– Κραυγή αγωνίας από τους εργαστηριακούς ιατρούς
Ο Ιατρικός Σύλλογος Πατρών εκφράζει την ικανοποίηση για τη θετική έκβαση της προσφυγής του και μελών του ΙΣΠ στο ΣτΕ για το clawback του 2013. Πρόκειται για μία σημαντική νίκη στον πολυετή αγώνα κατά της εφαρμογής του ανήθικου αυτού μέτρου.
Παράλληλα δε εκφράζει έντονη ανησυχία και αγανάκτησή του για την κλιμακούμενη κρίση στη λειτουργία του ιδιωτικού τομέα της διαγνωστικής Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ), η οποία οδηγείται σε κατάρρευση, ως αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης εφαρμογής του μηχανισμού clawback.
Οι συνεχείς και ανελέητες περικοπές αποζημιώσεων από τον ΕΟΠΥΥ, μέσω του καταχρηστικού συστήματος αναγκαστικής επιστροφής χρημάτων (clawback), έχουν δημιουργήσει ένα ασφυκτικό οικονομικό περιβάλλον για τους εργαστηριακούς και κλινικοεργαστηριακούς ιατρούς της χώρας. Μέχρι σήμερα, το clawback έχει οδηγήσει σε αναγκαστική κατάσχεση ποσών από αυτούς, που υπερβαίνουν τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ, απειλώντας τη βιωσιμότητα χιλιάδων εργαστηριακών δομών και διαγνωστικών μονάδων σε όλη τη χώρα.
Σε αυτό το κλίμα αποδόμησης, στηρίζουμε τους εργαστηριακούς ιατρούς της Κω, που επέλεξαν το δρόμο της μαζικής αποχώρησης από τον ΕΟΠΥΥ. Οι αθέμιτες κατηγορίες εναντίον τους περί “καρτέλ” και “ανηθικότητας”, μόνο οργή και αγανάκτηση μπορεί να προκαλέσουν, καθώς το Υπουργείο Υγείας γνωρίζει με μεγάλη ακρίβεια όλη την αλήθεια για την αδυναμία επιβίωσης των εργαστηριακών μονάδων του νησιού.
Ο Ιατρικός Σύλλογος Πατρών καλεί άμεσα:
- Τα συναρμόδια Υπουργεία να αναπροσαρμόσουν τους προϋπολογισμούς της διάγνωσης καθώς υστερούν σημαντικά από το μέσο όρο της Ευρώπης.
- Να προβούν σε επαναξιολόγηση του συστήματος ελέγχου της συνταγογράφησης.
- Να εφαρμοστούν άμεσα συστήματα realtime ελέγχου και παρακολούθησης της δαπάνης του ιδιωτικού διαγνωστικού τομέα.
- Να διαγράψει μέρος των άδικων και απαράδεκτων καταλογισμών / κατασχέσεων ποσών.
- Να οριοθετήσει ένα ανώτατο όριο clawback 5%, πέραν του οποίου η πολιτεία οφείλει να αναλάβει την ευθύνη της χρηματοδότησης της υπερβάλλουσας δαπάνης, η οποία πρέπει να επιμερισθεί ανάλογα με τον πληθυσμό του εκάστοτε νομού και τις υγειονομικές του ανάγκες.
Η δημόσια υγεία δεν μπορεί να στηρίζεται στην οικονομική αιμορραγία των επιστημόνων που την υπηρετούν.
