Ο πρώην Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δίνει μια ξεκάθαρη θέση στα πράγματα με αφορμή τις τεκτονικές εξελίξεις στον Κεντροαριστερό χώρο και απαντά στο αν είναι υπέρ ή κατά σε μια επιστροφή Τσίπρα και σε ένα νέο κόμμα
του Αχιλλέα Ροδίτη
Θα ήταν παράλειψη αν σε όσα συμβαίνουν και εξελίσσονται τον τελευταίο καιρό στην αριστερά, δεν καταγραφόταν η προσέγγιση και άποψη του πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην Αχαΐα, Κώστα Μάρκου.
Ο πρώην βουλευτής, ως γνωστόν έχει από αρχής προσχωρήσει στην Νέα Αριστερά. Και παράλληλα είχε εκφράσει σοβαρές αντιρρήσεις για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, την εποχή «στροφής» του κόμματος προς το «νέο» που εκπροσωπούσε ο Στέφανος Κασσελάκης και παρουσίαζαν ως ανάγκη ανάκαμψης οι υποστηρικτές αυτού.
Πάντα ψύχραιμος ως άτομο αλλά στιβαρότητα λόγου που χαρακτηρίζει έναν διαπρεπή ακαδημαϊκό και δη, ιατρό, ο κ. Μάρκου μας δίνει την δική του εκδοχή στα πράγματα, μετά το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, την κινητικότητα στην αριστερά, αλλά και τα σενάρια επιστροφής Τσίπρα με νέο κόμμα… Δείτε τι απαντά:
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:
- Κύριε Μάρκου, υποθέτω παρακολουθήσατε στενά τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Ποια είναι τα πρώτα συμπεράσματά σας μετά το συνέδριο;
Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώθηκε αλλά δεν άφησε στίγμα στο πολιτικό σύστημα και βεβαίως στην Αριστερά. Αυτό οφείλεται σε αντικειμενικούς, (πρωτοφανείς διεθνείς εξελίξεις), αλλά και σε υποκειμενικούς, (προϊούσα απαξίωση του κόμματος, προσωπικές ατζέντες των στελεχών), λόγους. Προφανώς όταν ολοκληρωθεί με την εκλογή της νέας Κεντρικής του Επιτροπής και την δημοσιοποίηση της Πολιτικής του Διακήρυξης, θα έχουμε μια πληρέστερη εικόνα. Εκτιμώ όμως ότι δεν θα δώσει το σύνθημα της επανεκκίνησης που προσδοκούσαν τα μέλη και τα στελέχη του.
- Αισθάνεστε ότι συνέβη αυτό που φοβηθήκατε πως θα συνέβαινε, όταν επιλέξατε να αποχωρήσετε και να ακολουθήσετε στη Νέα Αριστερά; Ας πούμε ότι νιώθετε σ’ έναν βαθμό, δικαιωμένος ή έστω ότι επιβεβαιωθήκατε σε εκείνα που είδατε ότι ερχόντουσαν;
Η πικρή δικαίωση όσων αποχωρήσαμε από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήλθε τώρα. Προέκυψε από το πολιτικό στίγμα που έδωσε στο κόμμα ο Κασελάκης, τόσο σε επίπεδο πολιτικών επιλογών, όσο και στις εσωτερικές λειτουργίες του. Η δική μας προσπάθεια στην Νέα Αριστερά είναι η διάσωση των διαχρονικών αξιών και κανόνων της Αριστεράς. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι πολλοί σύντροφοι που επέλεξαν να παραμείνουν στον ΣΥΡΙΖΑ δεν εστερνίζονται αυτές τις αρχές και αξίες.
- Πώς βλέπετε το σενάριο επανεμφάνισης Τσίπρα; Είστε υπέρ ή κατά, της δημιουργίας ενός νέου φορέα;
Ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε με την ηγετική προσωπικότητά του την προσωπική του σφραγίδα στις εξελίξεις στην Ελλάδα, σε μια εποχή τρομερά δύσκολη για τον λαό και την κοινωνία, που ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής των διαδοχικών κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας κύρια, αλλά και του ΠΑΣΟΚ ιδιαίτερα τα ύστερα χρόνια της διακυβέρνησής του. Φαυλοκρατία, διαφθορά, αναξιοκρατία και πελατειακότητα ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά αυτών των πολιτικών.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις συνθήκες χρεωκοπίας και επιτροπείας, διέσωσε την κοινωνία, αποκατέστησε το διεθνές κύρος της χώρας και παρέδωσε την εξουσία αφού την είχε απαλλάξει από τα μνημόνια. Όλα αυτά βεβαίως με θυσίες (και λάθη), αλλά με καθαρά χέρια και ανοιχτή προοπτική για το μέλλον (όλα αυτά δηλαδή που ανετράπησαν από την διακυβέρνηση Μητσοτάκη).
Οι πρωτοβουλίες του Τσίπρα, όμως, υστέρησαν στο εσωτερικό πεδίο του κόμματος γιατί δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να οικοδομήσει παράλληλα ένα συλλογικό, δημοκρατικό κόμμα που να ανταποκρίνεται σε κυβερνητικές ευθύνες. Σε αυτό έχει τις ευθύνες που του αναλογούν.
- Θα προχωρήσει ή όχι, πιστεύετε, σε νέο κόμμα; Και υπό ποιες προϋποθέσεις;
Προφανώς δεν μπορώ να προεξοφλήσω ποιες είναι οι σκέψεις και οι προγραμματισμοί του Τσίπρα. Είναι βέβαιο ότι ο πολιτικός του κύκλος δεν έχει κλείσει. Ζητούμενο όμως είναι όταν τοποθετηθεί σε αυτά τα ζητούμενα που με ρωτάτε, να ξεκαθαρίσει ποια είναι η οπτική του αναφορικά με το παρελθόν και ποια είναι τα διδάγματα που έχει εξάγει. Προσωπικά είμαι υπέρ της επανεκκίνησης της «όλης» Αριστεράς είτε με τη μορφή ενός συμμαχικού μετωπικού φορέα, είτε με τη μορφή ενός νέου κόμματος. Η ζωή, (που δεν αφήνει κενά), θα δείξει τον προσφερότερο δρόμο. Οι αρχές και οι αξίες της Αριστεράς είναι τώρα απαραίτητες παρά ποτέ.
- Τι φταίει όμως στην κεντροαριστερά, τελικά; Μήπως έχει μείνει «πίσω» κι έπαψε να «απαντά» στα σύγχρονα ζητούμενα των πολιτών, συνεπώς δεν καταγράφει ισχυρή απήχηση στην κοινωνία; Ή μήπως «φταίει» και η έλλειψη ηγετικής φυσιογνωμίας, όπως αυτή, για παράδειγμα, του Αλέξη Τσίπρα;
Ομολογώ ότι αδυνατώ να αντιληφθώ τι σηματοδοτεί στην εποχή μας ο όρος «Κεντροαριστερά». Προφανώς πολλοί εννοούν την Σοσιαλδημοκρατία. Όμως είναι πλέον προφανές ότι στις μέρες μας ο όρος αυτός έχει τουλάχιστον δύο διαφορετικούς πολιτικούς προσανατολισμούς:
- Ο ένας είναι η «νεοφιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία» που στην Ευρώπη είναι ορατή, αλλά και εγχωρίως σε τμήμα του ΠΑΣΟΚ. Είναι αυτοί που ονομάζουμε «ακροκεντρώοι». Αυτοί όμως δεν έχουν καμιά σχέση με αριστερά προτάγματα.
- Ο δεύτερος είναι η Αριστερή σοσιαλδημοκρατία. Εν τοις πράγμασι οι οπαδοί της, αν δείτε τις επιλογές τους, είναι αριστεροί.
Εφόσον λοιπόν συμφωνήσουμε ότι μιλάμε για την Αριστερά πιστεύω ότι η αδυναμία μείζονος απήχησης στην κοινωνία είναι πολυπαραγοντική. Η απογοήτευση των πολιτών, η επικοινωνιακή υπεροπλία της Δεξιάς, η αδυναμία γείωσης των προτάσεών της με τους πολίτες, το διεθνές περιβάλλον, η πολυδιάσπαση των φορέων της και βεβαίως η αδυναμία αναγνώρισης αξιόπιστης φυσιογνωμίας είναι οι κυριότερες αιτίες. Η τελευταία πάντως δεν είναι η σημαντικότερη. Τι αξιοπιστία έχει ο Μητσοτάκης, κι όμως κυβερνάει.
- Κι ο ρόλος της Νέας Αριστεράς; Ποιος είναι ή ποιος πρέπει να είναι;
Η Νέα Αριστερά έχει επανειλημμένα διακηρύξει ότι φιλοδοξεί να παίξει τον καταλυτικό ρόλο για την ενωτική παρουσία και δράση της Αριστεράς. Μια παρουσία που θα στηριχθεί σε συγκεκριμένες θέσεις που καλύπτουν το σύνολο της Αριστεράς και που θα αποκαταστήσουν την τραυματισμένη εμπιστοσύνη των μελών και στελεχών της.
