Αίσθηση προκαλεί η καταγγελία της ΟΙΕΛΕ για τον Γιάννη Λιγνάδη, αδερφό του καταδικασμένου για βιασμούς ανηλίκων Δημήτρη Λιγνάδη, ο οποίος εργάζεται ως εκπαιδευτικός των Αρσακείων Σχολείων, ωστόσο εδώ και δύο χρόνια απουσιάζει από τα καθήκοντά του.
Στην καταγγελία της η ομοσπονδία αφήνει αιχμές κατά της Νίκης Κεραμέως και της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, ενώ όπως τονίζει, ο Γιάννης Λιγνάδης «ταυτόχρονα, εργαζόταν σε άλλους φορείς (Θέατρο Τέχνης, Πανεπιστήμιο Πατρών) χωρίς να έχει εξασφαλίσει, όπως προβλέπεται για δημόσιους και ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, υπηρεσιακή άδεια άσκησης ιδιωτικού έργου. Μάλιστα, οι καταγγελίες που έχουμε λάβει, αναφέρουν πως πριν κάποια χρόνια, προκειμένου να απασχοληθεί στο Πανεπιστήμιο Πατρών, είχε λάβει άδεια άνευ αποδοχών, η οποία όμως δίδεται για συγκεκριμένους, εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, και ο αδειοδοτηθείς εκπαιδευτικός δεν μπορεί να εργαστεί αλλού».
Η ΟΙΕΛΕ διερωτάται αν τα παραπάνω συμβαίνουν «από την αδυναμία (;) ή την άρνηση (;) Υπουργείου Παιδείας και Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας να τοποθετηθούν» και παράλληλα θέτουν σοβαρά ερωτήματα:
«Πώς είναι δυνατόν να απουσιάζει ένας εκπαιδευτικός επί έτη από τα καθήκοντά του, να εργάζεται σε άλλους φορείς χωρίς υπηρεσιακή άδεια ή να λαμβάνει άδεια άνευ αποδοχών, ενώ εργάζεται παρανόμως αλλού; Αν ήταν ένας απλός, ανώνυμος ιδιωτικός εκπαιδευτικός, θα είχε παραπεμφθεί πειθαρχικά ή απολυθεί, ναι ή όχι;
Η σχεδόν δίμηνη, απολύτως αδικαιολόγητη, καθυστέρηση των υπηρεσιών του ΥΠΑΙΘ να απαντήσει στην καταγγελία μας, μήπως κρύβει την αγωνιώδη προσπάθεια να βρεθούν νομικά τεχνάσματα για να «κουκουλωθεί» η υπόθεση;
Τελικά, η ιδιαίτερη μεταχείριση που απολαμβάνει ο εν λόγω εκπαιδευτικός από το Υπουργείο Παιδείας και από τη διοίκηση του σχολείου του είναι ζήτημα ανικανότητας ή «ασυλίας»; Σε κάθε περίπτωση, πάντως, και σε μια ευνομούμενη πολιτεία ήδη θα είχαν εκκινήσει πειθαρχικές διαδικασίες, όχι μόνο για τον εκπαιδευτικό αλλά και για κάθε εμπλεκόμενο που δεν ασκεί ορθά τον εποπτικό του ρόλο.»
Ολόκληρη η καταγγελία της ΟΙΕΛΕ
«Πριν από 20 ημέρες η διοίκηση της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας ζήτησε – ορθά – τη διενέργεια ΕΔΕ για την υπόθεση bullying που υπέστη μαθητής του σχολείου. Ωστόσο, σιγή επικρατεί, τόσο από τη διοίκηση του σχολείου όσο και από την πλευρά των εποπτικών αρχών του Υπουργείου Παιδείας για την σοβαρότατη υπόθεση του εκπαιδευτικού των Αρσακείων Σχολείων Γιάννη Λιγνάδη ο οποίος, σύμφωνα με καταγγελίες που έχουμε στη διάθεσή μας, απουσιάζει από τα καθήκοντά του επί 2 έτη, αν και εμφανίζεται ως εκπαιδευτικός στην κατάσταση προσωπικού. Ταυτόχρονα, εργαζόταν σε άλλους φορείς (Θέατρο Τέχνης, Πανεπιστήμιο Πατρών) χωρίς να έχει εξασφαλίσει, όπως προβλέπεται για δημόσιους και ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, υπηρεσιακή άδεια άσκησης ιδιωτικού έργου. Μάλιστα, οι καταγγελίες που έχουμε λάβει, αναφέρουν πως πριν κάποια χρόνια, προκειμένου να απασχοληθεί στο Πανεπιστήμιο Πατρών, είχε λάβει άδεια άνευ αποδοχών, η οποία όμως δίδεται για συγκεκριμένους, εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, και ο αδειοδοτηθείς εκπαιδευτικός δεν μπορεί να εργαστεί αλλού!
Έκθετη η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ που ψεύδεται λέγοντας ότι «δεν γνώριζε»
Η ΟΙΕΛΕ, λαμβάνοντας γνώση αυτών των καταγγελιών, αλλά και σχετικών δημοσιευμάτων που μιλούσαν για την αναταραχή που έχει προκληθεί στο Θέατρο Τέχνης και τους σπουδαστές του λόγω της επαγγελματικής παρουσίας του Γ. Λιγνάδη εκεί, απέστειλε στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Β’ Αθήνας στις 2 Μαρτίου αναλυτικό έγγραφο-καταγγελία (ΣΥΝΗΜΜΕΝΟ 1) που ζητούσε εξηγήσεις για το ζήτημα. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η καταγγελία κοινοποιήθηκε στην Υφυπουργό Παιδείας κ. Ζ. Μακρή, στον Γ.Γ. του ΥΠΑΙΘ κ. Αλ. Κόπτση και στη Διεύθυνση Ιδιωτικής Εκπαίδευσης του Υπουργείου. Δύο περίπου εβδομάδες μετά, λάβαμε απάντηση από τη Διεύθυνση (ΣΥΝΗΜΜΕΝΟ 2) ότι εξετάζει το ζήτημα και ότι θα μας ενημερώσει σχετικά. Μέχρι στιγμής, αν και έχουν παρέλθει 35 ημέρες, δεν έχουμε λάβει καμιά απάντηση. Να τονιστεί πως η εξέταση της παροχής υπηρεσιακής άδειας ή της άδειας άνευ αποδοχών ενός εκπαιδευτικού και η συμμετοχή του στο ωρολόγιο πρόγραμμα ενός σχολείου απαιτούν έρευνα …5 λεπτών (το πολύ!).
Στις 4 Απριλίου, όταν ξέσπασε το ζήτημα του bullying, ο Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ Γ. Χριστόπουλος σε παρέμβασή του σε πρωινή εκπομπή έθιξε το ζήτημα της επιλεκτικής ευαισθησίας Υπουργείου και Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας που (πολύ σωστά) κινήθηκαν τάχιστα για ένα θέμα δημοσιότητας, δεν έκαναν όμως απολύτως τίποτα για την καταγγελία της Ομοσπονδίας σχετικά με το Γ. Λιγνάδη. Η απάντηση του Γ.Γ. κ. Κόπτση αφήνει έκθετη την ηγεσία του ΥΠΑΙΘ, καθώς στην ίδια εκπομπή τόνισε πως «δεν έχει λάβει καμιά καταγγελία», αν και το σχετικό έγγραφο της ΟΙΕΛΕ του είχε κοινοποιηθεί προσωπικά έναν μήνα πριν!
Για το θέμα υπήρξε πρόσφατο ρεπορτάζ της ιστοσελίδας TVXS. Η άρνηση ΥΠΑΙΘ και Φ.Ε. να δώσουν εξηγήσεις προκάλεσε τη σημερινή ανακοίνωση της ΟΙΕΛΕ. Κάποιοι οφείλουν, επιτέλους, να δώσουν απαντήσεις.
Είναι θέμα «ασυλίας» ή ανικανότητας;
Για το συγκεκριμένο ζήτημα και από την αδυναμία (;) ή την άρνηση (;) Υπουργείου Παιδείας και Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας να τοποθετηθούν σχετικά, προκύπτουν συγκεκριμένα ερωτήματα:
Πώς είναι δυνατόν να απουσιάζει ένας εκπαιδευτικός επί έτη από τα καθήκοντά του, να εργάζεται σε άλλους φορείς χωρίς υπηρεσιακή άδεια ή να λαμβάνει άδεια άνευ αποδοχών, ενώ εργάζεται παρανόμως αλλού; Αν ήταν ένας απλός, ανώνυμος ιδιωτικός εκπαιδευτικός, θα είχε παραπεμφθεί πειθαρχικά ή απολυθεί, ναι ή όχι;
Η σχεδόν δίμηνη, απολύτως αδικαιολόγητη, καθυστέρηση των υπηρεσιών του ΥΠΑΙΘ να απαντήσει στην καταγγελία μας, μήπως κρύβει την αγωνιώδη προσπάθεια να βρεθούν νομικά τεχνάσματα για να «κουκουλωθεί» η υπόθεση;
Τελικά, η ιδιαίτερη μεταχείριση που απολαμβάνει ο εν λόγω εκπαιδευτικός από το Υπουργείο Παιδείας και από τη διοίκηση του σχολείου του είναι ζήτημα ανικανότητας ή «ασυλίας»; Σε κάθε περίπτωση, πάντως, και σε μια ευνομούμενη πολιτεία ήδη θα είχαν εκκινήσει πειθαρχικές διαδικασίες, όχι μόνο για τον εκπαιδευτικό αλλά και για κάθε εμπλεκόμενο που δεν ασκεί ορθά τον εποπτικό του ρόλο.»
