Αν μου έλεγαν πριν από έναν χρόνο ότι μια σειρά από μινιμαλιστικά ποπ ηλεκτρονικά κομμάτια με μελαγχολικά και ζοφερά φωνητικά θα χίταραν στα αμερικανικά και βρετανικά τσαρτ ή ότι θα γίνονταν viral στα social media, σίγουρα θα τον κοίταζα περίεργα – τίποτα πια δεν πρέπει να κάνει εντύπωση στη μουσική βιομηχανία.
Κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί ούτε όταν είχε εμφανιστεί ως όρος κάπου εκεί στις αρχές των ’80s. Υποείδος, που δημιουργήθηκε από τις στάχτες του post punk και του new wave, περισσότερο ήταν μια ομπρέλα που συμπεριέλαβε ποικίλους και αταξινόμητους σκοτεινούς ήχους. Ακουγόταν ως μια πιο ελαφριά εκδοχή του gothic rock με έντονα lo-fi στοιχεία και λίγο cold wave και neue deutsche welle στο μείγμα. Σύμφωνα με την «Guardian», ανάμεσα στους κύριους εκπρόσωπους του είναι οι Clan of Xymox ή οι Γερμανίδες Malaria!
Η βρετανική εφημερίδα πρόσφατα έκανε ένα μεγάλο αφιέρωμα στο οποίο μιλάει για μια αναγέννηση του είδους από νεαρούς καλλιτέχνες όπως ο Artemas ή ο ThxSoMch, των οποίων όμως οι κύριες επιρροές είναι ο Weeknd, οι Crystal Castles και το soundcloud rap και όχι κάποιος ένδοξος δεινόσαυρος των ’80s. Παρά το σκότος, φωτίζουν με φρεσκάδα την ποπ μουσική, κάτι που της χρειαζόταν για να ξαναπάρει μπρος, έτσι όπως τα γράφουν. Και δεν έχουν άδικο, χρειάζεται επειγόντως νέα ονόματα και νέους ήχους.
Η αφοσίωση της σκηνής αυτής είναι κάτι που δεν έχω ξανασυναντήσει και μου φαίνεται απίστευτο ως συνθήκη. Λαμβάνουμε συχνά μηνύματα απ’ όλο τον πλανήτη για τη μουσική μας, και ακόμα και σήμερα δεν το πιστεύω πώς γίνεται να ταξιδεύει στη μορφή αυτή η αλήθεια σου και να έχει απήχηση. Μόνο θάρρος μού δίνει αυτό.
Πάντως, σ’ εμάς στην Ελλάδα που είναι το μόνο μουσικό είδος που έχει επιβιώσει από τα ’80s, παρά τα σκαμπανεβάσματα του όλα αυτά ακούγονται κάπως. Το darkwave, αν θέλει κανείς να το αποκαλέσει έτσι, είναι ίσως ο πιο συνηθισμένος ήχος της εγχώριας ανεξάρτητης μουσικής σκηνής. Βέβαια, καλά γκρουπ και πρότζεκτ έβγαιναν πάντα, τα περισσότερα με εξαιρετικές δουλειές που μπορεί να αφορούσαν λίγο κόσμο, κατάφερναν όμως να ξεχωρίζουν σε κύκλους του εξωτερικού που ακούνε αυτήν τη μουσική. Επιπλέον, δημιουργούσαν και μια μικρή, αλλά ζωηρή και αξιοπρόσεκτη σκηνή που λειτουργούσε εκτός των σύγχρονων τάσεων μέχρι πρόσφατα.
