Ο Λάρι Φλιντ ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 78 ετών, ήταν ο εκδότης του διάσημου πορνογραφικού περιοδικού Χάστλερ (Hustler), μέσω του οποίο προκαλούσε τα συντηρητικά ήθη των Αμερικάνων.
Ίσως η μεγαλύτερη εμπορική του επιτυχία ήταν η δημοσίευση των γυμνών φωτογραφιών της Ζακλίν Κένεντι, της συζύγου του 35ου Προέδρου των ΗΠΑ, Τζον Φ. Κένεντι.
Γεννημένος το 1942, ο Φλιντ μεγάλωσε στη φτώχεια στο Κεντάκι και στην Ιντιάνα κι εγκατέλειψε στη μέση το σχολείο.
Έπειτα από μια θητεία στις ένοπλες δυνάμεις και μια δουλειά που δεν κράτησε πολύ σε εργοστάσιο της αυτοκινητοβιομηχανίας General Motors, άνοιξε το Hustler Club μαζί με τον αδελφό του στο Ντέιτον (Οχάιο) το 1968.
Το 1973, είχε πλέον αλυσίδα στριπ κλαμπ κι έφτιαξε ένα newsletter για να τα προωθήσει.
Το 1974 το έντυπο αυτό θα μετατρεπόταν στο πορνογραφικό περιοδικό Hustler, ανταγωνιστικό του Playboy, με τολμηρές φωτογραφίσεις και κείμενα με τόνο εσκεμμένα άκρως προκλητικό.
Η επίθεση που άλλαξε για πάντα τη ζωή του
Στις 6 Μαρτίου του 1978, καθώς κατέβαινε τα σκαλιά του δικαστηρίου της Τζόρτζια, πυροβολήθηκε από τον Τζόζεφ Πολ Φράνκλιν.
Ο τελευταίος ομολόγησε πως η στοχοποίηση του διάσημου εκδότη οφειλόταν στις φωτογραφίες ενός λευκού άνδρα με μία μαύρη γυναίκα, που είχαν δημοσιευτεί στο περιοδικό Χάστλερ.
Ο Φράνκλιν έχει αποκαλέσει τον εαυτό του «ρατσιστή» και κανείς δε θα μπορούσε να διαφωνήσει μαζί του.
Έχει ομολογήσει πλήθος ρατσιστικών εγκλημάτων, όπως κατά συρροήν δολοφονίες «έγχρωμων» και Εβραίων, βομβιστικές επιθέσεις σε συναγωγές, καθώς και τον πυροβολισμό του Βέρνον Τζόρνταν, ακτιβιστή και συμβούλου του Μπιλ Κλίντον….
Ο Φλιντ σύμφωνα με την mixanitouxronou.gr, δεν είχε έρθει ποτέ πρόσωπο με πρόσωπο με τον άνθρωπο που τον άφησε παράλυτο, αλλά δήλωσε ότι «θα ήθελα να μείνω μόνος με τον Φράνκλιν, παρέα με έναν κόφτη και μία πένσα».
Ωστόσο διαφωνούσε απόλυτα στην ιδέα της εκτέλεσής του.
«Όπως το βλέπω εγώ, ο μοναδικός κινητήριος παράγοντας πίσω απ’ τη θανατική ποινή είναι η εκδίκηση. Πιστεύω ακράδαντα ότι μία κυβέρνηση που απαγορεύει τη δολοφονία μεταξύ των πολιτών της, δεν έχει καμία δουλειά να σκοτώνει η ίδια», έγραφε ο Φλιντ σε άρθρο του στο The Hollywood Reporter.
Τόνισε επίσης ότι το να μείνει ο Φράνκλιν κλεισμένος σε ένα κελί για την υπόλοιπη ζωή του, είναι μία τιμωρία πιό σκληρή από ένα γρήγορο θάνατο….
Εμπλεκόμενος ασταμάτητα σε δικαστικές μάχες, συνέχισε να μεγαλώνει την αυτοκρατορία του με άλλες εκδόσεις, τη δημιουργία στούντιο ειδικευμένων στο πορνογραφικό περιεχόμενο, κατόπιν ιστότοπων.
Το 2000, άνοιξε ακόμα και καζίνο στο Λος Άντζελες, όπου ζούσε για δεκαετίες.
Δυνατός ως το τέλος
Τον Οκτώβριο του 2017 ο γερασμένος πια Φλιντ, παραπληγικός, καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι μετά την απόπειρα δολοφονίας του το 1978, προχώρησε όπως αρεσκόταν σε μια ακόμη πρόκληση, που θα τον έφερνε για μια τελευταία φορά στα πρωτοσέλιδα:
Aγόρασε διαφημιστικό χώρο στην Washington Post — μια σελίδα ολόκληρη — για να προσφέρει 10 εκατομμύρια δολάρια σε όποιον του έδινε πληροφορίες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην παύση του Ντόναλντ Τραμπ από την προεδρία των ΗΠΑ.
Επρόκειτο για το «πατριωτικό του καθήκον», είχε διαβεβαιώσει ο Φλιντ, που τον έτρεφαν οι πολεμικές και οι δίκες και έχτισε τη φήμη και όλη την περιουσία του πάνω στην πρόκληση και την αμφισβήτηση της σεμνοτυφίας της αμερικανικής κοινωνίας.
Μια μέθοδος που ο ίδιος είχε ξαναδοκιμάσει για να υποστηρίξει τον Δημοκρατικό πρώην πρόεδρο Μπιλ Κλίντον εν μέσω του σκανδάλου με τη Μόνικα Λεβίνσκι το 1998, είχε προσφέρει 1 εκατομμύριο δολάρια σε όποιον του έδινε πληροφορίες για σεξουαλικά σκάνδαλα Ρεπουμπλικάνων αιρετών.
Η ταινία του 1996 «The People vs. Larry Flynt» σε σκηνοθεσία του Μίλος Φόρμαν, εξιστορεί τη ζωή του μεγάλου εκδότη.
