Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση προχώρησε η Μαρία Ιωαννίδου, το βράδυ της Κυριακής, όπου βρέθηκε καλεσμένη του Θέμη Γεωργαντά στο πλατό της εκπομπής After Dark.
Η γνωστή χορεύτρια αναφέρθηκε από καρδιάς, μεταξύ άλλων, στην οικονομική περιπέτεια που βίωσε από στενή της συνεργάτιδα αλλά και τη δύσκολη διαχείριση στην απώλεια του Φρέντυ Γερμανού.
«Έχασα όλη την περιουσία μου»
Ειδικότερα, η Μαρία Ιωαννίδου εξομολογήθηκε πως «η πρώτη μου μελαγχολία ήταν όταν έχασα όλη την περιουσία μου. Εννοούμε τα πάντα. Πούλησα διαμερίσματα, πίνακες, τα πάντα. Αυτό έγινε από έναν άνθρωπο που μπήκε στη ζωή μου, δήθεν φίλη, η οποία ήταν φονιάς. Δηλαδή ένα πολύ επικίνδυνο άτομο που την εμπιστεύθηκα. Κοιμόταν στο σπίτι μου, κάναμε κολλητή παρέα, είχαμε τη σχολή κάτω στη Γλυφάδα και της την χάρισα σχεδόν για να προχωρήσει. Ξαφνικά, όμως, θέλησε να γίνει… Ιωαννίδου. Κάτι ψυχωτικό, κάτι τρελό, δεν υπάρχει».
«Ήθελε να μπει στο σώμα μου και να γίνει Μαρία Ιωαννίδου. Άρχισε να πετάει τις φωτογραφίες και να βάζει στη σχολή τις δικές της, άρχισε να κάνει τρελά και να χρωστάει παντού χωρίς να πληρώνει τίποτα. Μου έρχεται μια ωραία ημέρα, λοιπόν, ένας λογαριασμός εκατομμυρίων που πουλάω σπίτι εξοχικό στο Μάτι, πουλάω πίνακες, πουλάω του Φρέντυ Γερμανού μπιζού και δεν έχω πια τίποτα παρά μόνο την βέρα του. Τρελάθηκα και πληρώνω ακόμα για να μην μπω φυλακή».
«Έχει μείνει λίγο τσιχλόφουσκα, μου φαίνεται, στο στόμα και στο μυαλό μου και είμαι αγαθιάρα. Έβαλα σε πράγματα την υπογραφή μου, ναι, την εμπιστεύθηκα, της έδωσα τη σχολή, της έδινα τα λεφτά και δεν πλήρωνε τίποτα. Δηλαδή για εφτά χρόνια ζούσα δύο οικογένειες. Την δική της και της μαμάς της. Όλα αυτά ήταν και από τον Φρέντυ και από τη δουλειά μου» συμπλήρωσε, με ειλικρίνεια, η Μαρία Ιωαννίδου στη συνέντευξη στον Θέμη Γεωργαντά.
«Δεν υπάρχει πια ο Φρέντυ και μου λείπει, ρε γαμώτο. Μου λείπει πολύ. Για μένα ο Φρέντυ ήταν τα πάντα. Έχασα την φτερούγα μου και δεν πετάω πια, σέρνομαι. Αν είχα τον Φρέντυ δεν θα έχανα τα λεφτά μου, θα με κατηύθυνε. Ήταν ο εραστής, ο σύζυγος, ο άνθρωπος, ο συγγενής, η μαμά μου που έχασα νωρίς, ο μπαμπάς μου, η κουλτούρα μου, τα πάντα μου» κατέληξε.
