Του Κωνσταντίνου Τηλιγάδα
Ο κατώτατος μισθός μέχρι το 2012 καθοριζόταν με συλλογική διαπραγμάτευση μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Την 1.7.2011 υπήρξε η τελευταία αύξησή του στα 751,39 ευρώ, μέσω ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Από το Φεβρουάριο του 2012 καθορίζεται από την κυβέρνηση, αφού προηγηθεί διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους. Το 2012 με πράξη νομοθετικού περιεχομένου μειώθηκε στα 586 ευρώ και στα 511 ευρώ για κάτω των 25 ετών. Παράλληλα καθορίστηκε ότι, τα επιδόματα τριετιών τα δικαιούνται μόνο όσοι είχαν συμπληρώσει προϋπηρεσία από 3 έτη και πάνω έως τον Φεβρουάριο του 2012 και συγκεκριμένα ο κατώτατος μισθός των υπαλλήλων άνω των 25 ετών προσαυξάνεται με ποσοστό 10% για κάθε τριετία προϋπηρεσίας και έως τρεις τριετίες . Επίσης, ότι οι αυξήσεις για τις τριετίες παγώνουν.
Έπρεπε να περάσουν 7 χρόνια και να φθάσουμε στις 1.2.2019 και με υπουργική απόφαση ο κατώτατος να καθοριστεί στα 650 ευρώ, καθώς και να καταργηθεί ο υποκατώτατος. Επίσης εκδόθηκε και οδηγία για να αποφευχθούν ασάφειες όπως το 2013, ώστε να λάβουν τις αυξήσεις και όσοι αμείβονταν με τριετίες. Την οδηγία αυτή προσέβαλλε στα δικαστήρια ο ΣΕΒ (με διευθυντή τότε, τον τωρινό Υπουργό Επικρατείας Α.Σκέρτσο) τον Ιούνιο 2019 παραμονές εκλογών. Η απόφαση εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2022 και απέρριψε την αίτηση ακύρωσης του ΣΕΒ.
Την 1.1.2022 ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε κατά 2% και διαμορφώθηκε στα 663 ευρώ, για να αυξηθεί στις 1.5.2022 στα 713 μικτά και τελικά να διαμορφωθεί από 1.4.2023 στα 780 ευρώ. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ περίπου 585000 εργαζόμενοι αμείβονται με τον κατώτατο μισθό.
Αν πραγματικά ενδιέφερε την κυβέρνηση η καλυτέρευση των αμοιβών των εργαζομένων, θα επανάφερε τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Σε αυτές ο κατώτατος μισθός λειτουργούσε σαν το δίχτυ ασφαλείας για τα μισθολογικά και οι συζητήσεις μαζί με τα μη μισθολογικά, απέφεραν καλύτερες αμοιβές για τους εργαζόμενους.
Η διάλυση του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων οδήγησε στο περιθώριο τις συλλογικές συμβάσεις. Η πλειοψηφία των εργαζομένων δεν καλύπτεται πια από κάποια συλλογική σύμβαση. Αντίθετα, το μόνο που είδαμε επί της θητείας αυτής της κυβέρνησης ήταν κάθε δυνατή προσπάθεια αυτές να υπονομευτούν και κυρίως να αποδυναμωθεί η ισχύς των εργαζομένων και των συλλογικών οργάνων τους.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ο πληθωρισμός έκλεισε στο 9,6% για το έτος 2022. Ο δε δείκτης τιμών καταναλωτή (ΔΤΚ) για το δωδεκάμηνο Μάρτιο 2022- Φεβρουάριο 2023 σημείωσε αύξηση κατά 9,6% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος , η δε αύξηση τιμών στα είδη διατροφής και μη αλκοολούχα ποτά (βασικά αγαθά) του Φεβρουάριο 2022 σε σχέση με Φεβρουάριο 2023 φθάνει το 14,8%!!!
Στην πραγματικότητα οι αυξήσεις που παρουσιάζονται στα επίσημα στοιχεία είναι μικρές, σε σχέση με αυτές που βλέπουν οι πολίτες καθημερινά στα είδη διατροφής, στην ενέργεια και στα καύσιμα.
Αν υπολογιστεί δε, ο κατώτατος μισθός με βάσει τις μονάδες αγοραστικής δύναμης, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ.
Η αύξηση του κατώτατου μισθού έρχεται καθυστερημένα. Μέσα σε ένα περιβάλλον οργιώδους ακρίβειας, με την κυβέρνηση να μην θέλει να παρέμβει για να την συγκρατήσει. Η συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος, δεν μπορεί να αναπληρωθεί από μια αποσπασματική κίνηση, παρά μόνο από συνδυασμό οικονομικών και εργατικών πολιτικών, αλλιώς μιλάμε για μια τρύπα στο νερό.
Τηλιγάδας Κωνσταντίνος
Γενικός Γραμματέας Ομοσπονδίας Υπαλλήλων ΟΑΕΔ
