Ο Κώστας Χατζής παραχώρησε μία συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν, όπου περιέγραψε τις δυσκολίες που αντιμετώπισε όταν ήρθε στην Αθήνα, αλλά και τον ρατσισμό που βίωσε εξαιτίας της καταγωγής του.
Όπως ανέφερε αρχικά: «Στην Αθήνα πέρασα δύσκολα, έβρισκα δουλειά, με παρουσίαζαν σαν ξένο, με κρατούσαν λίγο και μετά με διώχνανε, δεν γινόταν να με κρατήσουν, για την εφορία, εγώ δεν το ήξερα τότε αυτό. Ήμουνα είκοσι χρονών, αλλά πίσω δεν ήθελα να γυρίσω και μετά βρήκα ένα μέρος κάτω από μια σκάλα και κοιμόμουνα».
Πιο αναλυτικά είπε: «Όταν με λένε γύφτο ή τσιγγάνο, δεν μπορώ να τους παρεξηγήσω. Και ξέρεις γιατί; Γιατί είναι άνθρωποι που δεν έχουν διαβάσει. Αθίγγανος σημαίνει ο «ανέγγιχτος» και ετυμολογείται από το στερητικό α- και το ρήμα θιγγάνω, δηλαδή «αγγίζω». Είναι από το ρήμα ο άγγιχτος. Από χιλιάδες χρόνια μας λένε Ρομά, όπως τους αραπάδες τους είπαν νέγρους, έγχρωμους. Τώρα τους λένε Αφροαμερικανούς επειδή είναι πιο εύηχη η λέξη. Παρότι κάποιοι χρησιμοποιούν υποτιμητικά αυτή τη λέξη. Θα ήταν αστείο να πω ότι δεν είμαι γύφτος. Το δέχομαι λοιπόν και δεν το παρεξηγώ, όταν με λένε έτσι.
Με κοιτάζετε περίεργα κάθε φορά που λέω «γύφτος», ωστόσο μας έμαθε ο Αριστοφάνης ότι όταν αυτοσαρκάζεσαι, περνάς τα ωραιότερα μηνύματα. Θέλω να πω πάντως πως αν στην υδρόγειο υπάρχουν δυο τρεις λαοί που ξεχωρίζουν, μέσα σε αυτούς είναι οι Έλληνες. Είναι καταπληκτικός λαός, αλλά δεν είχε πολλή παιδεία. Η παιδεία έρχεται από την πολιτεία. Εδώ στην Ελλάδα η πολιτεία δεν έσκυψε πάνω στους Ρομά, να τιμωρούνται αν τα παιδιά τους δεν τα στέλνουν σχολείο, να μην περνάνε τόσο δύσκολα ακόμα και σήμερα τα παιδιά τους στα σχολεία. Τι έκανε η πολιτεία για αυτά τα παιδιά;»
