Κάθε χρόνο τέτοια εποχή το Forbes δημοσιεύει μια λίστα με τους πλουσιότερους αθλητές του κόσμου. Έτσι επιβεβαιώνεται η παγκόσμια δημοφιλία του ποδοσφαίρου, του μπάσκετ, του γκολφ, της Formula 1, της επαγγελματικής πυγμαχίας και του τένις. Ο αθλητισμός έχει βοηθήσει χιλιάδες ανθρώπους να φτιάξουν περιουσίες, άλλες μικρότερες κι άλλες μεγαλύτερες.
Θα στοιχηματίζατε, λοιπόν, ότι υπάρχουν σπορ που μάλλον δεν έχετε ακούσει ποτέ στη ζωή σας και οι καλύτεροι αθλητές τους είναι επίσης εκατομμυριούχοι;
Slamball
Το Slamball είναι ένα άθλημα που συνδυάζει στοιχεία από το μπάσκετ, το βόλεϊ και το τραμπολίνο. Παίζεται σε έναν γήπεδο με ελαστικά τραμπολίνα γύρω από τις ρακέτες, έτσι ώστε οι παίκτες όταν πλησιάζουν το καλάθι να μπορούν να εκτελούν εντυπωσιακές εναέριες κινήσεις και να επιτυγχάνουν θεαματικά καρφώματα. Από εκεί προέρχεται και το όνομά του. Slam dunk είναι το κάρφωμα στην μπασκετική αργκό. Οι κανόνες είναι παρόμοιοι με το μπάσκετ, αλλά η προσθήκη των τραμπολίνων προσφέρει έναν πιο δυναμικό και θεαματικό χαρακτήρα στο παιχνίδι.
Το Slamball δημιουργήθηκε το 2000 από τον Μέισον Γκόρντον, ο οποίος τότε εργαζόταν σε μια εταιρεία τηλεοπτικών και κινηματογραφικών παραγωγών και ήθελε να συνδυάσει τον ενθουσιασμό του μπάσκετ με την αδρεναλίνη του αθλητισμού με τραμπολίνα. Στις ΗΠΑ αυτό το θεαματικό σπορ αγκαλιάστηκε αμέσως λόγω της θεαματικότητάς το. Έχει επεκταθεί και στην Αυστραλία, την Κίνα, την Ινδία, αλλά και την Ιβηρική χερσόνησο (Πορτογαλία, Ισπανία). Οι παίκτες στις ΗΠΑ είναι πλήρως επαγγελματίες, υπάρχει επαγγελματική λίγκα με 8 ομάδες, η οποία τρέχει τηλεοπτικά συμβόλαια με πολλά εγχώρια και διεθνή δίκτυα, ανάμεσά τους τα πασίγνωστα ESPΝ και CBS.
Οι αμοιβές για τους καλύτερους παίκτες πλησιάζουν τα 100.000 δολάρια για μία αγωνιστική περίοδο. Με τα διαφημιστικά συμβόλαια, όμως, τα χρήματα αυτά πολλαπλασιάζονται. Ο Σον «Inches» Τζάκσον, ένας από τους πιο εμβληματικούς παίκτες, υπέγραψε μια συμφωνία με γνωστή εταιρεία ενεργειακών ποτών με επταψήφιο νούμερο.
Kabbadi
Το καμπάντι είναι ένα παραδοσιακό άθλημα που έχει τις ρίζες του στην Ινδία και παίζεται κυρίως στην Νότια Ασία, αλλά έχει εξαπλωθεί και σε άλλες περιοχές του κόσμου. Το παιχνίδι συνδυάζει σωματική δύναμη, ταχύτητα και στρατηγική και θεωρείται ιδιαίτερα εντυπωσιακό. Το καμπάντι παίζεται από δύο ομάδες, κάθε μία με επτά παίκτες. Ο στόχος είναι να περάσει ένας παίκτης από την ομάδα που επιτίθεται στην αντίπαλη πλευρά του γηπέδου και να επιστρέψει χωρίς να τον πιάσουν οι αντίπαλοι παίκτες. Έχει κάποιες ομοιότητες με την «αμπάριζα» που παιζόταν στις γειτονιές περασμένες δεκαετίες. To σπορ αυτό βρίσκεται στο πρόγραμμα των Πανασιατικών Αγώνων.
Από το 2004 υπάρχει και παγκόσμια ομοσπονδία, η οποία μπορεί να αριθμεί μόνο 31 χώρες-μέλη, ωστόσο ανάμεσά τους είναι η Ινδία, η Κίνα, η Ινδονησία, το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν, δηλαδή σχεδόν 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι. Στην Ινδία υπάρχει δεκαετίες τώρα επαγγελματική λίγκα και ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης, ονόματι Ντιλίν Τομάρ, υπέγραψε πρόσφατα συμβόλαιο με αμοιβή 34,6 εκ. ρουπίες ετησίως, περίπου 400.000 δολάρια. Ο ίδιος έχει πέντε διαφημιστικά συμβόλαια σε ισχύ με διάφορες εταιρίες, ακόμα και με γνωστή διεθνή αλυσίδα γρήγορου φαγητού.
Korfball
Το κόρφμπολ είναι ένα ομαδικό άθλημα που μοιάζει με το μπάσκετ, αλλά με κάποιες σημαντικές διαφορές. Δημιουργήθηκε στην Ολλανδία το 1902 από τον γυμναστή Νίκο Μπρουκχούισεν και συνδυάζει στοιχεία από το μπάσκετ και το χάντμπολ. Η κυριότερη διαφορά του είναι ότι είναι μεικτό άθλημα, δηλαδή σε κάθε ομάδα πρέπει να υπάρχουν άντρες και γυναίκες. Κάθε ομάδα αποτελείται από 8 παίκτες, χωρισμένους σε δύο ομάδες των 4. Η μία ομάδα παίζει στην επίθεση, ενώ η άλλη στην άμυνα, και οι θέσεις αυτές εναλλάσσονται κατά τη διάρκεια του αγώνα. Το καλάθι στέκει ψηλότερα από αυτό του μπάσκετ (στα 3,5 μέτρα) και δεν έχει ταμπλό. Απαγορεύονται, επίσης, οι ντρίμπλες (η κίνηση με τη μπάλα, δηλαδή) και οι επαφές.
H Παγκόσμια Ομοσπονδία Κόρφμπολ χρονολογείται από το 1933 και αριθμεί 72 χώρες-μέλη απ’ όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, είναι δε επίσημα αναγνωρισμένη και από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή. Στην Ολλανδία, τη χώρα που πρωτοπαίχθηκε, είναι ιδιαίτερα δημοφιλές με την παρουσία μέχρι και επαγγελματικής λίγκας, με αγώνες που γίνονται ενώπιον χιλιάδων θεατών. Το γεγονός ότι σ’ αυτό το σπορ άνδρες και γυναίκες παίζουν μαζί το κάνει ιδιαίτερα δημοφιλές στον γυναικείο πληθυσμό. Μετά το ποδόσφαιρο, είναι το πιο δημοφιλές ομαδικό σπορ στις Ολλανδέζες. Στην Ολλανδία τα επαγγελματικά συμβόλαια για μία αγωνιστική περίοδο πλησιάζουν και τα 50.000 ευρώ.
Hurling
Το χέρλινγκ είναι ένα παραδοσιακό άθλημα της Ιρλανδίας, που θεωρείται ένα από τα ταχύτερα και πιο σωματικά απαιτητικά σπορ στον κόσμο. Παίζεται με ένα ξύλινο ρόπαλο και μπάλα. Το άθλημα έχει βαθιές ρίζες στην ιρλανδική ιστορία και κουλτούρα και αποτελεί μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας. Παίζεται με δύο ομάδες, καθεμιά από 15 παίκτες, σ’ ένα γήπεδο με διαστάσεις του ποδοσφαιρικού, αλλά με τέρματα παρόμοια με του ράγκμπι. Το κάτω μέρος του τέρματος έχει δίχτυα κι αν η μπάλα καταλήξει εκεί μετράει για 3 πόντους, ενώ αν καταλήξει στο πάνω μέρος του τέρματος μετράει για 1 πόντο.
Το χέρλινκ είναι ένα από τα αρχαιότερα αθλήματα στον κόσμο και έχει τις ρίζες του στην Ιρλανδία πριν από χιλιάδες χρόνια. Είναι στενά συνδεδεμένο με την ιρλανδική παράδοση και ιστορία και αποτελεί βασικό στοιχείο της GAA (Gaelic Athletic Association). Το σπορ δεν έχει επεκταθεί εκτός Ιρλανδίας, όμως είναι μακράν το πιο δημοφιλές άθλημα στη χώρα. Πάνω από 82.000 θεατές συγκεντρώθηκαν στο Δουβλίνο για να παρακολουθήσουν τον τελικό του πρωταθλήματος το 2023.
Οι αθλητές του χέρλινγκ είναι παραδοσιακά και αυστηρώς ερασιτέχνες. Δεν πληρώνονται για κανένα παιχνίδι τους, ούτε για τις προπονήσεις τους. Τα έσοδα από τα εισιτήρια των αγώνων καταλήγουν στην GAA και επανεπενδύονται στο σπορ. Οι αθλητές, όμως, είναι τόσο δημοφιλείς που απολαμβάνουν διάφορα προνόμια και δώρα κατά τη διάρκεια της καριέρας τους. Ο Σέιν Ο’Ντόνελ, ο πιο γνωστός παίκτης χέρλινγκ σήμερα στην Ιρλανδία, λόγω του σπορ εξασφάλισε μια πλήρη υποτροφία πενταετίας στο Χάρβαρντ για να σπουδάσει μικροβιολογία (συνολική αξία πάνω από 360.000 δολάρια) και έχει λάβει πολλά δώρα από σπόνσορες για τις ατομικές του διακρίσεις.
Sepaktakraw
Στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει να το αποκαλούμε «ποδοβόλεϊ», αν και δεν είναι ακριβώς αυτό το σπορ που παίζεται κυρίως στις παραλίες τα καλοκαίρια. Το σέπακ τάκρο είναι ένα εξαιρετικά δημοφιλές άθλημα στην περιοχή της Νοτιονατολικής Ασίας, που συνδυάζει στοιχεία από το βόλεϊ και το ποδόσφαιρο, αλλά παίζεται με μια μικρή μπάλα (συνήθως φτιαγμένη από ψάθα ή πλαστικό) και χρησιμοποιώντας κυρίως τα πόδια, το κεφάλι, τα γόνατα και τους ώμους, αντί για τα χέρια. Κάθε ομάδα αποτελείται από τρεις παίκτες.
Το σέπακ τάκρο έχει τις ρίζες του στην στη Μαλαισία, αλλά είναι δημοφιλές και στην Ταϊλάνδη και την Ινδονησία, σε όλες αυτές τις χώρες υπάρχουν επαγγελματικές λίγκες. Αν και δεν είναι τόσο γνωστό στον υπόλοιπο κόσμο, το σπορ έχει κερδίσει δημοτικότητα σε διάφορες χώρες και υπάρχουν διεθνείς διοργανώσεις, όπως το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και το τουρνουά στους Πανασιατικούς Αγώνες. Υπάρχει παγκόσμια ομοσπονδία με πάνω από 50 χώρες-μέλη. Οι επαγγελματίες παίκτες του σέπακ τάκρο έχουν συμβόλαια που τους αποφέρουν μέχρι και 15.000 δολαρίων για μία αγωνιστική περίοδο, που συνήθως δεν ξεπερνά τους 2-3 μήνες. Τα πολλά έσοδά τους, όμως, έρχονται από αγώνες επίδειξης που δίνουν τουλάχιστον μία φορά κάθε εβδομάδα κι εκεί αξιώνουν σημαντικές αμοιβές, ανάλογες μ’ αυτές των διάσημων μουσικών, επειδή μαζεύεται πολύ κοινό. Οι αθλητές της Ταϊλάνδης που κατάφεραν να πάρουν το χρυσό μετάλλιο στους Πανασιατικούς Αγώνες του 2022 κέρδισαν ένα ποσό περίπου 150.000 δολαρίων.
