Μία ακόμη έρευνα έρχεται να κλονίσει τον «χρυσό κανόνα» των 30′ λεπτών άσκησης την ημέρα ή 150′ την εβδομάδα για καλύτερη υγεία. Για την ακρίβεια, η ένσταση των ειδικών αυτή τη φορά δεν εστιάζεται στη διάρκεια της σωματικής δραστηριότητας αλλά στο τι κάνουμε την υπόλοιπη ημέρα, όταν έχουμε πια τηρήσει τη μισάωρη ρουτίνα άσκησης.
Η καθιστική ζωή, εξηγούν οι Sebastien Chastin, Καθηγητής Δυναμικής Ανθρώπινων Συμπεριφορών Υγείας από το Πανεπιστήμιο Καλεντόνιαν της Γλασκώβης και Keith Diaz, Επίκουρος Καθηγητής Συμπεριφορικής Ιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο Irving του Πανεπιστημίου Κολούμπια, εξουδετερώνει τα οφέλη της άσκησης και καθιστούν αναγκαίο τον συνδυασμό άσκησης και κινητικότητας για την ανατροπή της κακής συνήθειας του καθισιού που, σύμφωνα με έρευνες, έχει τις ίδιες αρνητικές επιπτώσεις με το κάπνισμα.
Έτσι, το 80% μικρότερου κινδύνου για πρόωρο θάνατο από τα 30′ φυσικής άσκησης εξασφαλίζεται μόνο συνδυαστικά με περιορισμό της καθιστικής ζωής σε λιγότερες από επτά ώρες ημερησίως, σύμφωνα με τα δεδομένα από 130.000 περίπου συμμετέχοντες σε έξι διαφορετικές μελέτες από Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ και Σουηδία, στο πλαίσιο των οποίων οι ερευνητές κατέγραψαν τον ημερήσιο χρόνο καθισιού και κίνησης του πληθυσμιακού δείγματος, καθώς και τους θανάτους στα επόμενα τέσσερα έως 14 χρόνια που ακολούθησαν των ερευνών.
Αντιθέτως, ο ίδιος χρόνος άσκησης για όσους κινούνταν επιπλέον 4 με 5 ώρες (για ψώνια, μαγειρική, περιποίηση του κήπου κ.α.) και κάθονταν λιγότερες από 11 ώρες, μείωσε τις πιθανότητες πρόωρου θανάτου κατά 30% μόνο. Τα θετικά αποτελέσματα ήταν ακόμα λιγότερα για 11 και 12 ώρες καθιστικής ζωής .
Επομένως, όποιος λατρεύει το καθισιό πρέπει να ασκείται περισσότερες ώρες.
Για παράδειγμα, κάποιος που ασκείται ημερησίως 30′, κινείται επιπλέον για 6 ώρες και κάθεται περίπου 10 ώρες, έχει τις ίδιες πιθανότητες πρόωρου θανάτου με κάποιον που ασκείται 55′, κινείται 4 ώρες και κάθεται 11 συνολικά ώρες.
Τριάντα λεπτά ή τρεις ώρες;
Η πρόσφατη μελέτη αναδεικνύει τη σημασία των εξατομικευμένων συστάσεων αναφορικά με την άσκηση σε συνάρτηση με τον χρόνο καθιστική ζωής του καθενός, η οποία συχνά είναι αναπόφευκτα μακράς διάρκειας όπως για εργαζόμενους σε γραφείο, αλλά και παράγοντες που αποτρέπουν την ενεργή ενασχόληση με τη γυμναστική (π.χ. γονείς με παιδιά προσχολικής ηλικίας).
Πρέπει κανείς να έχει κατά νου τη σημαντική εξίσωση που προκύπτει από τα νέα ευρήματα, σύμφωνα με την οποία 6′ σωματικής δραστηριότητας μικρής έντασης ισοδυναμούν με 1′ μέτριας ή αυξημένης έντασης άσκηση και, συνεπώς, 3 ώρες της πρώτης εξασφαλίζουν τα οφέλη 30′ της δεύτερης.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι ο σημαντικός παράγοντας του ύπνου δεν μελετήθηκε στο πλαίσιο της μελέτης, συνεπώς δεν κατέληξαν σε συμπεράσματα σχετικά με το αν αποτελεί απαραίτητη μεταβλητή στην παραπάνω εξίσωση και κατά πόσο ο ανεπαρκής ύπνος πιθανώς να απέτρεπε την αποκόμιση των προσδοκώμενων οφελών.
