Ήταν λίγο πριν τα μεσάνυχτα της 28ης Φεβρουαρίου 1986 και ο Ούλωφ Πάλμε, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Άννα Λίσμπετ, έφευγε από έναν κινηματογράφο στο κέντρο της Στοκχόλμης, αφού πρώτα είχε δει την ταινία «The Mozart Brothers».
Ξαφνικά, ένας άνδρας πετάχτηκε από το σκοτάδι, πυροβολώντας τον πρωθυπουργό της Σουηδίας μια φορά στην πλάτη. Λίγα λεπτά αργότερα ο γνωστός πολιτικός άφηνε την τελευταία του πνοή.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, πολλοί ήταν αυτοί που δοκίμασαν να δώσουν πρόσωπο στον δολοφόνο του Ούλωφ Πάλμε. Από τις σουηδικές αρχές και τη CIA μέχρι ερασιτέχνες ερευνητές και συγγραφείς.
Το σημείο όπου δολοφονήθηκε ο Ούλωφ Πάλμε το 1986.
Πολλές θεωρίες, κανένα αποτέλεσμα
Το αποτέλεσμα ήταν η μια θεωρία συνωμοσίας να διαδέχεται την άλλη, ωστόσο ποτέ κανείς να μην είναι σίγουρος ποιος τράβηξε τη σκανδάλη. Σύμφωνα με έκθεση της CIA από το 1986 η δολοφονία του Πάλμε έμοιαζε «με κλασικό χτύπημα της KGB», άρθρο της γερμανικής εφημερίδας De Zeit το 1995 ανέφερε ότι πίσω από τη δολοφονία βρίσκονταν ακροδεξιοί αξιωματικοί της σουηδικής αστυνομίας, ενώ από τις θεωρίες δεν λείπουν οι μυστικές υπηρεσίες της πρώην Γιουγκοσλαβίας μέχρι και εκτελεστές από τη Νότια Αφρική, καθώς ο Σουηδός πολιτικός ήταν γνωστός πολέμιος του απαρτχάιντ.
Ακόμα και οι Αρχές της Σουηδίας δυσκολεύονταν να ρίξουν φως στο μυστήριο. Σε αυτά τα χρόνια τουλάχιστον 20 άνθρωποι ανακρίθηκαν ως ύποπτοι για την εκτέλεση: ωστόσο οι περιγραφές από τους αυτόπτες μάρτυρες δεν έδιναν πολλές λεπτομέρειες – ο δράστης ήταν μεταξύ 30 με 50 ετών, ύψους περίπου 1.80μ. και φορούσε σκούρο σακάκι.
Τελικά, μόλις το 2020 κατέληξαν στην απόφαση ότι ο δολοφόνος του Ούλωφ Πάλμε ήταν ο γραφίστας Στιγκ Ενγκστρομ – μια απόφαση, ωστόσο, που είχε «κενά», καθώς ο Ενγκστρομ είχε πεθάνει από το 2000. Και κάπως έτσι η υπόθεση έκλεισε μια για πάντα.
Ο Κρίστερ Πέτερσον, το 1989 κατηγορήθηκε για τον φόνο του Πάλμε αλλά έναν χρόνο αργότερα αθωώθηκε.
Με τη βοήθεια του A.I.
Ωστόσο, τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Γιον Γιόρντος -Διευθυντής του τμήματος Ντοκιμαντέρ της εταιρείας Filt- μοιάζει αποφασισμένος να ανοίξει ξανά την υπόθεση. «Από τότε που άκουσα την απόφαση του εισαγγελέα κάτι δεν μου πήγαινε καλά στην ιστορία» δήλωσε στην εφημερίδα The Times. Έτσι δοκίμασε να βρει μόνος του απαντήσεις, χρησιμοποιώντας την βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Περνώντας όλα τα στοιχεία που είχαν στα χέρια τους οι Αρχές και τις φωτογραφίες των υπόπτων από ένα A.I. πρόγραμμα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Στιγκ Ενγκστρομ είχε μόλις 18% πιθανότητες να είναι ο δολοφόνος.
Ο Κρίστερ Πέτερσον, που το 1989 κατηγορήθηκε για τον φόνο του Πάλμε αλλά έναν χρόνο αργότερα αθωώθηκε, είχε 25% πιθανότητες να έχει τραβήξει τη σκανδάλη. Ωστόσο επικρατέστερος ήταν ο Κρίστερ Άντερσον.
Ένα όνομα αρκετά γνώριμο στις σουηδικές Αρχές. Ο Κρίστερ Άντερσον ήταν ένας από τους βασικούς υπόπτους της αστυνομίας, έχοντας προσαχθεί για ανάκριση τουλάχιστον πέντε φορές από το 1995 έως το 1998. Μάλιστα είχε δηλωμένο στην κατοχή του ένα περίστροφο μάγκνουμ .357 (ίδιο όπλο με αυτό το οποίο δολοφονήθηκε ο Πάλμε) ωστόσο στις Αρχές είπε ότι αναγκάστηκε να το πουλήσει επειδή είχε χρέη.
Ο Κρίστερ Άντερσον. (Φωτογραφία: wpu.nu)
Μετά το 1998, οι Αρχές σταμάτησαν να τον ανακρίνουν καθώς τα στοιχεία που είχαν στη διάθεσή τους ήταν λίγα και δεν μπορούσε να δημιουργηθεί υπόθεση εναντίον του. Ο Γιόρντος θεωρεί ότι η αστυνομία άφησε την υπόθεση του Άντερσον επειδή ήταν πεπισμένη ότι πίσω από τη δολοφονία του Πάλμε βρισκόταν το κουρδικό PKK (Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν).
Τελικά, ο πρώην οδηγός του Μετρό που έγινε στην πορεία επενδυτής και στο τέλος χρεοκόπησε, έβαλε τέλος στη ζωή του το 2008 όταν η αστυνομία πήγε στο σπίτι του για να του μιλήσει. Άρα, και αυτή η υπόθεση, δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί.
Ωστόσο αυτό δεν φαίνεται να ενοχλεί τον Γιον Γιόρντος, ο οποίος παρουσίασε τη θεωρία του μέσα από το βιβλίο «The Last Book on the Murder of Olof Palme» που μόλις κυκλοφόρησε.
