Το καζίνο δεν λειτουργεί, όπως είναι γνωστό, γιατί μια μερίδα εργαζομένων έχει κατασχέσει τα μηχανήματά τους, διεκδικώντας δεδουλευμένα μηνών. Η πλειοψηφία των εργαζομένων κατανοώντας την δυσχερή οικονομική κατάσταση, τάχθηκε υπέρ της εξυγίανσης του καζίνου και έκανε υπομονή. Μόνο που εξαντλήθηκε και η αγαστή συνεργασία με την ιδιοκτησία πήγε περίπατο…
Το γεγονός ενόχλησε τον Κώστα Πηλαδάκη, γιατί διακρίνει αχάριστη στάση στην πρόσφατη αντίδραση των εργαζομένων.
Σταχυολογήσαμε τρεις – τέσσερις παραγράφους, ενδεικτικές της ολομέτωπης επίθεσης της ιδιοκτησίας σε βάρος των συνδικαλιστών: «Ερωτάτε πότε θα εξοφληθούν συμβατικές υποχρεώσεις και δεν λέτε ότι αυτές είναι, μεταξύ άλλων, τόκοι αξιώσεων φιλοδωρημάτων(!) ή αποζημίωση από εκ περιτροπής εργασία, όπου αξιώσατε το ποσό των ωρών που δεν εργασθήκατε ως αποζημίωση(!) και όλα αυτά για να συνυπογράφετε μια από τις λεόντιες συμφωνίες στις οποίες αναφέρεστε, αποκαλώντας τις ”ευκαιρίες” σαν να επρόκειτο για εταιρεία σε άνθηση και όχι εταιρεία υπό κατάρρευση εσόδων»!
…«Τις ”ευκαιρίες” που μας δώσατε τις πλήρωσε η επιχείρηση πολύ ακριβά διότι βυθίστηκε περισσότερο στα χρέη, ενώ εάν είχε εφαρμόσει το επιχειρησιακό σχέδιο της ICAP και είχε απολύσει 120 άτομα, σήμερα δεν θα όφειλε ούτε ένα ευρώ σε κανέναν εργαζόμενο…».….«Δεν νομίζετε ότι χρωστάτε πάρα πολλά σε αυτή την επιχείρηση, για να παριστάνει τους ανήξερους και τους μεγαλόψυχους που δίνουν μεγαθύμως ευκαιρίες και πάσες για γκολ;».…«Δεν νομίζετε ότι δεν είσθε ούτε δικαστές, ούτε νομοθέτες, για να ορίζετε τι θα γίνει το περιουσιακό στοιχείο της εταιρείας και του μετόχου της;».
Χάσμα και τεράστιο το αδιέξοδο, ανάμεσα στους άλλοτε συνεργάτες. Και μέσα στο χάσμα ο Πηλαδάκης έριξε «γάντι» που καλείται να «σηκώσει» ο Καλογερόπουλος.
Το δυστύχημα είναι ότι αφενός τα κοινά λάθη τους και αφετέρου η οικονομική συγκυρία δεν επιτρέπουν να ξεφύγουν από τον φαύλο κύκλο της εργασιακής αβεβαιότητας και ανασφάλειας…
ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ (Γ. Αναστασόπουλος)
