Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση «συνελήφθη» μέσα σε ελάχιστες μέρες να μη λέει ούτε μία φορά αλήθεια.
Βέβαια και εκεί -στην κυβέρνηση- λόγω της αίσθησης αλαζονείας και εγωϊσμού που έχουν, θεωρούν πως μάλλον η αλήθεια είναι υπερτιμημένη.
Και επειδή από την αρχή της αποκάλυψης του σκανδάλου του Ελληνικού Watergate σε βάρος του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ψεύδονται ασύστολα και για τα πάντα, είναι πάρα πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να τους πιστέψει κανείς για οτιδήποτε.
Αρχικά αρνήθηκαν τα πάντα. Μετά για να διασώσουν τον Πρωθυπουργό «καρατόμησαν» τους πλέον κοντινούς -στη μία περίπτωση και μέλος της οικογένειας- συνεργάτες του.
Δεν πέτυχε ιδιαίτερα το σχέδιο, καθώς ο βόρβορος άρχισε να ξεχύνεται από τους υπονόμους του Μαξίμου και υποχρεώθηκε ο Πρωθυπουργός να ζητήσει δημόσια συγνώμη από τον Νίκο Ανδρουλάκη, μπας και περιορίσει την αίσθηση αηδίας που έχει προκαλέσει στον ελληνικό λαό.
Προφανώς δεν το εννοούσε όμως (και πάλι ψέματα είπε…) αφού λίγες ώρες αργότερα προσπάθησαν να ανακατέψουν στις βρομοδουλειές τους, ξένες πρεσβείες, την Ε.Ε. και αόριστες χυδαιολογίες για να δικαιολογήσουν την… «νόμιμη συνακρόαση» του τηλεφώνου του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Προφανώς όμως «νόμιμη συνακρόαση» δεν υπάρχει, ακόμα και αν ενεκρίθη από τον αρμόδιο Εισαγγελέα.
Διότι σε απλά νομικά αυτή μπορεί να γίνει είτε για λόγους εθνικής ασφάλειας, είτε για διακρίβωση εγκλημάτων. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση απαιτείται σχετική αναφορά δημόσιας αρχής, άδεια από εισαγγελική ή δικαστική αρχή και βέβαια συγκεκριμένος λόγος. Όσοι μιλούν για νόμιμη παρακολούθηση προφανώς για λόγους εθνικής ασφάλειας θα πρέπει να μας ενημερώσουν ποια δημόσια υπηρεσία την ζήτησε (προφανώς η ΕΥΠ) ποιος εισαγγελέας την ενέκρινε και βέβαια τον λόγο που ήταν απειλή για την εθνική ασφάλεια ο Νίκος Ανδρουλάκης. Όλα αυτά για να δούμε και το νομότυπο και το νόμιμο της υποκλοπής.
Θέλω να πιστεύω ότι η υποκλοπή δεν είναι ούτε καν νομότυπη, αφού, θέλω -και πάλι- να πιστεύω ότι δεν υπάρχει εισαγγελέας που θα ενέκρινε την υποκλοπή τηλεφώνου ευρωβουλευτή. Μακάρι να μην διαψευστώ γιατί τότε το θέμα θα ακουμπάει ΚΑΙ το δικαστικό σώμα.
Από κει πέρα, με τόσα ψέματα, είναι προφανώς δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι την περίοδο των «νόμιμων» συνακροάσεων, ήταν σύμπτωση η προσπάθεια να εγκατασταθεί και κατασκοπικό λογισμικό (που είχε αγοραστεί και στην Ελλάδα έναντι πολλών εκατομμυρίων ευρώ) για να παρακολουθείται πλήρως ο Νίκος Ανδρουλάκης.
Με λίγα λόγια, είναι πλέον πάρα πολύ δύσκολο η κυβέρνηση να μας πείσει ότι ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν παρακολουθείτο κατ΄εντολήν του Πρωθυπουργού (ναι αυτού που παριστάνει τον αδιάφορο) προκειμένου να συλλεγεί υλικό προς… «αξιοποίηση». Από αυτές τις αξιοποιήσεις μου μόνο η Μαφία γνωρίζει!
Ζούμε σε περίοδο ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ, η οποία θα πρέπει το συντομότερο να πάρει τέλος, με την αποκάλυψη όλων των πτυχών της ελεεινής αυτής υπόθεσης. Και φυσικά των φυσικών και ηθικών αυτουργών που θα πρέπει να δώσουν λόγο ενώπιον και του λαού και της Δικαιοσύνης.
