Υπήρξε από τους δευτεραγωνιστές του ελληνικού κινηματογράφου που ξεχώρισε για το ταλέντο και την ομορφιά του. Έπαιξε στο πλευρό του Νίκου Κούρκουλου, της Ζωής Λάσκαρης και του Αλέκου Αλεξανδράκη. Ο λόγος για τον Λευτέρη Βουρνά, τον ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου, που συμμετείχε σε περισσότερες από 30 ταινίες. Γεννήθηκε το 1942 στην Αθήνα και μεγάλωσε με την θεία του, καθώς σε ηλικία δύο ετών η μητέρα του πέθανε. Ο πατέρας του εξορίστηκε για τα πολιτικά του φρονήματα στην Τασκένδη της Ρωσίας. Μεγάλωσε χωρίς το πατρικό πρότυπο και από παιδί είχε πολλές ευαισθησίες….
Σε νεαρή ηλικία αποφάσισε να γίνει ηθοποιός και φοίτησε στη Δραματική σχολή Σταυράκου, από την οποία αποφοίτησε με βαθμό άριστα….Σε ηλικία 17 ετών έπαιξε πρώτη φορά στον κινηματογράφο στο πλευρό της Ειρήνης Παππά στην ταινία «Μπουμπουλίνα» και στα 20 του χρόνια ανέβηκε στο θεατρικό σανίδι όταν συμμετείχε στο έργο «Κόκκινα Φανάρια». Διέθετε γυμνασμένο σώμα και όμορφο πρόσωπο και γρήγορα είχε προτάσεις για κινηματογραφικές παραγωγές.
Τη δεκαετία του ’60 έπαιξε σε περισσότερες από 20 ταινίες στο πλευρό σημαντικών ηθοποιών της εποχής. Το 1971 παντρεύτηκε την Αθηνά και μετακόμισαν στη Βούλα. Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του αναζητούσε τον πατέρα του που έμενε στη Ρωσία. Τελικά, κατάφερε να επικοινωνήσει μαζί του και συναντήθηκαν το 1975 στο λιμάνι του Πειραιά, όπου τον υποδέχτηκε με τη σύζυγό του. Ωστόσο, η ζωή του πατέρα του ήταν στη Ρωσία, καθώς είχε δημιουργήσει τη δική του οικογένεια και έφυγε γρήγορα από την Ελλάδα. Ο θάνατος Το 1986 πέθανε η θεία του που τον μεγάλωσε, εγκατέλειψε το σπίτι του στη Βούλα και εγκαταστάθηκε στην πλατεία Αμερικής.
Ένα χρόνο αργότερα επέστρεψε στη γυναίκα του αλλά ήταν ψυχολογικά ράκος. Δεν έτρωγε, είχε κατάθλιψη και ψυχολογικές διαταραχές. Η τελευταία του εμφάνιση στο θέατρο ήταν στο πλευρό της Μάρθας Καραγιάννη. Την 1η Ιουλίου 1987 αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του με φριχτό τρόπο…
Τα φώτα, η αναγνωρισιμότητα, η φήμη και η επιτυχία είναι εφήμερα και δεν αναπληρώνουν τα μεγάλα συναισθηματικά κενά που έχει στην προσωπική του ζωή. Λέγεται πως η αντίστροφή μέτρηση ξεκίνησε μετά από εκείνη την συνάντηση που είχε με τον πατέρα του. Παράλληλα, όσο κι αν τα παιδικά του χρόνια ήταν άσχημα και η γυναίκα που τον μεγάλωσε δεν τον ατσάλωσε συναισθηματικά, ο θάνατος της τον συγκλόνισε.
Κάποια στιγμή μένεις μόνος με τους δαίμονές σου και εκεί η αναμέτρηση είναι σκληρή. Ο Λευτέρης Βουρνάς, ο όμορφος ηθοποιός που στάθηκε επάξια δίπλα σε σπουδαίους συναδέλφους του, δεν άντεξε σε αυτή την αναμέτρηση. Έβαλε τέλος στη ζωή του με έναν τρόπο άγριο και ιδιαίτερα οδυνηρό. Σα να ήθελε να σιγουρευτεί πως όλα θα τελείωναν εκείνη την ημέρα:
Πίνει χάπια, κόβει τις φλέβες του και όταν αισθάνεται πως οι δικοί του άνθρωποι θα προσπαθήσουν να τον εμποδίσουν, βγαίνει στο μπαλκόνι του τρίτου ορόφου της πολυκατοικίας που διέμενε και βουτάει στο κενό.
