν στα υψηλότερα επίπεδα 40ετίας. Η τράπεζα της Αγγλίας αναμένει ότι ο πληθωρισμός θα επιταχυνθεί ξανά, όταν επιτραπεί αύξηση του ορίου χρεώσεων στους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας το φθινόπωρο, υπερβαίνοντας το 11%.
Οι εργαζόμενοι βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο να φθίνει και πλέον οι απεργίες σε διάφορους κλάδους είναι συχνές.
Αυτά τα στοιχεία επισκιάζουν βαθύτερα διαρθρωτικά προβλήματα, εκ των οποίων το κυριότερο είναι η παραγωγικότητα, η οποία επιβραδύνθηκε ραγδαία μετά την οικονομική κρίση το 2008 και το 2009. Μόνο η Ιταλία είχε χειρότερες επιδόσεις. Το πόσα μπορεί να παράγει ένας εργαζόμενος είναι σημαντικό γιατί καθορίζει τις μακροπρόθεσμες δυνατότητες της οικονομίας και μεταξύ άλλων και τους μισθούς. Μία ώρα εργασίας στο Ηνωμένο Βασίλειο αποφέρει περίπου 60 δολάρια, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, και πάνω από 70 δολάρια στις ΗΠΑ. Μια εξήγηση για το χάσμα αυτό είναι η έλλειψη επενδύσεων, διότι οι ντόπιες επιχειρήσεις δαπανούν λιγότερα σε εγκαταστάσεις, μηχανήματα και τεχνολογία από εκείνες στις άλλες μεγάλες οικονομίες. Ο υπουργός Οικονομικών Ρίσι Σουνάκ επισημαίνει ότι δυσμενώς λειτουργεί και το φορολογικό σύστημα, και επεξεργάζεται τρόπους ώστε να μπορούν οι επιχειρήσεις να αιτούνται φοροελαφρύνσεις για να προβούν σε επενδύσεις. Τέλος, η αβεβαιότητα της εξόδου της χώρας από την Ε.Ε. έχει προβληματίσει τα στελέχη των εταιρειών από το σχετικό δημοψήφισμα του 2016 και εντεύθεν.
