Κατά την ζύγιση και την καταμέτρηση που έκαναν οι λιμενικοί στο λιμάνι της Κυλλήνης, διαπίστωσαν ότι στο φορτίο υπήρχαν 40 κουβάδες με 21.768 ολοθούρια συνολικού βάρους 761,84 κιλών, τα οποία στο σύνολο τους είχαν μικρότερες διαστάσεις από το επιτρεπόμενο των 180 γραμμαρίων ανά τεμάχιο. Σαν να μην έφτανε αυτό, τα δελτία αποστολής που έδειξε ο 64χρονος οδηγός του φορτηγού ανέφεραν ότι η ποσότητα είχε βάρος… 141 κιλά!
Τα ολοθούρια κατασχέθηκαν, όπως και το φορτηγό, ο οδηγός του οποίου συνελήφθη και παραπέμφθηκε στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Ηλείας, ενώ το Λιμεναρχείο Κυλλήνης συνεχίζει την προανάκριση για να εξακριβώσει ποιοι κρύβονται πίσω από την παράνομη αλίευση και μεταφορά.
Υπενθυμίζεται ότι τα ολοθούρια είναι περιζήτητα στις αγορές της Άπω Ανατολής αλλά και της Ευρώπης, με την τιμή τους να φτάνει κυμαίνεται από 1.110 – 3.000 ευρώ το κιλό.
Η αλίευση του είδους που βρίσκεται υπό εξαφάνιση δεν είναι παράνομη – βάσει συγκεκριμένων διατάξεων (βάρος πάνω από 180 γραμμ. το τεμάχιο, ποσότητα έως 400 τεμάχια ημερησίως και δηλωμένα στο σύστημα κ.α.) όμως σε άλλες περιπτώσεις έχουν εντοπιστεί παράνομα εργαστήρια επεξεργασίας, τυποποίησης και συσκευασίας για εξαγωγή σε χώρες της Ευρώπης ή και αλλού. Στην προκειμένη περίπτωση φέρεται να μην έχουν αλιευθεί βάσει των διατάξεων της νομοθεσίας.
Γκουρμέ έδεσμα για λίγους
Όσο «αποκρουστικό» κι αν μοιάζει στην όψη, το εν λόγω αγγούρι θεωρείται ένα από τα εκλεκτότερα εδέσματα στην Ασία (ειδικά στην Κίνα και στην Ιαπωνία), με σχεδόν 1.250 είδη να συναντώνται σήμερα σε όλο τον κόσμο – το ιαπωνικό ολοθούριο (namako) θεωρείται το ποιοτικότερο, με την τιμή του συχνά να αγγίζει ή να ξεπερνά και τα $3.500/κιλό. Βρίσκεται στο μενού των πιο γκουρμέ εστιατορίων της Ασίας αλλά και σε επιλεγμένα (κινέζικα κυρίως) ντελικατέσεν.
Σύμφωνα με τον Dr Steven Purcell του Southern Cross University, έναν από τους πιο ειδικευμένους στο αντικείμενο επιστήμονες, η ασιατική μανία για το ψολιόγκο, ξεκίνησε γύρω στη δεκαετία του 1980, όταν και άρχισε να καθιερώνεται ως μοναδική λιχουδιά στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Η άνοδος της μεσαίας τάξης στα 90s έκανε αυτή τη λιχουδιά προσβάσιμη σε περισσότερο κόσμο, ειδικά στην Κίνα, με αποτέλεσμα στις μέρες μας, η ζήτηση να έχει αυξηθεί σημαντικά.
Με δηλώσεις του στο Business Insider, ο Purcell αναφέρει πως όσο πιο ασυνήθιστο είναι το ολοθούριο, τόσο το καλύτερο για εκείνους που το καταναλώνουν. Ο γενικός κανόνας μάλιστα ακολουθεί το “όσο περισσότερα τα αγκάθια πάνω του, τόσο υψηλότερη η τιμή”.
Τι είναι τα αγγούρια της θάλασσας
Τα Ολοθούρια, ή Ολοθουροειδή, (Holothuroidea), είναι ομοταξία θαλάσσιων Εχινόδερμων με μακρύ σώμα. Απαντώνται στις θερμές και στις εύκρατες θάλασσες. Είναι περισσότερα γνωστά με την κοινή ονομασία αγγούρια της θάλασσας εξαιτίας του σχήματός τους, που θυμίζει το ομώνυμο λαχανικό.
Κάτω από το δέρμα τους έχουν ενδοσκελετό. Ζουν μέσα στην άμμο ή σε ρωγμές βράχων αλλά και σε κοραλλιογενείς υφάλους. Σε είδη που διαβιούν στο πέλαγος, συνήθως ο σκελετός απουσιάζει. Μπορούν να αναπλάθουν μέρη του σώματός τους, τα οποία μερικές φορές αποκόπτουν για λόγους άμυνας. Ζουν συνήθως μοναχικά και τρέφονται με ζωικές ή φυτικές ουσίες, τις οποίες βρίσκουν στη λάσπη του βυθού. Υπάρχουν περί τα 500 είδη ολοθουροειδών.
Τρέφονται γενικά με απόβλητα στη βενθική ζώνη του ωκεανού. Η δίαιτά τους περιλαμβάνει νεκρή και αποσυντιθέμενη οργανική ύλη που βρίσκεται στη θάλασσα, στη λάσπη του βυθού. Τα θαλασσινά αγγούρια καταπίνουν ολόκληρη τη λάσπη του βυθού Η σύλληψη της τροφής γίνεται με τη βοήθεια των κεραιών τους.
Τα θαλάσσια αγγούρια είναι εδώδιμα σε ορισμένες χώρες της Ασίας και στην Κίνα εκτρέφονται σε ειδικά εκτροφεία. Σε χώρες, όπως η Μαλαισία και η Ινδονησία χρησιμοποιούνται για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Από αυτά φτιάχνουν επίσης λάδια, κρέμες και καλλυντικά. Πιστεύεται μάλιστα ότι τα ζώα περιέχουν όλα τα λιπαρά οξέα που είναι απαραίτητα στην επανόρθωση των ιστών. μΕρευνάται η χρήση των ολοθουροειδών και στη θεραπεία της ελονοσίας.
