Την «μέρα της μαρμότας» ζει τους τελευταίους 22 μήνες, η Τζίνα Σαπνίκοβα, η οποία δίνει «μάχη» με το τέρας της γραφειοκρατίας και τις δυσλειτουργίες του Δημοσίου, καθώς δεν έχει λάβει ακόμη τη σύνταξη χηρείας που δικαιούται, ενώ παράλληλα προσπαθεί να εξασφαλίζει μια καλύτερη καθημερινότητα για εκείνη και κυρίως για την ανήλικη κόρη της, την Αντωνία, με την οποία μένουν μαζί στη Βαρβάσαινα, του δήμου Πύργου.
Η Τζίνα βρέθηκε στην Ελλάδα από τη Ρουμανία πριν από 26 χρόνια. Έχοντας τελειώσει την σχολή Καλών Τεχνών στη χώρα της, ήρθε στην Αθήνα για μια καλύτερη ζωή, την οποία πράγματι και βρήκε. Γνώρισε τον μετέπειτα σύζυγό της, τρεις μήνες μετά την άφιξή της στην πρωτεύουσα. Έζησαν μαζί πολλά κι ευτυχισμένα χρόνια.
Όταν εκείνος βγήκε στη σύνταξη, αποφάσισαν να μετακομίσουν στην Ηλεία, και πιο συγκεκριμένα στη Βαρβάσαινα, όπου έχτισαν το σπίτι τους, το οποίο γέμισαν με αγάπη και χαμόγελα. Η ζωή τους «φωτίστηκε» ακόμη περισσότερο, όταν ήρθε στον κόσμο το κοριτσάκι τους, η Αντωνία. Όμως, όπως είχε πει ο Ηρόδοτος, η ανθρώπινη ευδαιμονία ποτέ δεν μένει στο ίδιο μέρος για πολύ.
Λίγο διάστημα μετά το θάνατο του συζύγου της ξεκίνησε τις διαδικασίες, ώστε να λάβει τη σύνταξη χηρείας που δικαιούται. Ένα λάθος στα χαρτιά, κακές συνεννοήσεις και μια άνιση «μάχη» με τη γραφειοκρατία, καθυστέρησαν για μεγάλο διάστημα την αίτησή της, η οποία τελικά κατατέθηκε στον ΕΦΚΑ, τον Μάρτιο του 2022. Η διαδικασία όμως ούτε τότε ολοκληρώθηκε.
Όπως είπε η ίδια στην εφ. «Πατρίς» η απάντηση που λαμβάνει σε εβδομαδιαία πια βάση από τους υπαλλήλους του ΕΦΚΑ είναι πως η εργαζόμενη που έχει αναλάβει τον φάκελό της βρίσκεται σε αναρρωτική άδεια, άρα πρέπει να κάνει… υπομονή να επιστρέψει, να εξετάσει το φάκελό της –όπου και αυτό χρειάζεται χρόνο- και καλώς εχόντων να ξεκινήσει να λαμβάνει το επίδομα σε δύο ή και τρεις μήνες από τώρα.
Μέχρι τότε όμως, μιας και η ίδια είναι άνεργη, πρέπει μαζί με την κόρη της που τον Οκτώβρη γίνεται 11 χρονών, να ζουν, ή μάλλον καλύτερα να επιβιώνουν, με το επίδομα παιδιού που πιστώνεται ανά δύο μήνες, και το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (ΚΕΑ), το οποίο αντιστοιχεί στο ποσό των 230 ευρώ. Αξιοσημείωτο είναι πως πέρυσι το καλοκαίρι, όταν η Τζίνα βρήκε δουλειά για ένα μικρό διάστημα, έχασε το μισό ποσό του ΚΕΑ, λόγω των ελαχίστων ενσήμων που έλαβε.
Βέβαια αυτούς τους 22 μήνες, οι λογαριασμοί τρέχουν κανονικά, το κόστος ακόμη και για τα απολύτως απαραίτητα ψώνια στο σούπερ μάρκετ έχει εκτοξευθεί, και η Τζίνα δεν ζητά τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο, από τη σύνταξη που δικαιούται, για να έχει τη δυνατότητα να ζει αξιοπρεπώς με την κόρη της.
Όπως μας είπε, «δεν θέλω το παιδί μου να μεγαλώσει και να θυμάται τα παιδικά της χρόνια με θλίψη. Θέλω το καλύτερο για εκείνη. Να μπορώ να την πάρω να την πάω για ένα μπάνιο στη θάλασσα, να παίξει, να χαρεί, όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας της».