Ο καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, Δημήτρης Χριστόπουλος, χαρακτηρίζει ανήθικο το σχόλιο της Ιωάννας Κούρτοβικ ότι ανήκει σε μια ομάδα ανθρώπων που θα ήθελαν νεκρό τον Δημήτρη Κουφοντίνα.
Σε επιστολή του στο ΤhePressProject γράφει:
Αγαπητέ μου κ. Πουλή,
Το βράδυ της Καθαράς Δευτέρας, στη διαδικτυακή εκδήλωση με τίτλο «Πώς συνεχίζουμε τη μάχη εναντίον της αντιδημοκρατικής εκτροπής» που διοργάνωσε το ThePressProject, η Ιωάννα Κούρτοβικ δήλωσε κατά λέξη για μένα ότι ανήκω σε ομάδα ανθρώπων που «όχι μόνο έφτασαν να λυπούνται, να διαμαρτύρονται που δεν πέθανε (ο απεργός), διότι θα τον ήθελαν νεκρό, αλλά και να επιχειρηματολογούν υπέρ της βίας και του αυταρχισμού στο συγκεκριμένο πεδίο του ποινικού δικαίου, στη συρρίκνωση δικαιωμάτων στην εφαρμογή του ποινικού δικαίου και να υπερασπίζονται πράγματα τα οποία δεν θα περιμέναμε από αυτούς με τους οποίους συμπορευτήκαμε».
Δεν θα εισέλθω σε αντιπαράθεση επιχειρημάτων με την Ι. Κούρτοβικ. Καθείς κρίνεται. Εξάλλου, κι αυτή κι εγώ δημόσια μιλάμε. Ωστόσο, η παραπάνω δήλωση όμως δεν είναι απλώς ψευδής και συκοφαντική.
Είναι συνάμα ανήθικη. Είναι αισχρό να λέει κάποιος για άλλον ότι θέλει το θάνατο ενός απεργού πείνας χωρίς αυτό να ισχύει, απλώς και μόνο επειδή διαφωνεί με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα. (Βλ. τη σχετική μου ανάρτηση εδώ).
Σε όλη τη διάρκεια της απεργίας πείνας με δημόσιες παρεμβάσεις μου είπα κι έγραψα αυτά που πίστευα, τα οποία συνοψίζονται στον τίτλο του κειμένου, «Το κράτος δικαίου δεν είναι α λα καρτ, αφορά και τον Κουφοντίνα», όπου υποστήριζα ότι το κράτος δικαίου παραβιαζόταν εξαιτίας της μη μεταγωγής του απεργού στον Κορυδαλλό. Έχω γράψει και πολλά άλλα τα οποία εύκολα βρίσκονται διότι είναι δημόσιες παρεμβάσεις και τα οποία συνοψίζονται στις μεγάλες ευθύνες της κυβέρνησης για το διχασμό που δημιουργήθηκε.
Ενδεχομένως ενόχλησε ότι με την ανάρτησή μου αμφισβήτησα το αφήγημα της περήφανης νίκης που σήμανε η απεργία, το οποίο με εμμονή υπερασπίζεται η Ι. Κούρτοβικ και με το οποίο διαφωνώ.
Συμβαίνει δε να γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που συμπαραστάθηκαν στο σύννομο αίτημα του απεργού που πιστεύουν τα ίδια με μένα. Κάποιοι άλλοι όχι πάλι. Από το σημείο της διαφωνίας όμως μέχρι να φτάνεις στο σημείο να λες ότι ο Χριστόπουλος ήθελε τον θάνατο του απεργού είναι ντροπιαστικό, και σε τελευταία ανάλυση, απάνθρωπο.
Κρίμα.
Δημήτρης Χριστόπουλος
