Στις 6 Μαρτίου του 1994 έφυγε από τη ζωή η Μελίνα Μερκούρη, αφήνοντας πίσω της μια κληρονομιά που ξεπερνά τον κινηματογράφο και το θέατρο, αγγίζοντας την πολιτική, τον πολιτισμό και την ελληνική ψυχή. Η Μελίνα δεν ήταν απλώς μια ηθοποιός ή μια πολιτικός. Ήταν μια δύναμη της φύσης, μια γυναίκα που έζησε με πάθος, αγάπησε την Ελλάδα με όλη της την καρδιά και πάλεψε για όσα πίστευε.
Η σταδιοδρομία στο θέατρο και τον κινηματογράφο
Η καριέρα της Μελίνας Μερκούρη ξεκίνησε στο θέατρο, όπου γρήγορα ξεχώρισε για το ταλέντο και τη φλογερή παρουσία της. Όμως, ήταν ο κινηματογράφος που την έκανε διεθνώς γνωστή. Ο ρόλος της στην ταινία “Ποτέ την Κυριακή” (1960) του Ζυλ Ντασσέν την ανέδειξε ως παγκόσμιο σύμβολο, κερδίζοντας το βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Καννών και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ. Οι ρόλοι της στις ταινίες “Τοπ Καπί”, “Φαίδρα” και “Στέλλα” παραμένουν αθάνατοι, γεμάτοι πάθος και αυθεντικότητα.
© Getty Images / Ideal Image
Ο αγώνας της στην πολιτική
Όταν επιβλήθηκε η Δικτατορία στην Ελλάδα το 1967, η Μελίνα δεν δίστασε να υψώσει τη φωνή της ενάντια στο καθεστώς. Η φράση της “Γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα” έγινε σύνθημα αντίστασης. Μετά την πτώση της Χούντας, αφιερώθηκε στην πολιτική, εκλεγόμενη βουλευτής και αργότερα ως η πρώτη γυναίκα Υπουργός Πολιτισμού στην Ελλάδα.
© Getty Images / Ideal Image
Μια κληρονομιά που ζει αιώνια
Η Μελίνα δεν έφυγε ποτέ πραγματικά. Ζει μέσα από τις ταινίες της, μέσα από τα λόγια της, μέσα από τον αγώνα της για τον πολιτισμό. Το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη συνεχίζει το έργο της, κρατώντας ζωντανή τη φλόγα της για την τέχνη και την Ελλάδα.
Σαν σήμερα, θυμόμαστε μια γυναίκα που δεν φοβήθηκε να ονειρευτεί, να παλέψει και να αγαπήσει. Η Μελίνα Μερκούρη παραμένει ένα αιώνιο σύμβολο ελληνικότητας, πάθους και αγωνιστικότητας.
