Η Χιώτισσα στην καταγωγή Μαρία Ι. Αγγελικούση είναι η ισχυρότερη πλοιοκτήτρια στη γενική κατάταξη της ελληνόκτητης ναυτιλίας. Με έναν στόλο από 145 πλοία διαφόρων τύπων, στη συντριπτική πλειονότητα των οποίων είναι υψωμένη η ελληνική σημαία, ο Ομιλος Αγγελικούση αποτελεί τον στυλοβάτη του ελληνικού νηολογίου, στο οποίο είναι εγγεγραμμένα 806 πλοία, συνολικής χωρητικότητας 35,58 εκατομμυρίων τόνων dw. Το αξιοσημείωτο είναι ότι από αυτά τα 806 πλοία υπό ελληνική σημαία τα 119 είναι του Ομίλου Αγγελικούση, ποσοστό 14,7%. Επίσης, το 80% του στόλου του ομίλου είναι υπό ελληνική σημαία. Ποσοστά που ζαλίζουν.
Η Μαρία Αγγελικούση, CEO του Angelicoussis Group, εμφανίστηκε σε δύο εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα, γεγονός πρωτόγνωρο αφού οι δημόσιες εμφανίσεις της στην Ελλάδα είναι σπάνιες. Το βράδυ της Παρασκευής 1/12 έδωσε το «παρών» στα 20ά Lloyd’s Awards παραλαμβάνοντας καταρχάς το βραβείο για το Πλοίο της Χρονιάς, από τον Βασίλη Κρουστάλλη. Ανώτερο Αντιπρόεδρο του Αμερικανικού Νηογνόμωνα ABS το οποίο κέρδισε για το υπερδεξαμενόπλοιο VLCC διπλού καυσίμου «Antonis I. Angelicoussis»
Μπροστά σε περισσότερα από 1.000 στελέχη της ελληνικής και διεθνούς ναυτιλίας ακούσαμε τη Μαρία Αγγελικούση να λέει λόγια καρδιάς: «Το πλοίο εκπροσωπεί τρεις γενιές του Ομίλου Αγγελικούση. Πήρε το όνομα του παππού μου, του ιδρυτή της εταιρείας. Οταν ο πατέρας μου κι εγώ αποφασίσαμε να παραγγείλουμε τη ναυπήγηση μιας σειράς τεσσάρων πλοίων αυτού του τύπου θέλαμε να πρωτοστατήσουμε στην τεχνολογική καινοτομία. Οπως συχνά λέω, οι άνθρωποί μας είναι στην καρδιά όσων κάνουμε. Θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους της Maran Tankers τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα. Το πλοίο αποδεικνύει τη δέσμευσή μας να πρωτοστατήσουμε στη μετατροπή της ναυτιλίας σε βιομηχανία μηδενικών εκπομπών άνθρακα». Και ολοκλήρωσε την ομιλία της με λόγια γεμάτα Ελλάδα: «Το πλοίο έχει υψωμένη την ελληνική σημαία όπως η συντριπτική πλειοψηφία των 145 πλοίων του στόλου μας. Ο Ομιλος Αγγελικούση ήταν και θα παραμένει μία ελληνική οικογενειακή επιχείρηση. Είναι ένα βασικό στοιχείο του DNA μας. Πιστεύουμε στην Ελλάδα».
To επίτευγμα της 20ετίας
Την ίδια βραδιά, η Ελληνίδα πλοιοκτήτρια παρέλαβε μαζί με άλλους έξι Ελληνες πλοιοκτήτες το Lloyd’s List Award Επιτεύγματος της τελευταίας 20ετίας, Greek LNG Shipping Sector.
«Είναι το πιο εντυπωσιακό και ιστορικό επίτευγμα της ελληνικής ναυτιλίας τα τελευταία 20 χρόνια (2004-2024)», είπε ο Νάιτζελ Λόρι, διοργανωτής των βραβείων: «Είναι πράγματι μία εξέλιξη για την οποία πρέπει να υπερηφανεύεται ολόκληρη η ελληνική ναυτιλία. Το 2004, όταν άρχισαν τα βραβεία, δεν υπήρχε ούτε ένα LNG Carrier ελληνικής ιδιοκτησίας ή διαχείρισης. Μηδέν. Αυτή είναι μία πραγματική ιστορία “from zero to hero”». Και συνέχισε: «Σήμερα υπάρχουν 200 πλοία μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου ελληνικών συμφερόντων στο νερό και υπό ναυπήγηση. Ως εκ τούτου, απονέμεται το Βραβείο Επιτεύγματος Εικοσαετίας συλλογικά και ατομικά στις προσωπικότητες και στις εταιρείες που οδήγησαν στην ανάπτυξη αυτού του κλάδου είτε όντας πρωτοπόροι, είτε λόγω της δέσμευσης και της επένδυσής τους στη δημιουργία ενός σημαντικού στόλου».
Οι εταιρείες που βραβεύτηκαν σε αυτή την κατηγορία κατά τη σειρά που προσφωνήθηκαν είναι:
■ Tsakos Energy Navigation, μία από τις πρώτες που εισήλθαν στην αγορά του LNG, του δρα Νίκου Τσάκου
■ Alpha Gas των Φραγκίσκου και Αντώνη Κανελλάκη, γιων της Αννας Αγγελικούση
■ TMS Cardiff Gas, συμφερόντων Γιώργου Οικονόμου
■ Capital Gas του Ευάγγελου Μαρινάκη
■ GasLog του Πήτερ Λιβανού
■ Maran Gas Maritime της Μαρίας Αγγελικούση
■ Dynagas του Γιώργου Προκοπίου.
Το 23ο World LNG Summit & Awards
Δύο ημέρες νωρίτερα, στη διάρκεια του 23ου World LNG Summit & Awards, που διεξήχθη στην Αθήνα, ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου Αγγελικούση Σβάινουνγκ Γ.Σ. Στόλε, είχε επισημάνει: «H Maran Gas με 45 πλοία μεταφοράς LNG στο νερό και 12 υπό ναυπήγηση, εκ των οποίων τα 10 είναι ήδη χρονοναυλωμένα, αποτελεί τη μεγαλύτερη εταιρεία παγκοσμίως στον κλάδο αυτό».
Την ίδια ημέρα, στο ίδιο συνέδριο, η Μαρία Αγγελικούση συμμετείχε σε πάνελ με τον Βαγγέλη Μαρινάκη, πρόεδρο της Capital Maritime & Trading. Μιλώντας για το LNG ανέφερε:
■ «Οι εκτιμήσεις μας για την πορεία του LNG είναι θετικές σε βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο χρονικό διάστημα. Βλέπουμε τη ζήτηση φυσικού αερίου να αυξάνεται κατά 3%-4% τα επόμενα δέκα χρόνια.
■ Για να καλυφθεί αυτή η αυξημένη ζήτηση αυξάνεται και η παραγωγή. Περισσότεροι από 180 εκατομμύρια μετρικοί τόνοι LNG θα παραχθούν τα επόμενα πέντε χρόνια κυρίως από τις ΗΠΑ και το Κατάρ. Αυξημένη ζήτηση αναμένεται τα επόμενα χρόνια και από την Κίνα, τον μεγαλύτερο εισαγωγέα σήμερα LNG, αλλά και από άλλες χώρες της Απω Ανατολής.
■ Είναι ρευστή η κατάσταση που επικρατεί αναφορικά με τα καύσιμα του μέλλοντος. Επενδύουμε στο διπλό καύσιμο και στο LNG, το οποίο θα είναι το καύσιμο για τα επόμενα 20-25 χρόνια.
■ Ο πόλεμος στην Ουκρανία ανέτρεψε πλήρως το μοτίβο της μεταφοράς ενέργειας. Το ρωσικό φυσικό αέριο, βασική πηγή ενέργειας για την Ευρώπη, που διοχετευόταν μέσω αγωγών, μειώθηκε από 110 εκατομμύρια μετρικούς τόνους ετησίως σε περίπου 18 εκατομμύρια σήμερα. Αυτό αντικαταστάθηκε ως επί το πλείστον από το LNG που μεταφέρεται από τη θάλασσα».
Το μέλλον της ναυτιλίας
Λίγο νωρίτερα, ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου Αγγελικούση Σβάινουνγκ Γ.Σ. Στόλε είχε κάνει μία ολιστική τοποθέτηση και αποτύπωσε τη σημερινή κατάσταση της ναυτιλίας: με δύο πολέμους σε εξέλιξη, τις αλλαγές στο μοτίβο του παγκόσμιου εμπορίου ενέργειας, τα προβλήματα με τη διώρυγα του Παναμά που αναγκάζει τα πλοία προς την Απω Ανατολή να πηγαίνουν όχι από τον Ειρηνικό αλλά από τον Ατλαντικό, αυξάνοντας τις ημέρες ταξιδιού και εκτοξεύοντας το μεταφορικό κόστος, ενώ προέβλεψε ότι το μέλλον της ναυτιλιακής βιομηχανίας θα είναι λαμπρό, τονίζοντας ότι σε 10 χρόνια δεν θα επαρκεί ο παγκόσμιος στόλος για την εξυπηρέτηση της παγκόσμιας μεταφορικής αλυσίδας. «Σε 10 χρόνια θα έχουμε μετανιώσει γιατί δεν ναυπηγήσαμε περισσότερα πλοία», είπε χαρακτηριστικά, και πρόσθεσε: «Τα επόμενα πέντε χρόνια η αγορά για τα LNG Carriers θα είναι δυνατή, αν και θα υπάρξουν και περίοδοι μεταβλητότητας».
Ας παρακολουθήσουμε τις άκρως ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις του ανά θέμα.
Ο παγκόσμιος στόλος των LNG Carriers: «Ανέρχεται σήμερα στα 628 πλοία και σε πέντε χρόνια υπολογίζεται ότι θα έχει ξεπεράσει τα 900, αγγίζοντας τα 1.000. Τα 230 είναι με το παλαιότερο σύστημα πρόωσης. Πρόκειται αφενός για παλιά πλοία και αφετέρου για μικρότερης χωρητικότητας σε σύγκριση με εκείνα της νέας γενιάς. Τα μισά και παραπάνω από αυτά, τα 230 πλοία, θα έχουν αποσυρθεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τα επόμενα χρόνια. Η διάρκεια ζωής τους φτάνει νομοτελειακά στο τέλος, ειδικά με τους νέους κανονισμούς για την απανθρακοποίηση της ναυτιλίας, οπότε θα αποσυρθούν από την αγορά και δεν θα υπάρξει υπερπροσφορά χωρητικότητας».
Ναυπηγήσεις: «Το βιβλίο παραγγελιών για ναυπηγήσεις LNG Carriers έχει φτάσει σε ιστορικά ύψη, αφού στις γιάρδες κατασκευάζονται 300 πλοία. Παρ’ όλα αυτά, η ναυλαγορά είναι σε μία ισορροπία γιατί υπάρχει ζήτηση. Οσον αφορά τις τιμές των πλοίων, το 2008-2009 ένα LNG Carrier μεταφορικής ικανότητας 175.000 κυβικών μέτρων κόστιζε 275 εκατ. δολάρια. Σήμερα η τιμή είναι ίδια για πιο σύγχρονα και μεγαλύτερα πλοία».
Γεωστρατηγικές εξελίξεις: «Οι δύο πόλεμοι που βρίσκονται σε εξέλιξη, στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, προκαλούν ανησυχίες. Ο πόλεμος στην Ουρανία άλλαξε το μοτίβο του παγκόσμιου εμπορίου ενέργειας. Το περισσότερο ρωσικό πετρέλαιο και τα παράγωγά του πήγαιναν στην Ευρώπη. Τώρα η Ρωσία το εξάγει στην Απω Ανατολή και στην Αφρική. Πλέον οι αποστάσεις που καλύπτει ένα πλοίο για να το μεταφέρει, τα τονομίλια, έχουν αυξηθεί, άρα έχουν ανέβει και οι τιμές των ναύλων. Ομως, και η Ευρώπη αναγκάστηκε μετά τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας να φέρνει πετρέλαιο και τα παράγωγά του από μακρινότερες χώρες, άρα με μεγαλύτερο μεταφορικό κόστος. Η ναυλαγορά πετρελαίου πάει καλά και θα συνεχίσει την ανοδική της πορεία. Σε ό,τι αφορά τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή, εάν επεκταθεί, τότε θα υπάρξουν σοβαρές επιπτώσεις και στην αγορά του LNG. Προς το παρόν η ναυλαγορά LNG είναι σταθερή. Το ερώτημα βέβαια είναι πόσο θα διαρκέσει η κατάσταση αυτή – τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Μέση Ανατολή».
■ Η διώρυγα του Παναμά: «Το πρόβλημα με τη διώρυγα του Παναμά και το μικρό βύθισμά της είναι μεγάλο. Πριν από αυτό περνούσε ένα LNG Carrier ημερησίως. Σήμερα είναι ζήτημα να περνάνε 4-5 LNG Carriers τον μήνα. Οι εναλλακτικοί δρόμοι για να μεταφερθεί διά θαλάσσης LNG προς την Απω Ανατολή είναι από τον Ατλαντικό – είτε μέσω της διώρυγας του Σουέζ, είτε κάνοντας τον περίπλου του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας. Η διάρκεια του ταξιδιού αυξάνεται κατά 50% και για να μεταφέρεις ίδια ποσότητα σε συγκεκριμένο χρόνο με αυτή που μετέφερες από τη διώρυγα του Παναμά θα πρέπει να προσθέσεις ένα ακόμη πλοίο στο δρομολόγιο. Το ερώτημα είναι πού θα βρεθούν τα επιπλέον πλοία».
■ Ναυπηγεία Κορέας – Κίνας: Για τις χώρες όπου ναυπηγεί πλοία, ο Ομιλος Αγγελικούση έβαλε στη μεγάλη εικόνα μαζί την Κορέα και την Κίνα. «Παραδοσιακά, ο όμιλος ναυπηγεί πλοία στις γιάρδες της Κορέας. Εμείς ναυπηγούμε μεγάλης χωρητικότητας LNG Carriers και δεξαμενόπλοια υπερσύγχρονης τεχνολογίας, και αυτό έχει τη σημασία του, γιατί υπάρχουν άλλες απαιτήσεις από ένα ναυπηγείο. Υπήρχε μεγάλη διαφορά σε θέματα ποιότητας, κόστους και χρόνου κατασκευής ενός πλοίου μεταξύ κορεατικών ναυπηγείων και κινεζικών. Σιγά-σιγά, τα κινεζικά ναυπηγεία έχουν μειώσει την απόσταση αυτή. Το θέμα είναι ότι τα κορεατικά ναυπηγεία δεν μπορούν να επεκταθούν γιατί έχουν έλλειψη καταρτισμένου σε νέες τεχνολογίες προσωπικού προκειμένου να αντιμετωπίσουν την ολοένα αυξανόμενη ζήτηση. Η Κίνα μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό. Πρόσφατα δώσαμε οκτώ παραγγελίες για ναυπήγηση Suezmax σε κινεζικά ναυπηγεία. Θα κτίζουμε πλοία και σε κορεατικά και σε κινέζικα ναυπηγεία. Και άλλες χώρες προσπάθησαν να αναπτύξουν τη ναυπηγική τους τεχνολογία, όμως δεν τα κατάφεραν. Χρειάζονται μεγάλα κεφάλαια και προσπάθεια για να πείσεις την αγορά ότι μπορείς να είσαι ανταγωνιστικός σε ποιότητα, κόστος και ασφάλεια».
■ Η ναυτιλία σε 10 χρόνια: Για το πώς θα είναι η ναυτιλιακή βιομηχανία, προέβλεψε ότι «το μέλλον της διαγράφεται λαμπρό. Σε 10 χρόνια η ναυτιλία θα βρίσκεται στο ύψιστο σημείο προσφοράς χωρητικότητας. Τότε θα μετανιώσουμε, ως ναυτιλιακή βιομηχανία, που δεν ναυπηγήσαμε περισσότερα πλοία. Τα πλοία σε 10 χρόνια θα έχουν πολύ λιγότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα και θα είναι κατασκευασμένα ακόμη καλύτερα ποιοτικά, αλλά και αποτελεσματικότερα όσον αφορά τη λειτουργία και την επίδρασή τους στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα».
