Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 97 ετών ο εφοπλιστής Ιάκωβος Τσούνης, ο οποίος είχε δωρίσει όλη την περιουσία του στις Ένοπλες Δυνάμεις. Ο Ιάκωβος Τσούνης νοσηλευόταν από τις 18 Μαρτίου στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών.
«H σύνταξη της δημοσίας διαθήκης μου με την οποία καταλείπω μετά τον θάνατο μου το σύνολο της ακίνητης περιουσίας στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας έχει ολοκληρωθεί και έχει ήδη κατατεθεί και αποτελεί πραγματικότητα των διαθέσεων μου δια τα περιουσιακά στοιχεία για τα οποία πολλάκις ομιλήσαμε» ήταν η φράση με την οποία ο 97χρονος εφοπλιστής Ιάκωβος Τσούνης ενημέρωνε τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ κ. Κωνσταντίνο Φλώρο για την πρόθεσή του να δωρίσει στις Ένοπλες Δυνάμεις το σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας του.
Ο εκλιπών εφοπλιστής τις δύο τελευταίες δεκαετίες δώρισε στις Ένοπλες Δυνάμεις πάνω από 23 εκατ. ευρώ. Μάλιστα αναδείχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους και συνάμα πιο αθόρυβους ιδιώτες υποστηρικτές της ενίσχυσης του αμυντικού οπλοστασίου της χώρας. Το συγκεκριμένο ποσό διατέθηκε για την αγορά 60 αποβατικών σκαφών της Ζ΄ ΜΑΚ, για την πλήρη ανακαίνιση του τμήματος επειγόντων περιστατικών καθώς και 29 κλινών της κλινικής 68 του 401 ΓΣΝΑ όπως και για την επισκευή και αποκατάσταση κλινικών του Νίμιτς, για την αγορά ανταλλακτικών που διατέθηκαν στις μηχανοκίνητες μονάδες του Στρατού Ξηράς στον Έβρο, για την απόκτηση υπερσύγχρονων καμερών νυχτερινής όρασης από τις Ειδικές Δυνάμεις κ.α. Να σημειώσουμε επίσης, σε ότι αφορά το ποσό της διαθήκης, πως ένα σημαντικό μέρος αυτού αναμένεται να διατεθεί για τις ανάγκες κάλυψης του νέου εξοπλιστικού προγράμματος των Ε.Δ που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.
Συμμετείχε στο αλβανικό μέτωπο πλαστογραφώντας την ταυτότητά του
Σε ηλικία 16 ετών, το 1940, πλαστογράφησε την ταυτότητά του και έλαβε μέρος στις μάχες στα βουνά της Αλβανίας. Έτσι έγινε ένας εκ τους νεότερους βετεράνους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. «Όταν πήγα στην Αλβανία εθελοντής , είχα άριστη σωματική διάπλαση. Πολέμησα, την ξέρω καλά την Αλβανία. Και όταν πέρασαν τέσσερις με πέντε μήνες, ο διοικητής τότε του στρατηγείου, με βρήκε σχεδόν πεθαμένο. Από τα 65-70 κιλά που ζύγιζα όταν είχα πάει εκεί, είχα πέσει στα 29 με αποτέλεσμα να με φέρουν πίσω», είχε τονίσει πριν λίγο καιρό. Όπως είχε πει για τον ίδιο πιο σπουδαίος απ’ όλους είναι ο πατριώτης και όχι εκείνος που έχει λεφτά ή τιμητικές διακρίσεις. «Δίχως πατρίδα, ούτε ο πλούτος, ούτε η δόξα, ούτε οι χαρές υπάρχουν», είχε τονίσει ακόμη ο μεγάλος δωρητής των Ε.Δ.
Γνήσιος απόγονος ηρώων του 1821
Ο Ιάκωβος Τσούνης ήταν γνήσιος απόγονος των αγωνιστών του 1821 Λιονταίων και Πετμεζαίων. Καθ’ ολη τη διάρκεια της 97χρονης ζωής του δεν ξέχασε ποτέ ούτε τη βαριά σκιά αλλά ούτε και τους αγώνες των προγόνων του. Ήδη από τη δεκαετία του 1950, όταν και μπήκε δυνατά στο χώρο της θάλασσας αρχικά ως εκτελωνιστής στον Πειραιά και εν συνεχεία στο χώρο του εφοπλισμού, ο κ. Τσούνης πρόσφερε ένα σημαντικό μέρος από τα κέρδη του για τις ανάγκες του στρατεύματος.
«Αρχίζω να πηγαίνω καλά στις δουλειές μου ως εκτελωνιστής το ’50. Σταδιακά θα αρχίσουν να μεγαλώνουν οι δραστηριότητές μου και ότι κέρδιζα το αφιέρωνα στις Ε.Δ και στους φτωχούς», σημείωνε ο 97χρονος ευεργέτης. Μέσα σε λίγα χρόνια και αφού προηγουμένως εδραιώθηκε στο «Μεγάλο Λιμάνι» ως ένας από τους πλέον ικανούς και αξιόπιστους επαγγελματίες του χώρου, ο κ. Τσούνης έκανε το μεγάλο άλμα μπαίνοντας ακόμη πιο δυναμικά πλέον στον ναυτιλιακό χώρο. Τo πρώτο του καράβι το απέκτησε το 1966 και έκτοτε έχτισε έναν στόλο από 13 εμπορικά πλοία.
Η ναυτιλία φάνηκε γενναιόδωρη μαζί του, επιτρέποντάς του να δημιουργήσει μία τεράστια περιουσία. Εξίσου γενναιόδωρος φάνηκε και αυτός όμως όχι μόνο προς την πατρίδα, αλλά και προς τους συνανθρώπους του. Πέρα από την δωρεές του προς τις Ε.Δ, εξίσου σημαντική ήταν η προσφορά του τόσο προς το κοινωνικό σύνολο, όσο και προς την Εκκλησία και τα Πατριαρχεία.
Ο Ιάκωβος Τσούνης έκανε τα πρώτα του βήματα στην Πάτρα όπου και γεννήθηκε το 1925. Σε μια εποχή εξαιρετικά δύσκολη για την οικογένειά του, όπως και για τη χώρα, ο πατέρας του, δασάρχης στο επάγγελμα, έκανε ότι μπορούσε προκειμένου με πενιχρά μέσα να μπορέσει να μεγαλώσει 13 παιδιά. Ο 97χρονος εφοπλιστής, ο «Βενιαμήν» της οικογένειας, μεγάλωσε κάνοντας πολλές δουλειές, πάντα βοηθώντας και τους υπόλοιπους, μέχρι στο τέλος να βρει το δικό του δρόμο.
«Η τελευταία επιθυμία μου, να φύγω ξυπόλητος από την ζωήν, όπως ξεκίνησα στην αρχήν… πεινώντας», είχε επισημάνει χαρακτηριστικά στην επιστολή του προς τον Α/ΓΕΕΘΑ ο κ. Τσούνης, υπογράφοντας ως «ένας μικρός και ασήμαντος ανθρωπάκος αλλά γνήσιος απόγονος των πολεμιστών του 1821». Για την εξαιρετικά σημαντική προσφορά του προς τις Έ.Δ και την πατρίδα, ο κ. Ιάκωβος Τσούνης έλαβε με απόφαση της Προέδρου της Δημοκρατίας τον βαθμό του Υποστρατήγου επί τιμή.
Ο ίδιος ο Α/ΓΕΕΘΑ κ. Κωνσταντίνος Φλώρος του απένειμε πρόσφατα το σχετικό ξίφος, μαζί με τη στολή και όλα τα παράσημα. Η συγκεκριμένη, δεν ήταν όμως η μόνη τιμητική διάκριση που έλαβε o μεγάλος ευπατρίδης, αφού κατά καιρούς η Ελληνική Πολιτεία, ως ελάχιστη αναγνώριση για τις πράξεις του, του έχει απονείμει τον Πολεμικό Σταυρό Γ τάξεως, τον Αστέρα Αξίας και Τιμής του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, το χρυσό Λέων του αρχηγείου του ΝΑΤΟ κ.α.
