Ζούμε σε μια εποχή όπου έχουμε την τύχη να γνωρίζουμε ολοένα και πιο πειραματικά μουσικά εγχειρήματα, ενώ πρωτοπόροι καλλιτέχνες δεν φοβούνται να φέρουν κοντά όργανα και σχήματα που σε παλαιότερες περιόδους θα φάνταζαν πλήρως αντικρουόμενα.
Εδώ και λίγες ημέρες ένα δίσκος έχει κάνει την εμφάνισή του παρουσιάζοντας μια πρωτότυπη σύμπραξη της άρπας με το λαούτο σε ένα ταξίδι από το αστικό τοπίο του Λονδίνου έως τις άγριες ομορφιές της Κρήτης.
Η δεξιοτέχνης αρπίστα Maria-Christina Harper και ο λαουτιέρης Γιάγκος Χαιρέτης το τόλμησαν και μας παρουσιάζουν το “Draft” την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά που μπορείτε να ακούσετε και να στηρίξτε ΕΔΩ και ΕΔΩ.
Πώς είναι η δημιουργία εν μέσω πανδημίας; Συνδυάζονται η άρπα με το λαούτο, η αστική μουσική με την παραδοσιακή; Πόση είναι τελικά η απόσταση χωρίζει το Λονδίνο με την Κρήτη; Η Maria-Christina Harper έχει όλες τις απαντήσεις…
Η γνωριμία μας έρχεται σε μια δύσκολη συγκυρία. Πώς είναι λοιπόν η «εμπειρία» του να κυκλοφορείς δίσκο μέσα σε… καραντίνα ; Υπάρχει κατά κάποιον τρόπο στις συνθέσεις σας μια «αντήχηση» των περίεργων συναισθημάτων της εποχής;
Νομίζω ότι είναι τόσο περίεργο και πρωτόγνωρο γενικά αυτό που βιώνουμε που η κυκλοφορία του δίσκου είναι ενα χαρούμενο διάλλειμα κι ας μην συνοδεύεται με τουρ και συναυλίες όπως είχαμε κανονίσει. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε αρκετό καιρό πριν αρχίσει όλο αυτό. Δεν υπήρχε καν στο μυαλό μας. Από εκεί και πέρα η μουσική μεταλλάσσεται και παίρνει την μορφή που θέλει ο ακροατής.
Ας μιλήσουμε για τη συνεργασία σας καθ’ εαυτή. Πώς προέκυψε η γνωριμία και πώς φτάσατε στην απόφαση για την κυκλοφορία αυτού το δίσκου;
Με τον Γιάγκο γνωριστήκαμε μέσω ενός κοινού φίλου πριν από αρκετά χρόνια. Όταν βρέθηκα στην Κρήτη για να ηχογραφήσω με τον Ψαραντώνη, συναντηθήκαμε στα Ανώγεια σε ένα καφενείο και συζητώντας καταλήξαμε ότι και οι δύο ενδιαφερόμαστε να πειραματιστούμε ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς και στόχους. Παρ’όλα αυτά γρήγορα άρχισαν να δομούνται κομμάτια και να έχουμε πολλές συναυλίες. Μας άρεσε η ιδεά να ηχογραφήσουμε ώστε να καταγραφούν οι μουσικές μας σκέψεις.
Τελικά ποιος έχει τον «πρώτο λόγο», η άρπα ή το λαούτο;
Η συνεργασία μας βασίζεται στον μουσικό διάλογο. Σημασία έχει να υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και διάθεση να ακούσει ο ένας τον άλλον. Θεωρώ ότι συνυπήρξαμε όμορφα και ότι αφήσαμε χώρο στα δύο όργανα να προβληθούν, κυρίως όμως να συνομιλήσουν.
Στις συνθέσεις σας συνδυάζετε αστικούς ήχους με κομμάτια της υπαίθρου. Πώς παντρεύεται αυτό το μουσικό ταξίδι και πού ακριβώς συναντώνται το Λονδίνο με την Κρήτη;
Δημιουργήσαμε έναν όμορφο ηχητικό διάλογο μεταξυ δύο διαφορετικών μουσικών συστημάτων και προσεγγίσεων. Ο κόσμος της παραδοσιακής κρητικής μουσικής κι ο κόσμος της πειραματικής άρπας: Δυο κόσμοι φαινομενικά αταίριαστοι που όμως συνυπάρχουν και συμπληρώνουν ηχητικά ο ένας τον άλλον. Ήταν εύκολο να συμβεί αυτό το πάντρεμα κάθως ο καθένας μας φέρνει μαζί του τον χαρακτήρα του και τα μουσικά του βιώματα.
Αλήθεια πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με ένα τόσο δύσκολο, αλλά και πολυσύνθετο όργανο όπως η άρπα; Και πώς οδηγηθήκατε στον περαιτέρω πειραματισμό με ήχους και εφέ;
Νομίζω ήμουν τεσσάρων όταν είδα μια ταινία του Disney, τις Αριστόγατες. Κάποια στιγμή αρχίζει να βρέχει και μαζέυονται κάποιες γάτες σε ένα υπόστεγο και παίζουν jazz. Γυρνάει ο φακός και βλέπουμε μία όμορφη άσπρη γάτα να παίζει άρπα. Τότε αποφάσισα πως θέλω να παίζω άρπα.
Είχα πάντα την διάθεση να πειραματιστώ και να εξερευνήσω τις δυνατότητες του οργάνου αυτού, να το ξεσκονίσω λίγο. Η μεγαλύτερη αλλαγή έγινε όταν άρχισα το μεταπτυχιακό μου στην μουσικοθεραπεία στο University of Roehampton όπου ο αυτοσχεδιασμός ήταν από τα βασικά κομμάτια που έπρεπε να αναπτύξουμε. Η ανάπτυξη του ρεπερτορίου της άρπας είναι άλλωστε και το θέμα του διδακτορικού μου στο Surrey University.
Μέχρι που μπορεί να φτάσει, τελικά ένας καλλιτέχνης που ζει και δημιουργεί στην Ελλάδα; Κόστος, οφέλη, όνειρα;
Το να είσαι καλλιτέχνης είναι ξεκάθαρη επιλογή έκφρασης της προσωπικότητας. Πρακτικά και οικονομικά είναι πολλές οι δυσκολίες και μου φαίνεται συγκινητικό να βλέπω ανθρώπους να επιλέγουν καλλιτεχνικά επαγγέλματα. Θέλω να πιστεύω ότι με υπομονή, δουλειά και πολύ αισιοδοξία ένας καλλιτέχνης μπορεί να ζήσει και να δημιουργήσει παντού. Επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι δεν θα ήθελα να εστιάσω στα αρνητικά της κάθε χώρας. Εύχομαι με αφορμή τη δύσκολη περίοδο που περνάμε, οι τέχνες να ενταχθούν περισσότερο στην καθημερινότητά μας και ταυτόχρονα να αναδειχθούν άξιοι άνθρωποι και μουσικοί.
Support Art Workers, Support Art ή Support Workers;
Δεν θα διάλεγα ένα από τα τρία, το καθένα συμπληρώνει το άλλο.
Τι διδάγματα μας μένουν λοιπόν από αυτή την πανδημία; Υπάρχουν σοβαρές ανατροπές σε οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη μέσα σε αυτή την κατάσταση;
Σίγουρα μπαίνουμε στην διαδικασία να επαναπροσδιορίσουμε τις προτεραιότητές μας σε όλα τα επίπεδα. Συνειδητοποιούμε ακόμα περισσότερο πόσο σημαντική είναι η ελευθερία, η ηθική και η αγάπη. Ζούμε ίσως ένα μοντέρνο μεσαίωνα και ελπίζουμε στην αναγέννηση. Όταν σκέφτομαι την αναγέννηση, σκέφτομαι την άνθηση των τεχνών και του πολιτισμού. Μέσα από αυτά ο άνθρωπος θα είναι ελεύθερος να δράσει, να σκεφτεί, να ονειρευτεί ξανά. Ίσως με αυτόν το τρόπο να μπορέσουμε να χτίσουμε μια κοινωνία, έναν κόσμο πραγματικά φιλικό προς τον άνθρωπο.
Ποια είναι τα σχέδιά σας για την επόμενη περίοδο; Μπορεί ένας καλλιτέχνης άραγε να κάνει σχέδια μέσα σε αυτή την κατάσταση;
Μου αρέσει πάντα να κάνω σχέδια! Σε σχέση με το Hairetis Harper θα γίνουν συναυλίες και tour με αφορμή την κυκλοφορία του δίσκου μας όταν θα μπορούν να γίνουν έτσι όπως θα θέλαμε. Τώρα βρίσκομαι στην Αγγλία και ηχογραφώ νέα κομμάτια με ένα jazz trio που δημιουργήσαμε με Άγγλους μουσικούς.
