Οσο να ’ναι αυτή η μετάβαση σηματοδοτεί μια πρόωρη -έστω και αν τον Φεβρουάριο γίνεται 38 ετών- αποχώρηση από το κορυφαίο ποδοσφαιρικό επίπεδο. Τίποτε πιο σκληρό από την υποβάθμιση, σημείο καμπής -απ’ τα ψηλά στα χαμηλά, αν θέλετε- για μια πληθωρικά φαντεζί καριέρα που θεμελιώθηκε πάνω στην εμμονική του προσπάθεια για αθλητική τελειότητα.
Ως συνήθως, για τις εγωκεντρικές διασημότητες σαν του λόγου του υπάρχει μια υλική παρηγοριά στους εκάστοτε μπελάδες τους. Ας πούμε μια ανταμοιβή-μαμούθ, ύψους μισού δισεκατομμυρίου ευρώ για 2,5 χρόνια εμφανίσεων σε ένα περιβάλλον υψηλής θερμοκρασίας και συχνής αμμοθύελλας. Ωστόσο, με τέτοιο αστρονομικό ποσό στρωμένο στα πόδια του, το οποίο αντιστοιχεί περίπου σε ένα ευρώ για κάθε διαδικτυακό οπαδό του, δεν είναι για να μουτρώνει, να εκνευρίζεται και να κλαίει ως αδικημένος ή προδομένος, όπως συνηθίζει στους αγωνιστικούς χώρους.
Πρόκειται για τον πιο ακριβοπληρωμένο πλέον ποδοσφαιριστή όλων των εποχών, ο οποίος υποχρεούται να δίνει αγόγγυστα βιρτουόζικες παραστάσεις μπροστά σε κελεμπίες έναντι χρημάτων που δεν τα έχει ανάγκη. Είναι εξάλλου αναγορευμένος ως ο πρώτος εν ενεργεία αθλητής ομαδικού αθλήματος που έχει ξεπεράσει το 1 δισ. δολάρια σε κέρδη καριέρας εντός και εκτός γηπέδων, με τη σημερινή περιουσία του να αποτιμάται στα 500 εκατ.
Παρ’ όλα αυτά η μετακόμισή του στη Μέση Ανατολή έρχεται να υπενθυμίσει το λατινικό ρητό «sic transit gloria mundi», που σημαίνει «έτσι παρέρχεται η δόξα του κόσμου», φράση που ταιριάζει κουτί σε έναν πλούσιο, όμορφο, δημοφιλή παγκοσμίως και σπουδαίο παίκτη όπως ο Κριστιάνο Ρονάλντο, αυτόν τον επί δύο δεκαετίες ξεχωριστό showman και απόλυτο σκόρερ των γηπέδων, που εξαιτίας του παιδικού ναρκισσισμού του λύγισε από την πίεση τού να θεωρείται ανεπιθύμητος από τα κορυφαία ευρωπαϊκά ποδοσφαιρικά κλαμπ.
Δείτε το βίντεο: Η υποδοχή του Ρονάλντο στη Σαουδική Αραβία
Αναπόφευκτα ο ποδοσφαιριστής που ήθελε να τον θέλουν διακαώς όλοι -και μάλιστα με τον τρόπο που ο ίδιος θέλει- πήρε των ομματιών του για την ξενιτιά με ένα αδιανόητα χλιδάτο συμβόλαιο στην τσέπη. Με την προϋπόθεση ότι η δοξασμένη κληρονομιά του στα διεθνή γήπεδα θα μείνει άθικτη από κακοήθεις διαστρεβλώσεις περί «αρπαχτής». Ετσι κι αλλιώς, όσο υπάρχουν γαλαντόμα θησαυροφυλάκια τα προσχήματα εφευρίσκονται.
Τον στοίχειωνε, άλλωστε, και η δημόσια δέσμευσή του το 2015 κατά την εμφάνισή του στο talk show του Βρετανού δημοσιογράφου Τζόναθαν Ρος στο κανάλι ITV, όπου είχε δηλώσει ότι θέλει να τερματίσει την καριέρα του στο κορυφαίο επίπεδο. «Με αξιοπρέπεια σε έναν καλό σύλλογο», είχε πει. Το πώς τώρα εξυψώθηκε σε καλό σύλλογο για τα στάνταρ και τα μέτρα του Ρονάλντο μια σαουδαραβική ομάδα, χωράει πολλές ερμηνείες. Με κυριότερη εξήγηση πως όταν κάποιος διατείνεται ότι δεν είναι θέμα χρημάτων αλλά πρόκειται για θέμα αρχής, τότε είναι σίγουρα θέμα χρημάτων.
Κατά τα άλλα, τίποτε το αξιοπερίεργο σε ό,τι αφορά τη μετανάστευση για την παράταση της καριέρας και το κόλλημα ενσήμων από πανάκριβα μεροκάματα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Και ο Τσάβι πήγε στο Κατάρ και ο Αντρές Ινιέστα στην Ιαπωνία. Κανείς, όμως, από τους δυο τους δεν ήταν ποτέ σούπερ σταρ του διαμετρήματος του επονομαζόμενου CR7, του μοναδικού συλλέκτη τροπαίων, που έχει αξιωθεί σε μια ιστορική καριέρα να κατακτήσει πέντε Τσάμπιονς Λιγκ, ένα με τη Γιουνάιτεντ και τέσσερα με τη Ρεάλ Μαδρίτης και να στεφτεί κατ’ επανάληψη πρωταθλητής και κυπελλούχος σε Αγγλία, Ισπανία και Ιταλία.
Και ακόμη να κερδίσει ένα Εuro με την Εθνική Πορτογαλίας και να κατέχει πέντε Χρυσές Μπάλες στο παλμαρέ του. Ποιος να συγκριθεί σε ατομικές και συλλογικές επιδόσεις με τον παίκτη που πάντα επιθυμούσε να βρίσκεται στο κέντρο του ποδοσφαιρικού κόσμου. Eπειδή, όμως, τίποτε δεν θεωρείται πλέον μη αναστρέψιμο, γιατί να μη γίνει μαζί του και η μυθικά πλούσια Σαουδική Αραβία των 35 εκατομμυρίων κατοίκων επίκεντρο της ποδοσφαιρικής υφηλίου; Εδώ έγινε το μικρό Κατάρ για έναν μήνα.
Η μετακόμιση
Κάπως έτσι έφτασε την περασμένη Τρίτη, στην αυγή του 2023, από την Ισπανία στη Σαουδική Αραβία. Αφησε το ονειρεμένο διαμέρισμά του στην αριστοκρατική συνοικία La Finca της Μαδρίτης και ξεκίνησε για το ζεστό και μέσα στο καταχείμωνο Ριάντ. Φόρτωσε τη μόνιμη εδώ και επτά χρόνια Αργεντινοϊσπανίδα σύντροφό του Χεορχίνα Ροντρίγκεθ και τα πέντε παιδιά του -τα τρία έχουν γεννηθεί από δύο παρένθετες μητέρες- στο ιδιωτικό του τζετ, ένα 10θέσιο Gulfstream G200, αξίας 30 εκατ, δολαρίων, και προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο «Βασιλιάς Χαλίντ» της σαουδαραβικής πρωτεύουσας.
Το σίγουρο για τον οικογενειάρχη Πορτογάλο σταρ είναι ότι δεν θα στενάξει από μοναξιά στη νέα του ποδοσφαιρική έδρα. Θα τον περικυκλώνει μια πόλη 8 εκατομμυρίων κατοίκων με πανύψηλους ουρανοξύστες και τον μεγαλύτερο διαχωρισμό των δυυ φύλων στον κόσμο. Εκεί όπου κυκλοφορούν με σαρίκι μερικοί από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη οι οποίοι ζουν σε ανυπόφορης αισθητικής, ακόμη και για Ανατολίτες, γιγαντιαία παλάτια που περιβάλλονται από ψηλούς τοίχους μήκους μερικών χιλιόμετρων, συχνά με φρουρούς στην πύλη.
Προφανώς, ο Ρονάλντο θα τη βγάλει πλουσιοπάροχα κι εκεί, σε απόσταση 550 χλμ. από τον Περσικό κόλπο και 1.219 χλμ. από την Ερυθρά Θάλασσα. Το εντυπωσιακής έκτασης 770 τ.μ. διαμέρισμά του στον Πύργο Τραμπ στην 5η Λεωφόρο του Μανχάταν καθώς και η βίλα του στην κορυφή του λόφου Σαν Βίτο στο Τορίνο είναι πια παρελθόν. Στο νέο του περιβάλλον, πάντως, αναμένεται να ξεθωριάσουν και τα πρόσφατα μεγαλεία του στα γήπεδα. Με τα κορυφαία ποδοσφαιρικά του επιτεύγματα να χάνονται βαθμιαία στη σκόνη της ερήμου, όπως η σκιερή φιγούρα του καουμπόη στο φόντο το ηλιοβασιλέματος στο φινάλε παλιών ταινιών γουέστερν.
Θριαμβευτική υποδοχή
Η σαουδαραβική ομάδα του τον παρουσίασε επίσημα εν μέσω ενθουσιώδους παροξυσμού από τους ντόπιους φιλάθλους, οι οποίοι τον υποδέχτηκαν με την ιαχή «Hala Ronaldo», στο γήπεδό της το Mrsool Park, χωρητικότητας 25.000 θεατών. Κι αυτός έδειχνε να απολαμβάνει το ένθερμο καλωσόρισμα με θριαμβευτικό χαμόγελο. Εκστατικά δήθεν, γοητευμένος από τις ουρανομήκεις επευφημίες τη στιγμή που έχει ζήσει στιγμές αποθέωσης στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» των 81.000 θέσεων, το Ολντ Τράφορντ των 75.000 και τα λοιπά αχανή γήπεδα του αγώνων του Τσάμπιονς Λιγκ. Νέα, όμως, κανονικότητα, νέα καθήκοντα και άλλες περιστάσεις ερχόταν πια να υπηρετήσει ο περιβόητος ποδοσφαιριστής.
Με μια πρόθυμη αλλά άκομψη ρητορική υπόκλιση προς τα καινούρια του αφεντικά, παινεύτηκε ότι για τον ίδιο ξεκινούσε μια νέα πρόκληση για να συμβάλει στην εξέλιξη του ποδοσφαίρου στην Ασία. Στην πραγματικότητα κανένα κίνητρο δεν τον ωθούσε σε αυτό τον ισχυρισμό πέρα από την παιδιάστικη ματαιοδοξία του, πλαισιωμένη από υπέρογκες απαιτήσεις ώστε να αποδείξει απελπισμένα ότι εξακολουθεί να είναι ο GOAT, ο Greatest Of All Time, o κορυφαίος όλων των εποχών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Παρότι στον αμέσως προηγούμενο τόνο τον ξεφορτώθηκε άρον άρον η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, μολονότι κάθισε στο πάγκο της Εθνικής Πορτογαλίας στο κρίσιμο ματς με την Ελβετία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ και καταδέχτηκε να μπει ταπεινωμένος ως αλλαγή στα προημιτελικά, απ’ όπου αποχώρησε από το γήπεδο δακρυσμένος μετά τον αποκλεισμό της ομάδας του από το Μαρόκο. Για το αναμφισβήτητο ποδοσφαιρικό μέγεθός του ήταν, αν όχι μια ακραία υποτίμηση, τουλάχιστον έλλειψη σεβασμού της πολύχρονης αξίας και της προσφοράς του.
Τα καπρίτσια
Η αλήθεια είναι μάλλον χειρότερη. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο η συμπεριφορά του κυμαινόταν ανάμεσα στην αλαζονεία και την ανωριμότητα πριμαντόνας. Μια στάση αναντίστοιχη της προηγούμενης επαγγελματικής του συνέπειας, ξένη προς το ταλέντο και τα ηγετικά του προσόντα. Στην ωριμότητά του παρέπεμπε σε ιδιότροπο σταρ παρά στο μεγαλείο του υπερόπτη μεν αλλά και αειθαλούς «φιλοσόφου» των γηπέδων, του 41χρονου Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς. Απουσίαζε από τις προπονήσεις και τις περιοδείες προετοιμασίας της ομάδας.
Αρνούνταν να μπει ως αλλαγή στο ματς και όταν τον αντικαθιστούσαν από την αρχική ενδεκάδα έφευγε για τα αποδυτήρια και προλάβαινε φωτογραφηθεί έξω από το γήπεδο πριν από το τέλος του αγώνα. Του καταλόγιζαν ακόμη έλλειψη φυσικής κατάστασης και αδυναμία να πρεσάρει. Λάδι στη φωτιά έριχναν και τα κουτσομπολίστικα ταμπλόιντ που πυροδοτούσαν τη ζήλια εκείνων των οποίων οι ερωμένες, φίλες, συνοδοί και σύζυγοι έλκονταν από το επιδεικτικά γυμνασμένο κορμί -απαλλαγμένο από κάθε είδους τατουάζ σε εμφανή αντίθεση με πληθώρα συμπαικτών του-, το επιμελημένα στυλάτο παράστημα, τον υψηλών προδιαγραφών τρόπο ζωής του διάσημου ποδοσφαιριστή.
Δεν άργησε, θιγμένος, να γίνει μαλλιά κουβάρια με τον Ολλανδό προπονητή Ερικ τεν Χαγκ και να ανοίξει κόντρα με την οικογένεια Γκλέιζερ, τους Αμερικανούς ιδιοκτήτες της ομάδας. Ενιωθε πως δεν τον σέβονταν και με τη σειρά του δεν τους σεβόταν. Η επική επιστροφή του ύστερα από 12 χρόνια στο Μάντσεστερ, έπειτα από παραμονή τριών χρόνων στο Τορίνο με τη Γιουβέντους -όπου οι προσδοκίες που επενδύθηκαν πάνω του δεν απέδωσαν- είχε μετατραπεί σε εφιάλτη για τους Κόκκινους Διαβόλους.
Ωστόσο είχε σοβαρό άλλοθι για τις όποιες τσιριμόνιες του. Είχε βιώσει θλιβερά οικογενειακά ζόρια μετά την απώλεια του νεογέννητου γιου του Ανχελ κατά τη διάρκεια του τοκετού διδύμων της συντρόφου του τον περασμένο Απρίλιο. Οι φίλαθλοι συμμερίστηκαν το πένθος του και δικαιολόγησαν την παρατεταμένη άδεια από τις αγωνιστικές υποχρεώσεις του. Εξάλλου, παρά τους ενίοτε ψηλομύτικους ακκισμούς και την αγχωτική τελειοθηρία του, οι περισσότεροι τον συμπαθούσαν ως κατά βάθος συναισθηματικό παλικάρι. Με μια ευαισθησία που ο ίδιος υπερασπιζόταν με ασπίδα την πόζα της αυτοπεποίθησής του. Γι’ αυτό και ισχυριζόταν πομπωδώς ότι τις περισσότερες φορές εμπνέει ο ίδιος τον εαυτό του. Κοινώς αυτοπαρακινείται!
Φιλανθρωπία
Απαντες, όμως, τον εκτιμούν για τη γενναιόδωρη και εκτεταμένη φιλανθρωπία του. Ακόμη και όσοι τον χλευάζουν για την περιποιημένη και λουσάτη εμφάνισή του, αναγνωρίζουν ότι διαθέτει μπόλικα αποθέματα ενσυναίσθησης. Αυτό το μυώδες, καλοξυρισμένο, καλοντυμένο και με τζελ στο μαλλί αγόρι έχει τελικά και μια μεγάλη αλληλέγγυα καρδιά. Προσφέρει εκατομμύρια σε νοσοκομεία, βοηθά και συμπαρίσταται σε κάθε ευκαιρία σε κατατρεγμένους, άπορους, παραμελημένα και άρρωστα παιδιά που υποφέρουν από κακουχίες σε όλο τον κόσμο.
Ο ίδιος δεν απαίτησε από κανέναν να τον έχει ως παράδειγμα προς μίμηση και εκτελεί αθόρυβα το ηθικό καθήκον της υποστήριξης και ανακούφισης των πάσης φύσεως ανήμπορων και πασχόντων. Μόνο κατά τη διάρκεια της πανδημίας μαζί με τον ατζέντη του Ζόρζε Μέντες δώρισαν 1,35 εκατ. δολάρια σε πορτογαλικές υγειονομικές υπηρεσίας για την καταπολέμηση του κορωνοϊού. Παράλληλα ζήτησε από την Εθνική Πορτογαλίας να δωρίσει το 50% του μπόνους πρόκρισής της στο Euro 2020 για να βοηθήσει τους πάσχοντες από COVID-19. Αυτές οι πρωτοβουλίες του δεν τον καθιστούν αυτόματα υπερήρωα της φιλανθρωπικής δράσης, αλλά ο ίδιος προσεγγίζει με τον τρόπο του αυτό τον ρόλο. Και επιπλέον είναι πρεσβευτής τριών μεγάλων φιλανθρωπικών οργανώσεων, της Save the Children, της Unicef και της World Vision. Προσφέρει επίσης τακτικά αίμα και ενθαρρύνει τους άλλους να συνεισφέρουν εθελοντικά στην αιμοδοσία, ενώ είναι ακόμη δωρητής μυελού των οστών.
Από την άλλη, για τους ανυπόμονους οπαδούς οι συνήθεις αγαθοεργίες του υπολείπονταν της απροθυμίας του να θέσει τον εαυτό του στην υπηρεσία των συμπαικτών του και του ομαδικού σχεδιασμού. Είχαν βαρεθεί να τον βλέπουν στα ενσταντανέ του στα social media να οργώνει τις θάλασσες με το superyacht του, ένα 27μετρο Azimut Grande αγορασμένο αντί 7,5 εκατ. ευρώ. Είχαν μπουχτίσει με τις αναρτήσεις του στο πολυτελές ακίνητό του στο Κασκάις κατά μήκος της Ριβιέρας της Λισαβόνας, απ’ όπου αγνάντευε τον Ατλαντικό. Είχαν χορτάσει με φωτογραφίες του από την πισίνα του κομψού εξοχικού του στη Μαρμπέγια με άπλετη θέα στη Μεσόγειο και στιγμιότυπα από τη χαρισάμενη ζωή του στην έπαυλή του δίπλα στο ποτάμι, κρυμμένη στα δάση των βουνών Ζερές στη βόρεια Πορτογαλία.
Χώρια που είχαν μπαφιάσει στη θέα του στόλου των υπεραυτοκίνητων του, η συνολική αξία των οποίων ανέρχεται σε περίπου 24 εκατ. δολάρια. Στα γκαράζ της συλλογής περιλαμβάνονται πέντε Ferrari, τρεις Bugatti, δύο Rolls-Royce και από μία McLaren Senna, Maserati GranTurismo, Lamborghini Aventador, Mercedes-AMG G63 και λοιπά περίτεχνα διαμάντια της αυτοκινητοβιομηχανίας. Στις κερκίδες, όμως, του «Θεάτρου των Ονείρων» γκρίνιαζαν. Δεν τον ήθελαν να γκαζώνει με τα πολυτελή σπορ τετράτροχά του αλλά απίκο να τρέχει με τα δικά του πόδια του στον χλοοτάπητα του Ολντ Τράφορντ.
Αδοξο φινάλε
Δεν άντεξε και ο ίδιος την προτεταμένη μουρμούρα. Καθώς αισθανόταν το μαύρο πρόβατο του συλλόγου, προδομένος από την τεχνική ηγεσία και περιφρονημένος από τη διοίκηση, βγήκε πικαρισμένος στο βρετανικό τηλεοπτικό κανάλι TalkTV και τον δημοσιογράφο Πιρς Μόργκαν. Εκεί, «στραβωμένος», ξεσπάθωσε επί μιάμιση ώρα εκρηκτικής κουβέντας. Το θυμικό του δεν διαπραγματεύτηκε στιγμή με τη λογική, τα έχωσε σε όλους και σε όλα. Τράβηξε το σχοινί ως τα άκρα ώσπου αυτό έσπασε.
Αποτέλεσμα, να βάλει με τα ίδια του τα χέρια το τελευταίο καρφί στο ποδοσφαιρικό φέρετρο που του είχε ήδη παραγγείλει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: έμεινε ελεύθερος στη μέση της σεζόν. Το κακό ήταν πως ο άλλοτε περιζήτητος παίκτης βρήκε σφαλιστή την πόρτα από τις ομάδες της ελίτ του Τσάμπιονς Λιγκ. Εξαιτίας του ασυμβιβάστου χαρακτήρα του και της καχυποψίας του ότι οι παράγοντες της ομάδας του τον υπονόμευαν, σχεδόν αυτοαποκλείστηκε από προτάσεις.
Δείτε το βίντεο: Η συνέντευξη του Ρονάλντο στον Πιρς Μόργκαν
Του έμεινε ως μόνη διέξοδος στην απογοήτευση να διασχίσει πάνω σε χρυσοποίκιλτη καμήλα τα μονοπάτια της ερήμου προς μια νέα ποδοσφαιρική όαση. Αυτή που του πρόσφεραν δελεαστικά οι Σαουδάραβες μεγιστάνες ανοίγοντας τα αχανή, φισκαρισμένα με πετροδόλαρα σεντούκια τους. Ο ίδιος δεν είχε να αποδείξει ποδοσφαιρικά τίποτε. Απλώς έπρεπε να συνεχίσει να εξυπηρετεί τα χρυσοφόρα διαφημιστικά του συμβόλαια με πολυεθνικές και την προώθηση ενδυμάτων, εσωρούχων, αξεσουάρ, ξενοδοχείων και γυμναστηρίων της δικής του επώνυμης εταιρικής ετικέτας CR7.
Σύμφωνα με τη λίστα του «Forbes» για το 2022, το εισόδημα του Ρονάλντο για τις εκτός γηπέδου επιχειρηματικές συμφωνίες ξεπερνά τα 55 εκατ. δολάρια . Αν προστεθεί και η προσφορά των 200 εκατ. από την Αλ Νασρ για την ανά έτος δραστηριότητά του εντός γηπέδου, η σούμα γίνεται εξωφρενικά ζαλιστική. Ο πειρασμός ήταν μεγάλος. Και ενέδωσε.
Τα πέτρινα χρόνια
Ο Κριστιάνο Ρονάλντο ντος Σάντος Αβέιρο, όπως είναι το πλήρες όνομά του, δεν έζησε στα παιδικά του χρόνια μέσα στις ανέσεις και τα πούπουλα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε μέσα στις στερήσεις ενός φτωχικού σπιτικού. Η μάνα του Μαρία Ντολόρες ήταν μαγείρισσα και καθαρίστρια ενώ ο πατέρας του Χοσέ Ντινίς δούλευε περιστασιακά ως κηπουρός.
Ηταν το τέταρτο και τελευταίο παιδί της οικογένειάς του που του πρόσθεσαν το όνομα Ρονάλντο προς τιμήν του αγαπημένου κινηματογραφικού ηθοποιού του πατέρα του, Ρόναλντ Ρέιγκαν , ο οποίος ήταν πρόεδρος των ΗΠΑ την εποχή της γέννησης του Κριστιάνο. Αντίκρισε πρώτη φορά τον κόσμο τον Φεβρουάριο του 1985 στη γειτονιά Σάο Πέδρο της πόλης Φουνσάλ, στο πορτογαλικό νησί Μαδέρα του Βόρειου Ατλαντικού, εκεί όπου σήμερα τα καταστήματα είναι γεμάτα με ποδοσφαιρικές φανέλες, καπέλα, κούπες, αξεσουάρ και σακίδια πλάτης με τυπωμένο πάνω τους το όνομά του.
Ενα χάλκινο άγαλμά του υποδέχεται τους επισκέπτες στο διεθνές αεροδρόμιο που ονομάζεται, φυσικά, «Κριστιάνο Ρονάλντο». Στη γενέτειρά του ο ίδιος έχει φτιάξει ένα μουσείο για τον εαυτό του, στο οποίο δεσπόζει ένα δικό του επιβλητικό κέρινο ομοίωμα, ενώ φιλοξενεί και εκθέτει 125 τρόπαια που έχει κερδίσει μέχρι στιγμής στην καριέρα του. Στη γενέθλια πόλη του, όπου θεωρείται τοπικός ευεργέτης χάρη στις δωρεές του σε νοσοκομεία και ιδρύματα, έχει εγκαινιάσει ένα υπερπολυτελές ξενοδοχείο.
Δείτε το βίντεο: Η ιστορία του Ρονάλντο από τα παιδικά του χρόνια μέχρι σήμερα
Είναι ακόμη ιδιοκτήτης μιας εντυπωσιακά ανακαινισμένης επταώροφης πολυκατοικίας στο λιμάνι, όπου ζουν η αγαπημένη του μητέρα και ο μεγάλος αδερφός του, Ούγκο. Ο τελευταίος αντιμετώπισε προβλήματα εθισμού στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά, αλλά είναι πια πλήρως απεξαρτημένος χάρη στις θεραπείες που του πρόσφερε γενναιόδωρα από το παχύ πορτοφόλι του ο μικρός διάσημος αδελφός του.
Στα εφηβικά του χρόνια ο Ρονάλντο ήταν ένα περήφανο αλλά ατίθασο, αν όχι απροσάρμοστο, ψηλόλιγνο αγόρι. Οι ψυχολόγοι θα έλεγαν ότι το οικογενειακό υπόβαθρό του είναι το κλειδί για την κατανόηση της μετέπειτα συμπεριφοράς του.
Οι κοινωνιολόγοι θα την εντόπιζαν στο περιβάλλον ανέχειας της πρώιμης εφηβείας του. Ενδεχομένως και οι γεωλόγοι θα απέδιδαν την εκρηκτικότητά του στο ηφαιστειογενές έδαφος του νησιού του. Οπως και να ’χει ο νεαρός Κριστιάνο τράβηξε ζόρικο κουπί πριν μπει στον διάδρομο εκτόξευσης. Με τον μπεκρή και συνήθως άνεργο πατέρα του, που είχε υπηρετήσει στον πορτογαλικό στρατό και πολεμήσει σε δύο αποικιακούς πολέμους της χώρας του στην Αγκόλα και τη Μοζαμβίκη, δεν έβρισκε όχι πεδίο συνεννόησης, ούτε καν έδαφος μιας τυπικής κουβέντας.
Δεν επικοινώνησαν ποτέ ουσιαστικά. Στοργή, φροντίδα και κατανόηση έβρισκε πάντα κοντά στην ταλαίπωρη από τη εξαντλητική δουλειά και το κοπιαστικό οικιακό κουμάντο μάνα του, η οποία ήταν γι’ αυτόν περίπου συνώνυμη της υπεράνθρωπης αντοχής της ηρωικής φιγούρας από τη «Μάνα κουράγιο» του Μπέρτολτ Μπρεχτ.
Το ποδόσφαιρο
Σχεδόν μαμόθρεφτος ως Βενιαμίν, στα μαθήματα δεν τα κατάφερνε. Νευρικός και ευερέθιστος, δεν στρωνόταν εύκολα στο διάβασμα. Ευέξαπτος και επιθετικός, αποβλήθηκε στα 14 χρόνια του από το σχολείο επειδή πέταξε μια καρέκλα σε έναν δάσκαλο. Σταμάτησε να πηγαίνει στο σχολείο και ζητιάνευε για να φάει. Στο αβέβαιο μέλλον του χάραζε μόνο η προοπτική να γίνει ένας ακόμη ψαράς στο νησί του. Ωστόσο, εξαιτίας της εμμονής με το ποδόσφαιρο αντικατέστησε τα δίχτυα του ψαρέματος και αφοσιώθηκε στα δίχτυα των γηπεδικών γκολπόστ. Επαιξε στις τοπικές ομάδες και στα 15 του πήγε στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας.
Διακρίθηκε σε όλες τις παιδικές, εφηβικές και νεανικές κατηγορίες και πήρε, ποδοσφαιρικά άγουρος ακόμη, με το σπαθί του το εισιτήριο για την άνοδο στην πρώτη ομάδα. Πέρασε τότε το κατώφλι του χειρουργείου για εγχειριστεί με επιτυχία για σύνδρομο ταχυκαρδίας από το οποίο υπέφερε. Μόλις στα 18 του είχε κιόλας υπογράψει με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η κοφτερή ματιά του θρυλικού προπονητή Αλεξ Φέργκιουσον τον είχε ξεχωρίσει και με προσωπική του παρέμβαση τον έφερε στο Ολντ Τράφορντ. Τον πήρε προσωπικά τηλέφωνο στη Λισαβόνα ενώ έπεισε τη διοίκηση του συλλόγου να δαπανήσει περίπου 19 εκατ. δολάρια για τη μεταγραφή του.
Κοντά στον διορατικό και πεισματάρη προπονητή ο Ρονάλντο εξελίχθηκε από φανταχτερός τεχνίτης εξτρέμ σε ορμητικά ακατάβλητη μηχανή σκοραρίσματος. Η στενή σχέση που ανέπτυξαν έμοιαζε με εκείνη του πνευματικού πατέρα-δάσκαλου με τον θετό γιο-μαθητή, μια και ο πατέρας του Ρονάλντο πέθανε από αλκοολισμό προτού ο ποδοσφαιριστής κλείσει τα 20 χρόνια του.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας «I am Georgina» για την σύντροφο του Ρονάλντο
Ο φουκαράς Χοσέ Ντινίς με τα ψυχολογικά του τραύματα δεν έζησε αρκετά για να δείτε τον γιο του να κερδίζει τη φήμη και να μοιραστεί μαζί του τη χαρά των τίτλων και των βραβείων του. Αλλωστε ο Ρονάλντο με το που πάτησε το πόδι του στη βορειοδυτική Αγγλία κατέκτησε στην πρώτη του σεζόν με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το εγχώριο Κύπελλο και στη συνέχεια κέρδισε τρεις συνεχόμενους τίτλους της Πρέμιερ Λιγκ, το Τσάμπιονς Λιγκ και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων της FIFA. Κατόπιν, το Ιούνιο του 2009, μόλις στα 24 του χρόνια, μετακινήθηκε στη Ρεάλ Μαδρίτης αντί του ποσού των 94 εκατ. ευρώ, στην πλέον δαπανηρή μεταγραφή στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, μέχρι τότε.
Με το δίκιο του ο σερ Αλεξ, Σκωτσέζος μεν αλλά διόλου φειδωλός στις αφηγήσεις, προέβλεπε το ελπιδοφόρο μέλλον του ταλαντούχου Ρονάλντο προτού ακόμη τον αγοράσει η ομάδα του. Ενα οκτωβριάτικο βράδυ του 2002, πριν από τον αγώνα της Μάντσεστερ με τον Ολυμπιακό στη Ριζούπολη, έλεγε στην ελληνική παρέα του, στην ψαροταβέρνα «Τράτα» της Καισαριανής, ότι «υπάρχει ένας Πορτογάλος πιτσιρικάς που θα γράψει Ιστορία». Και την έγραψε. Θέλει μάλιστα να προσθέσει σήμερα τα επόμενα δοξασμένα κεφάλαια στο βιβλίο της, αγωνιζόμενος σε άλλους τόπους και άγνωστα διαφορετικά τοπία.
Το λεπτό περιτύλιγμα της σεμνότητας δεν τον τύλιξε ποτέ. Γι’ αυτό και μεταφράζει την καριέρα του που οδεύει στην παραδρομή ως καινούρια πρόκληση. Το αχαλιναγώγητο υπερτροφικό του εγώ δεν τον αφήνει καν να φανταστεί ότι μπορεί να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο αφήνοντας πίσω του τη μουντζούρα ενός αποδιοπομπαίου από την ενεργή δράση προς αγαλλίαση της στρατιάς των επικριτών του.
Τον κινητοποιούν ακόμη η φιλοδοξία και το ανικανοποίητο πάθος για έναν επιπλέον έπαινο που θα προσυπογράφει ότι παραμένει ένα παγκόσμιο είδωλο του ποδοσφαίρου. Κάπως δύσκολο, μακριά από τη λάμψη και τις διακρίσεις του κορυφαίου ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Ως αντιστάθμισμα, βέβαια, υπάρχει το ρεκόρ της αμοιβής του. Κανείς παίκτης στον κόσμο δεν εισπράττει τόσα χρήματα. Τον ίδιο όμως δεν τον ενεργοποιεί ο ρεαλισμός ότι μπορεί παίζοντας ακόμη μπάλα να αβγατίζει θεόρατα τους ήδη πελώριους τραπεζικούς λογαριασμούς του.
Ονειρεύεται καινούρια μεγαλεία και επιδόσεις που θα περνούν τις προηγούμενες δικές του. Δεν διαθέτει, όμως, την ωμή ειλικρίνεια ενός Μάρλον Μπράντο, ας πούμε, που παρά την υποκριτική του δεινότητα εξομολογούταν αφοπλιστικά ότι «ο μόνος λόγος που βρίσκομαι στο Χόλιγουντ είναι γιατί δεν έχω το ηθικό ανάστημα να αρνηθώ τα χρήματα». Για τον Κριστιάνο Ρονάλντο αντίθετα, που δεν ταίριαξε ποτέ με καμία πτυχή μετριοφροσύνης, η παρουσία του στη Σαουδική Αραβία κρίνεται ως εφαλτήριο επανάκαμψης για νέα κατορθώματα.
Αλλά πού ξέρει κανείς τι επιφυλάσσει το αύριο; Το σύμπαν μπορεί να συνωμοτήσει ώστε μέσω παράκαμψης να ξαναβρεθεί ακμαίος και μεγαλοπρεπής στα 38 του την επόμενη σεζόν στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ηδη ξεδιπλώνονται σενάρια πως αν οι «Καρακάξες» της Νιούκαστλ, που ανήκουν επίσης σε πλούσιους Σαουδάραβες, καταλάβουν μέσω της Πρέμιερ Λιγκ μια θέση που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ, τότε το πράγμα αλλάζει.
Εικάζεται ότι τα αφεντικά της Αλ Νασρ ενδέχεται να διευκολύνουν τους συμπατριώτες τους ιδιοκτήτες της Νιούκαστλ με το να στείλουν τον Ρονάλντο στην πόλη των άλλοτε ανθρακωρύχων για να ενισχύσει την ομάδα τους στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της. Τίποτε δεν είναι απίθανο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Τροφοδοτεί τόσους μύθους, που αντέχει και τα θαύματα.
