Το ευρωπαϊκό καλοκαίρι δεν είναι πλέον εποχικό φαινόμενο, αλλά γίνεται τρόπος ζωής με φόντο την υπερθέρμανση του πλανήτη. Σύμφωνα με νέα επιστημονική έρευνα, η διάρκεια του καλοκαιριού στην ήπειρο αυξάνεται σταθερά, έτσι αν η τάση συνεχιστεί, μέχρι το τέλος του αιώνα η Ευρώπη θα μπορούσε να βιώνει έως και οκτώ μήνες υψηλών θερμοκρασιών.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Communications και αναλύει γιατί οι ευρωπαϊκοί καύσωνες γίνονται τόσο παρατεταμένοι, σε μια περίοδο «υψηλής αβεβαιότητας» σχετικά με τα αίτια αυτής της αλλαγής, όπως εξηγεί η Δρ Σελία Μαρτίν-Πουέρτας, επικεφαλής ερευνήτρια από το Τμήμα Γεωγραφίας του Royal Holloway.
Για να κατανοήσουν το κλίμα του παρελθόντος, οι επιστήμονες στράφηκαν σε ιζήματα από τον πυθμένα ευρωπαϊκών λιμνών — ένα φυσικό αρχείο 10.000 ετών. Μέσα από αυτά κατέγραψαν πώς άλλαξαν οι εποχές και επικεντρώθηκαν σε έναν κρίσιμο δείκτη: τη «διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ Αρκτικής και Ισημερινού», γνωστή ως «latitudinal temperature gradient».
Σύμφωνα με τα στοιχεία, για κάθε πτώση 1 °C στη διαφορά θερμοκρασίας Ισημερινού–Αρκτικής, το καλοκαίρι επιμηκύνεται κατά περίπου έξι ημέρες. Αυτό μεταφράζεται σε έως και 42 επιπλέον ημέρες καλοκαιριού έως το 2100. Με την τρέχουσα όμως επιτάχυνση της θέρμανσης στην Αρκτική, οι επιστήμονες δεν αποκλείουν διάρκεια καλοκαιριού της τάξεως των οκτώ μηνών!
Το φαινόμενο αυτό θυμίζει τις κλιματικές συνθήκες της Ευρώπης πριν από 6.000 χρόνια, όταν η περίοδος ζέστης διαρκούσε σχεδόν 200 ημέρες.
Η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ των πόλων υπήρχε πάντα, αλλά οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έχουν επιταχύνει τη θέρμανση της Αρκτικής, η οποία πλέον θερμαίνεται έως και τέσσερις φορές γρηγορότερα από τον παγκόσμιο μέσο όρο.
Όπως τόνισε η Δρ Λόρα Μπόγιαλ, συν-συγγραφέας της μελέτης: «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι αυτό δεν είναι ένα σύγχρονο φαινόμενο· είναι εγγενές στον κλιματικό κύκλο της Γης. Αυτό που διαφοροποιείται σήμερα είναι η ταχύτητα, η αιτία και η ένταση της αλλαγής».
