Ο Αμερικανός θρύλος της παγκόσμιας κολύμβησης, Μάικλ Φελπς, ο οποίος είναι και ο πιο επιτυχημένος αθλητής των Ολυμπιακών Αγώνων, «ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο», σε μία προσπάθεια, να προειδοποιήσει και να ενημερώσει για την σημαντικότητα της ψυχικής υγείας των αθλητών, μια αποστολή «πολύ πιο σημαντική από την κατάκτηση ενός χρυσού μεταλλίου», όπως λέει σε συνέντευξή του στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων (AFP).
Στα 37 χρόνια του, ο «καρχαρίας» από την Βαλτιμόρη έχει χαράξει μια νέα καριέρα μακριά από τις πισίνες. «Προτιμώ να έχω την ευκαιρία να σώσω μια ζωή παρά να κατακτήσω άλλο ένα χρυσό μετάλλιο», είπε ο Φελπς κατά την επίσκεψή του στο φόρουμ «Demain le sport» στο Παρίσι.
Μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα… σιωπής σχετικά την κατάθλιψη που βίωνε, ο Φελπς αφιερώνει την «νέα» του ζωή στην πρόληψη της ψυχικής υγείας για τους αθλητές: «Πάρα πολλοί αθλητές επιπέδου Ολυμπιακών Αγώνων, έχουν αυτοκτονήσει. Δεν θέλω να χάσω ούτε ένα μέλος της Ολυμπιακής οικογένειάς μου, πια».
Ο Φελπς άρχισε να υποφέρει από κατάθλιψη το 2004 κι ενώ αγωνιζόταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Στην Ελλάδα, ο Αμερικανός κολυμβητής, κατέκτησε οκτώ μετάλλια, εκ των οποίων έξι χρυσά, στην αρχή μιας συγκομιδής που ολοκληρώθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο, με 28 μετάλλια, συμπεριλαμβανομένων 23 χρυσών!
«Η συμμετοχή σε αγώνες, ήταν το αγαπημένο μου πράγμα. Ημουν… καρχαρίας, μύριζα το… αίμα στο νερό και συνέχισα», παραδέχεται. Αλλά εκείνη την εποχή, ο Μάικλ Φελπς φοβόταν ότι η παραδοχή αυτού που περνούσε θα θεωρούνταν «σημάδι αδυναμίας και θα μπορούσε να δώσει πλεονέκτημα σε άλλους ανταγωνιστές».
«Εζησα μια περίοδο κατά την οποία δεν ήθελα να ζήσω», ομολογεί συγκλονιστικά ο Φελπς, ο οποίος συμμετέχοντας στην παραγωγή του ντοκιμαντέρ «The Weight of Gold» για την ψυχική υγεία των αθλητών, χαιρετίζει την τενίστρια Ναόμι Οσάκα από την Ιαπωνία και την Αμερικανίδα γυμνάστρια, Σιμόν Μπάϊλς, για την αποκάλυψη των προβλημάτων που αντιμετώπισαν.
«Χειροκροτώ την Ναόμι. Εξέφρασε αυτό που περνούσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με δικά της λόγια. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα», επισημαίνει ο 37χρονος Φελπς και συνεχίζει:«Οταν βλέπεις τι συνέβη με την Σιμόν Μπάιλς, η οποία έπρεπε να υπομείνει όλα αυτά σε μια από τις πιο σημαντικές στιγμές της καριέρας της. Δείχνει πώς οι ψυχικές διαταραχές έρχονται σε απροσδόκητες στιγμές. Μπορεί να συμβεί έτσι απλά. Χρειαζόμαστε περισσότερους ανθρώπους έτοιμους να ανοιχθούν και να μοιρασθούν την εμπειρία τους».
Πατέρας τριών αγοριών, έξι, τεσσάρων και τριών ετών, ο Φελπς έχει μια ζωή που «δεν τελειώνει ποτέ», με την σύζυγό του Νικόλ: «Ταξιδεύω σε όλον τον κόσμο, συνεργάζομαι με χορηγούς και δίνω ομιλίες για να κινητοποιήσω την κοινωνία. Η Νικόλ, θα μπορούσε να σας πει, ότι υπάρχουν ημέρες που ξυπνάω και νιώθω υπέροχα και την επόμενη ημέρα, μπορεί να ξυπνήσω και να είμαι τελείως διαφορετικός. Οπότε, το θέμα είναι να βρω την ισορροπία για εμένα».
Εκτός από τις διαλέξεις του, ο Μάικλ Φελπς «ψάχνει τρόπους να είναι ο εαυτός του, αυθεντικός»: «Κολυμπάω. Φτιάξαμε ένα γυμναστήριο στο γκαράζ μας. Και γράφω ένα ημερολόγιο».
Ο Φελπς, αποχώρησε από τις πισίνες το 2016, μετά από διετή διακοπή της καριέρας του: «Μου επέτρεψε να κάνω μια μετάβαση στο επόμενο κεφάλαιο της ζωής μου, που τώρα επικεντρώνεται στην ψυχική υγεία».
Σχετικά με το ενδεχόμενο να ασχοληθεί με την προπονητική, ο Μάικλ Φελπς απέρριψε αμέσως την ιδέα, διαβεβαιώνοντας ότι δεν υπήρχε «καμία πιθανότητα» να ακολουθήσει τα βήματα του πρώην προπονητή, του Μπομπ Μπάουμαν.
Ωστόσο, δεν αποκλείει την ιδέα να έχει ρόλο στην αμερικανική ομάδα ή στην Διεθνή Ομοσπονδία Κολύμβησης (Fina), αλλά «όχι τώρα», όπως τονίζει, προσθέτοντας: «Πρέπει να συμβούν πολλά πράγματα, πρέπει να υπάρξει αλλαγή».
Μακριά από τις πισίνες, ο Φελπς συνεχίζει να παρακολουθεί τις ειδήσεις της κολύμβησης και λέει ότι είναι υπέρ μιας «ανοιχτής κατηγορίας» για τρανς κολυμβητές: ««Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν τρεις κατηγορίες: άνδρες, γυναίκες και τρανς, για να δοθούν σε όλους ίσες ευκαιρίες να αγωνισθούν».
