ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ, Αυστραλία – Από ψηλά, η μικροσκοπική πόλη Quilpie, στο Queensland, φαίνεται να βρίσκεται στη μέση του πουθενά. Μια έκταση σκονισμένη, η οποία έχει το χρώμα της σκουριάς. Περίπου 20 καγκουρό μερικές φορές κάθονται στο γκαζόν του σχολείου. Οι θερμοκρασίες το καλοκαίρι μπορεί να φτάσουν τους 45 βαθμούς Κελσίου. Η πλησιέστερη πόλη απέχει περίπου 10 ώρες οδικώς.
Αλλά το Quilpie αποτέλεσε ξαφνικά αντικείμενο «πόθου» διεθνώς, όταν εφάρμοσε ένα σχέδιο για την καταπολέμηση της έλλειψης σπιτιών και την προσέλκυση νέων κατοίκων, προσφέροντας ελεύθερη γη.
Οι αξιωματούχοι αρχικά ευελπιστούσαν ότι θα χτιστούν πέντε νέα σπίτια στην πόλη των 575 κατοίκων. Αλλά μόλις δύο εβδομάδες μετά τη δημοσιοποίηση της πληροφορίας, στις 11 Οκτωβρίου, το Quilpie είχε λάβει περισσότερες από 300 αιτήσεις, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων από το Χονγκ Κονγκ και την Ευρώπη. Η «πλημμύρα» των αιτήσεων ήταν απόδειξη της παγκόσμιας κρίσης στην αγορά της προσιτής στέγασης.
«Ήταν απίστευτο», δήλωσε ο Τζάστιν Χάνκοκ, επικεφαλής του Quilpie Shire Council, ο οποίος κατέθεσε το σχέδιο.
Οι νέοι ιδιοκτήτες έπρεπε να πληρώσουν προκαταβολικά το ποσό των 12.500 δολαρίων, προκειμένου να αποκτήσουν ένα οικόπεδο. Αλλά αν έχτιζαν ένα σπίτι και έμεναν σε αυτό για περισσότερους από έξι μήνες, θα λάμβαναν τα χρήματά τους πίσω.
Η ιδέα του κ. Hancock αποτελεί ένα κράμα δύο τάσεων, οι οποίες έχουν παρατηρηθεί σε όλο τον κόσμο: την ανάγκη για φθηνή στέγαση και την τόνωση της ζωής στις μικρές πόλεις.
Μερικά γραφικά χωριά στην Ιταλία έγιναν διεθνή πρωτοσέλιδα, παρέχοντας ερειπωμένα σπίτια έναντι μόλις 1 ευρώ, σε μια προσπάθεια αναζωογόνησης. Η πόλη Gary στην Indiana, επίσης, πούλησε εγκαταλελειμμένα σπίτια με μόλις 1 δολάριο σε όσους ήταν πρόθυμοι να τα φτιάξουν.
Δύο από τις μεγαλύτερες πόλεις της Αυστραλίας, το Σίδνεϊ και η Μελβούρνη, συγκαταλέγονται στις πιο ακριβές αγορές real estate παγκοσμίως. Οι τιμές εκτοξεύθηκαν στα ύψη κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, αυξανόμενες 11 φορές πιο γρήγορα σε σχέση με τους μισθούς, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της CoreLogic, μιας εταιρείας δεδομένων ακινήτων. Σήμερα, η μέση τιμή κατοικίας στο Σίδνεϊ ανέρχεται σε 1,3 εκατομμύριο δολάρια.
Το Quilpie, το οποίο βρίσκεται 874 χιλιόμετρα δυτικά του Brisbane και του οποίου οι βασικές βιομηχανίες είναι η γεωργία και τα μεταλλεία, δυσκολευόταν για καιρό να φτιάξει σπίτια. Οι τράπεζες απαιτούσαν υψηλότερες καταθέσεις από ό,τι στις πόλεις, ενώ υπήρχε έλλειψη μεσιτών.
Ο κ. Hancock κατέληξε στο σχέδιο στέγασης για να αντιμετωπίσει αυτή την έλλειψη. Δεν περιμένει ότι και οι 300 αιτήσεις θα μεταφραστούν σε οικόπεδα που αγοράστηκαν. Υπολογίζει ότι περίπου 15 με 20 άτομα εξετάζουν σοβαρά την προσφορά.
Επειδή η πανδημία δεν έχει τελειώσει, οι υποψήφιοι αγοραστές μπορεί να χρειαστεί να περιμένουν μερικούς μήνες για να επισκεφθούν την πόλη. Αλλά για όσους σκέφτονται να μετακομίσουν στο Quilpie, η πόλη προσφέρει δωρεάν πισίνα, 24ωρο γυμναστήριο, δύο παντοπωλεία και μία λίμνη. Είναι γνωστή για τα ορυχεία οπάλου (ορυκτό) και τα οστά μερικών από τους μεγαλύτερους δεινοσαύρους της Αυστραλίας. Πολιτιστικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο, δήλωσε ο κ. Χάνκοκ, παραπέμποντας στην υπαίθρια όπερα, στις ιπποδρομίες και στο τρίαθλο.
Ο Tom Hennessy, 24 ετών, ο οποίος πρόσφατα αγόρασε ένα οικόπεδο με την αρραβωνιαστικιά του, Tessa McDougall, επεσήμανε: «Δεν υπάρχει άλλο μέρος, όπου θα προτιμούσες να μεγαλώσεις ένα παιδί και να κάνεις οικογένεια. Είναι ήσυχο, όλοι γνωρίζονται, αν κάτι δεν πάει καλά, η μισή πόλη σηκώνει τα χέρια για να βοηθήσει».
Αναφερόμενος σε όσους φίλους του επιλέγουν να νοικιάσουν σε πόλεις, υπογράμμισε: «Σε κάνει να νιώθεις ότι πιθανότατα δεν θα μπορούν να έχουν τα δικά τους σπίτια σε λίγο καιρό».
Copyright 2021, The New York Times
