Σε οποιαδήποτε περιοχή της Ελλάδας έστω και μία καταγγελία για διατάραξη κοινής ησυχίας είναι λόγος για να διακοπεί οποιαδήποτε μορφή κοινωνικής εκδήλωσης. Παντού, εκτός από τη Μύκονο όπου οι τοπικές αρχές (Δήμος, Αστυνομία, Λιμενικό) φαίνεται να έχουν υποκύψει στις πιέσεις κάποιων ντόπιων επιχειρηματικών συμφερόντων.
Ενδεικτικό της παραπάνω διαπίστωσης η έναρξη γνωστού φεστιβάλ στην περιοχή Καλό Λιβάδι στη Μύκονο – σε μία κατά βάση οικιστική περιοχή που δοκιμάστηκε τα ξημερώματα της Πέμπτης από τα υπερβολικά ντεσιμπέλ, τον θόρυβο, τις καταχρήσεις και τη γενικότερη ρύπανση που συνεπάγεται η διεξαγωγή ενός τέτοιου γεγονότος σε κατοικημένη περιοχή κατά τις μεταμεσονύκτιες ώρες. Κι αυτό ήταν μόνο η πρώτη ημέρα μιας ιδιότυπης “Εβδομάδας των Παθών” όπου απαιτεί από τους κατοίκους να κλείνονται ερμητικά στα σπίτια τους σφραγίζοντας πόρτες και παράθυρα, να μετακομίζουν σε φίλους και συγγενείς σε άλλες περιοχές του νησιού προκειμένου να κοιμηθούν τα παιδιά τους και να μην ανησυχούν για την ασφάλεια της ιδιωτικότητάς τους από κάθε λογής εισβολείς.
Τα ξενοδοχεία της περιοχής πρέπει εκτός της όλης κατάστασης να διαχειριστούν και τα παράπονα και τη δυσαρέσκεια των πελατών τους που έκαναν την επιλογή ξενοδοχείου βάσει κριτηρίων ηρεμίας και χαλάρωσης.
Όπως αναφέρουν οι κάτοικοι, τα ξημερώματα της Παρασκευής έκαναν επανειλημμένες προσπάθειες επικοινωνίας με το Α.Τ. Μυκόνου για να καταγγείλουν το γεγονός. Ελάχιστοι όμως ήταν οι τυχεροί που πήραν απάντηση.
Δυστυχώς, αποδεικνύεται – για πολλοστή φορά – ότι το τοπικό “κράτος” της Μυκόνου είναι ισχυρότερο του επίσημου κεντρικού κράτους των Αθηνών. Οι νόμοι και η υποχρέωση συμμόρφωσης σε αυτούς δεν ισχύουν στο νησί – ή ισχύουν κατά βούληση και κατά περίπτωση.
Σε ποια άλλη περιοχή της Ελλάδας τα ολονύκτια “ιδιωτικά” parties των βιλών και των ανεπίσημων συναυλιακών χώρων θα γινόταν θεσμός και θα παρουσιάζονταν ως το νέο επιχειρηματικό μοντέλο της νυχτερινής διασκέδασης; Άδειες δεν απαιτούνται από πουθενά, ώρες κοινής ησυχίας δεν τηρούνται, έλεγχοι από οποιαδήποτε επίσημη υπηρεσία δε γίνονται με την πρόφαση της ιδιωτικότητας! Δυστυχώς, για το νησί των ανέμων αυτό φαίνεται να είναι το πρότυπο ανάπτυξης που προκρίνουν οι τοπικοί άρχοντες.
Οι μόνοι που φαίνεται να αντιδρούν σε αυτή την ολοκληρωτική παράδοση της Μυκόνου στην αχαλίνωτη διασκέδαση, στον φτηνό τουρισμό, στα ναρκωτικά και στη γενικότερη υποβάθμιση της ποιότητας της τουριστικής ταυτότητας του νησιού είναι οι κάτοικοι της μέχρι πρότινος ήσυχης περιοχής. Οι τοπικές αρχές με την ολιγωρία και την ανεκτικότητα τους προσφέρουν μία άτυπη νομιμοποίηση σε αυτές τις δραστηριότητες.
Αντίστοιχο παρτυ διοργανώθηκε και προ δυο μηνών σε ιδιωτική βίλα!
Όλη τη νύχτα επικρατούσε «πανικός», με τη μουσική να ακούγεται σε απόσταση τουλάχιστον πέντε χιλιομέτρων και τους κατοίκους του νησιού να δυσανασχετούν.
Τόσο οι κάτοικοι της τριγύρω περιοχής, αλλά και οι πελάτες των ξενοδοχείων διαμαρτυρήθηκαν έντονα, καθώς τους ενοχλούσαν σε ώρες κοινής ησυχίας.
Έξω από τη βίλα επικρατούσε επίσης, το «αδιαχώρητο» με τα αμάξια να είναι παρκαρισμένα πάνω στον δρόμο, εμποδίζοντας έτσι την κυκλοφορία των οχημάτων και στα δύο ρεύματα του δρόμου.
