To καλοκαίρι του 2018 ο Virgil Abloh κάνει το ντεμπούτο του ως καλλιτεχνικός διευθυντής της συλλογής ανδρικών ενδυμάτων της Louis Vuitton, στους δροσερούς κήπους του Palais-Royale στο Παρίσι. Μοντέλα από όλες τις ηπείρους φορούν ρούχα με streetwear DNA και περπατούν σε μια πασαρέλα μήκους 200 μέτρων στα χρώματα του ουράνιου τόξου, ζωγραφισμένη στο χέρι, που παραπέμπει στη σημαία υπερηφάνειας και είναι εμπνευσμένη από τον Μάγο του Οζ.
Οι θεατές -ανάμεσα τους o Takashi Murakami, η Kim Kardashian και εκατοντάδες φοιτητές που προσκάλεσε ο σχεδιαστής- εκτός από το λεξικό όρων «από το Α έως το Ζ» του Abloh, λαμβάνουν έναν παγκόσμιο χάρτη με τίτλο “We Are The World” με κουκκίδες που υποδείκνυαν τον τόπο γέννησης κάθε μοντέλου και των γονιών του, καθώς και χρωματιστά t-shirt σαν κι αυτά που έφτιαξε τα πρώτα του χρόνια στη μόδα μόλις έμαθε να χρησιμοποιεί το φωτοτυπικό στο γραφείο, όπως είχε γράψει σε ανάρτηση του στο Instagram.
Αυτά τα t-shirt, που φορέθηκαν από τους φοιτητές κατά τη διάρκεια της επίδειξης ήταν ένας συνδετικός κρίκος με το παρελθόν του Αbloh: «Οπως μερικά παιδιά σήμερα, ξεκίνησα τη σουρεαλιστική αποστολή μου χωρίς σπουδές σε σχολή μόδας, αλλά με ένα λευκό t-shirt, μια ιδέα κι ένα όνειρο» είχε γράψει. Ηταν μια μεγάλη γιορτή μόδας, τέχνης, συμπερίληψης και διαφορετικότητας.
Πολυεπίπεδη δημιουργικότητα
Το απύθμενο ταλέντο του Aμερικανού σχεδιαστή που «έφυγε» πρόωρα το 2021 φωτίζει η έκθεση Virgil Abloh: The Codes, που άνοιξε τις πόρτες της στις 30 Σεπτεμβρίου -ημερομηνία γέννησης του Αbloh- στο Grand Palais, στο Παρίσι. H έκθεση, που διοργανώνεται από το Virgil Abloh Archive -το αρχείο του σχεδιαστή που περιλαμβάνει πάνω από 20.000 αντικείμενα και σχέδια- σε συνεργασία με τη Nike, παρουσιάζει σκίτσα, πρωτότυπα και εικόνες μαζί με αντικείμενα από τις προσωπικές συλλογές και τη βιβλιοθήκη του. Στόχος είναι να αναδειχθούν οι «κώδικες» του Abloh -οι σχεδιαστικές αρχές και η φιλοσοφία του έργου του, που εκτείνεται από το σχεδιασμό ρούχων και υποδημάτων μέχρι τις μουσικές συνεργασίες, την αρχιτεκτονική των καταστημάτων και τις ψηφιακές διαφημιστικές καμπάνιες του.
«Δεν ήταν μόνο ιδιοφυής και οραματιστής σχεδιαστής, ήταν επίσης ένας άνθρωπος με όμορφη ψυχή και μεγάλη σοφία» είχε πει ο ιδιοκτήτης της LVMH, Βernard Arnaud, για τον Abloh, που δεν ήθελε να τον αποκαλούν σχεδιαστή, αλλά κατασκευαστή. Ο Virgil Abloh κατάργησε τα όρια ανάμεσα στο streetwear και την πολυτέλεια κι έφερε στον κόσμο της μόδας ένα σπάνιο πνεύμα συλλογικότητας.
Γεννημένος στo Ρόκφορντ του Ιλινόις από γονείς που είχαν μεταναστεύσει από την Γκάνα στο Σικάγο τη δεκαετία του ‘70, έμαθε τα μυστικά της ραπτομηχανής από τη μοδίστρα μητέρα του. Ηταν φοιτητής μηχανικής όταν είδε ένα έργο του Caravaggio που, όπως είπε, του άλλαξε τη ζωή. Συνέχισε με σπουδές στην αρχιτεκτονική, που έβαλαν τα θεμέλια για τη μετέπειτα δουλειά του: «Ξεκίνησα το brand μου προκειμένου να κάνω αρχιτεκτονική» είχε πει άλλωστε για το πρωτοποριακό και αγαπημένο Οff-White που ίδρυσε στο Μιλάνο το 2013. Είχε προηγηθεί η γνωριμία με τον Kanye West το 2009, η οποία οδήγησε σε μια καρποφόρα συνεργασία -ο Abloh έγινε creative director της εταιρίας σχεδιασμού του West, Donda, έκαναν μαζί πρακτική στον οίκο Fendi στο Παρίσι και στη συνέχεια ίδρυσε μαζί με τον συνεργάτη του West, Don C, το θρυλικό κατάστημα RSVP Gallery στο Σικάγο.
H άνοδος του στον χώρο της μόδας
Το 2012 δημιούργησε το streetwear label Pyrex Vision και κέρδισε φήμη όταν τύπωσε το λογότυπο της εταιρίας και τον αριθμό 23 -μια αναφορά στον Μichael Jordan – σε ρούχα Polo Ralph Lauren. Ακολούθησε το Off-White, ένα υβρίδιο streetwear και high fashion που πρωτοπόρησε με τις συνεργασίες του, από την Evian, την Ιkea και τους Simpsons μέχρι την Byredo και τη Μοncler.
Οπως αναφέρει το περιοδικό Greatest, το Off-White πέτυχε το ακατόρθωτο: μια απόλυτα αναγνωρίσιμη ταυτότητα μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, την οποία o Abloh έχτισε επικοινώνοντας απευθείας με το κοινό μέσω του Instagram και του Whats App. Αλλωστε, γράφει η Guardian, σεβόταν τους ακολούθους του ως το πιο ενημερωμένο και πιο απαιτητικό κοινό της μόδας.
Ο μικρός Abloh μεγάλωσε ακούγοντας την εκτεταμένη συλλογή δίσκων των γονιών του -τζαζ, φολκ, σόουλ, και τη δεκαετία του ’90 ξεκίνησε τα DJ set, τα οποία, όπως έλεγε, δεν τα άφησε ποτέ γιατί του χάριζαν ηρεμία και γαλήνη. Αγκάλιασε την αφρο-αμερικάνικη κουλτούρα, το γκράφιτι, το skateboarding, τη ραπ, αλλά παρέμεινε συνδεδεμένος με τις ρίζες του -οι γονείς του στο σπίτι δεν μιλούσαν αγγλικά αλλά την παραδοσιακή γλώσσα της χώρας τους. Εμπνεύστηκε από τον Marcel Duchamp, τον Μies van der Rohe, τον Rem Koolhaas, και εργαζόταν μέχρι το τέλος με ασταμάτητο ενθουσιασμό, σε ένα ρευστό πεδίο που ένωνε μόδα, μουσική, graphic design, αρχιτεκτονική και τέχνη.
