Ορόσημο της Αιγύπτου οι πυραμίδες, χτισμένες στην έρημο, συγκαταλέγονται στα 7 θαύματα του κόσμου. Οι περισσότερες ήταν τάφοι για τους φαραώ και τις συζύγους τους. Οι πιο γνωστές αιγυπτιακές πυραμίδες είναι αυτές της Γκίζας στα προάστια του Καΐρου και του Χέοπα.
Οι πυραμίδες της Αιγύπτου μετρούν περισσότερα από 4.000 χρόνια ζωής, προβληματίζοντας τους αρχαιολόγους και τους ερευνητές, για το πώς χτίστηκαν και πώς μεταφέρονταν τα τόσο ογκώδη και βαριά υλικά κατασκευής τους.
Φτάνοντας στο σήμερα, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι έχουν λύσει το μυστήριο των 31 πυραμίδων της Αιγύπτου.
Ο ρόλος του Νείλου
Για πολλά χρόνια, οι αρχαιολόγοι πίστευαν ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πρέπει να χρησιμοποιούσαν μια κοντινή υδάτινη οδό για τη μεταφορά υλικών, όπως οι πέτρινοι όγκοι που χρειάζονταν για την κατασκευή των πυραμίδων στον ποταμό.
Αλλά μέχρι σήμερα «κανείς δεν ήταν σίγουρος για τη θέση, το σχήμα, το μέγεθος ή την εγγύτητα αυτής της υδάτινης οδού με την πραγματική τοποθεσία των πυραμίδων», σύμφωνα με έναν από τους συγγραφείς της μελέτης, τον καθηγητή Eman Ghoneim.
Ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας μετά από ενδελεχείς έρευνες, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι πυραμίδες ενδέχεται να χτίστηκαν κατά μήκος ενός από καιρό χαμένου, αρχαίου παραπόταμου του Νείλου, ο οποίος σήμερα είναι κρυμμένος κάτω από την έρημο και τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δορυφορικές εικόνες από ραντάρ, ιστορικούς χάρτες, γεωφυσικά δείγματα για να χαρτογραφήσουν τον παραπόταμο που πιστεύεται ότι θάφτηκε από μια μεγάλη ξηρασία και αμμοθύελλες πριν από χιλιάδες χρόνια.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το παρακλάδι του Νείλου που ονομάστηκε Ahramat, με το «ahramat» να σημαίνει πυραμίδες στα αραβικά, είχε μήκος περίπου 64 χιλιόμετρα και πλάτος μεταξύ 200-700 μέτρων, ενώ συνόρευε με 31 πυραμίδες, οι οποίες χτίστηκαν μεταξύ 4.700 και 3.700 έτη πριν.
Η ανακάλυψη αυτού του εξαφανισμένου παραπόταμου συμβάλλει στην εξήγηση της μεγάλης πυκνότητας πυραμίδων μεταξύ της Γκίζας και του Λιστ σε μια αφιλόξενη σήμερα περιοχή της ερήμου της Σαχάρας.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την ενέργεια του ποταμού για να μεταφέρουν ογκώδη υλικά, αντί για την ανθρώπινη εργασία, με λιγότερο κόπο.
Ο ποταμός Νείλος άλλωστε ήταν και είναι «σανίδα σωτηρίας» της Αιγύπτου.
