Ναυάγιο Α.Ε., δηλαδή σε κάθε τόπο ένας σωτήρας και στον δικό μας όλοι!

Στις 26 Ιουνίου, ολοκληρώθηκε η διαβούλευση του σχεδίου νόμου του υπ. Τουρισμού, που προέβλεπε, μεταξύ άλλων, τη σύσταση ανώνυμης εταιρείας διαχείρισης της πασίγνωστης παραλίας «Ναυάγιο» στη Ζάκυνθο και έχω την αίσθηση ότι αν, για κάθε φορά που ακουγόταν αυτές τις μέρες η φράση «χάριν του δημοσίου συμφέροντος», βάζαμε ένα ευρώ σε έναν λογαριασμό, θα συγκεντρώναμε ένα ποσό για να φτιαχτούν μέχρι και δέκα κλίνες ΜΕΘ!

Έπειτα από 40 χρόνια αβελτηρίας, αδράνειας, ανεπάρκειας, ασυδοσίας (και κάμποσες άλλες λέξεις που αρχίζουν με το στερητικό -α-) της τοπικής αυτοδιοίκησης του νησιού, έρχεται το κράτος, σαν από μηχανής θεός, να σώσει τους πάντες και τα πάντα – για το δικό μας το κράτος μιλάμε, το ελληνικό, που όλοι γνωρίζουμε τι δείγματα γραφής έχει δώσει σε περιπτώσεις διάσωσης πολύτιμων μνημείων…

Στις 25 Ιουνίου, ο πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας, υπουργός Τουρισμού, Χάρης Θεοχάρης, έδωσε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στον ρ/σ «ΣΤΙΓΜΑ radio 97,6». Ας δούμε κάποια σημεία της:

∎ «Είμαι από τη φύση μου καλόπιστος άνθρωπος και θέλω να πιστεύω ότι και με αυτούς που μου ασκούν κριτική ουσιαστικά έχουμε τις ίδιες αγωνίες, δεν διαφωνούμε επί της ουσίας». [Υπουργέ μου, κάτι άλλους πολλούς που ξέρω κι εμένα μαζί εξαιρέστε μας, γιατί και επί της ουσίας διαφωνούμε και σίγουρα έχουμε διαφορετικές αγωνίες.]

∎ «Όσοι διαφωνούν με το νομοσχέδιο δεν το έχουν διαβάσει». [Εμείς, πάντως, υπουργέ μου, οι δόλιοι προσεχώς αναπτυγμένοι, το διαβάσαμε μη σας πω συλλαβιστά.]

∎ «Αυτή η κατάσταση που βρήκα πριν από δύο χρόνια, με κλειστό ένα αξιοθέατο παγκόσμιας εμβέλειας, το Ναυάγιο, δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί. Αυτή είναι ακριβώς η στιγμή που πρέπει να επέμβει η πολιτεία, μέσω του υπ. Τουρισμού. Άκουσα τις φωνές της τοπικής κοινωνίας, η οποία θέλει να γίνει κάτι». [Κουμπάρε, και η Ζαν ντ’ Αρκ άκουγε φωνές και είδες τα καζάντια της!]

∎ «Στο τέλος θα έρθει ένα μεγάλο κύμα το χειμώνα, θα σπάσει στα δύο το πλοίο, θα το πάρει η θάλασσα και θα το θυμόμαστε μετά μόνο από τις φωτογραφίες». [Αφού, λοιπόν, κόπτεσθε μόνο για την ασφάλεια των επισκεπτών και τη μακροημέρευση του «εκθέματος», τι τα θέλετε τα «Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια κατά παρέκκλιση των διατάξεων περί αιγιαλού και της δασικής νομοθεσίας», όπως αναφέρεται σαφώς στο νομοσχέδιο; Αλήθεια, γίνεται να κάνετε ταυτόχρονα παρέκκλιση και διατήρηση του νόμου;]

∎ «Θα παρέμβουμε για να μπορέσουμε να διατηρήσουμε την ασφάλεια και την τάξη στην περιοχή». [Αμάν! Έπαθε Χρυσοχοΐδη ο υπουργός…]

∎ Στην ερώτηση του Σπύρου Λιβέρη «Η εταιρεία δύναται να αποκτά ενοχικά δικαιώματα σε άλλα ακίνητα που βρίσκονται πλησίον τής υπό αξιοποίηση περιοχής. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορεί να απαλλοτριώνει και ιδιωτικές εκτάσεις;» ο κ. Θεοχάρης απάντησε: «Ό,τι έργα είναι να γίνουν θα γίνουν σύμφωνα με τις διαδικασίες: οι απαλλοτριώσεις κ.λπ. θα γίνουν με πρωτοβουλίες του Δημοσίου». [Απαλλοτριώσεις ακούω, μάστορα! Μήπως να το ξανασκεφτείτε οι σωτήρες;]

∎ «Μια απόφαση της Γ.Σ. των μετόχων της εταιρείας είναι προφανώς κυρίαρχη, αλλά το Δ.Σ. εκπροσωπεί την τοπική κοινωνία της Ζακύνθου και αυτό είναι το μεγάλο εχέγγυο ότι η εταιρεία αυτή θα λειτουργεί προς όφελος του τοπικού συμφέροντος». [Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…]

∎ «Ο σκοπός της εταιρείας δεν είναι το κέρδος, τα λίγα έσοδα θα πηγαίνουν στο ίδιο το αξιοθέατο, στη συντήρηση και τη βελτίωσή του. Δίνω τη διασφάλιση ότι τα όποια κέρδη, πέραν των εξόδων για τη συντήρηση του αξιοθέατου, θα επιστρέφουν στην τοπική κοινωνία και ιδιαίτερα με έμφαση στην περιοχή». [Κυρ Χάρη, αφού η εταιρεία, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, έχει την «αποκλειστική είσπραξη και διαχείριση οποιωνδήποτε ανταποδοτικών τελών και ανάλογου χαρακτήρα χρεώσεων», πώς διασφαλίζεις ότι θα έχει κέρδος η τοπική κοινωνία; Επίσης, η Α.Ε. θα μπορεί να προβαίνει σε Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), οπότε, λες αυτό το -Ι- με στις ΣΔΙΤ σας να μην έχει βλέψεις για μεγάλα κέρδη και να προσδοκά μόνο την υστεροφημία ότι έσωσε το «Ναυάγιο» από τη φθορά του χρόνου; Και μου το ’λεγε μια θεία μου στα Λαγκαδάκια: «Αυτά τα ΣΔΙΤ, παιδάκι μου, πρέπει να τα ξεφορτώνεσαι όσο είναι ακόμη μικρά!»]

∎ «Αποκλείω κάθε συνεργασία του φορέα διαχείρισης με την Pimana ή με άλλη εταιρεία σχετιζόμενη με την επίμαχη αγοραπωλησία στην ορεινή Ζάκυνθο». [Κυριακή κοντή γιορτή, λένε…]

By the way, που λέμε και στα μέρη μου, ένας Ζακυνθινός δικηγόρος, μιλώντας στον ρ/σ «ΣΤΙΓΜΑ radio 97,6», άνοιξε τους ορίζοντές μας με μια τοποθέτησή του στο ζήτημα της κρατικής παρέμβασης. Στην αρχή, νομίσαμε πως το είχε συντάξει ο ίδιος το νομοσχέδιο έτσι όπως το εξηγούσε και το υπερασπιζόταν. Είπε, μεταξύ άλλων:

∎ «Γίνεται διασύνδεση δύο εντελώς διαφορετικών θεμάτων από κάποιους που τελούν σε σύγχυση ή δεν έχουν αντιληφθεί σωστά το πλαίσιο. Συνδέονται δύο ζητήματα: η ιδιωτική αγοραπωλησία των βουνών, που είναι ένα ιδιωτικό ζήτημα, και η εταιρεία του Ναυαγίου, που είναι ένα δημόσιο ζήτημα, μια κρατική πολιτική». [Καλά κάνετε και εξανίστασθε, κυρ δικηγόρε μου. Άλλωστε, η υπόθεση της αγοραπωλησίας στα Ορεινά δεν είχε καθόλου οσμή κρατικών παρεμβάσεων έως τώρα…]

∎ «Το ελληνικό Δημόσιο, το ελληνικό κράτος, που είμαστε όλοι εμείς, ο Έλληνας νομοθέτης, που είμαστε όλοι εμείς, ερχόμαστε, μέσω των αντιπροσώπων μας, να δρομολογήσουμε μια λύση. Το ελληνικό Δημόσιο δεν είναι κάποιος εχθρός». [Δηλαδή, το ότι το κράτος επανειλημμένως έχει παραχωρήσει δημόσια περιουσία σε ιδιώτες, είναι κάτι που γίνεται γιατί και οι ιδιώτες είμαστε εμείς; Ποιοι είμαστε, ρε παιδιά; Μπερδεύτηκα…]

Αιρετοί και… μη εξαιρετέοι

Είκοσι Ζακυνθινοί αιρετοί (πρώην δήμαρχοι, κοινοτάρχες κ.ά.) υπέγραψαν, ως «Πρωτοβουλία Ανάπτυξης Ναυαγίου», μια επιστολή απευθυνόμενη στον Χάρη Θεοχάρη, όπου χαιρετίζουν «τη σωστή και επιβεβλημένη νομοθετική πρωτοβουλία της Πολιτείας για τη λειτουργία του Ναυαγίου, η οποία δημιουργεί σημαντικές και ποικίλες ευκαιρίες για την ανάπτυξη της περιοχής και την προβολή της Ζακύνθου, μετά από 40 χρόνια απραξίας και αδράνειας».

Ρε αδέρφια, ποιος αδρανούσε 40 χρόνια, οέο; Νομίζετε ότι με ένα «αναλαμβάνουμε την ευθύνη που μας αναλογεί» καθαρίσατε; Ή περιμένετε να σας συμμεριστούμε που, όπως διατυμπανίζετε, δεν σας άφησαν να δείξετε τη μεταρρυθμιστική σας δεινότητα ή που, ό,τι και να κάνατε κατά τη θητεία σας για να ξεδιπλώσετε το διαχειριστικό σας ταλέντο, βρίσκατε πάντα εμπόδια (την Εκκλησία, τη γραφειοκρατία, τη ζέστη, τα λόγια του παπά, τον ανάδρομο Ερμή…); Πόσους «αδικημένους» να χωρέσει μια επιστολή;

Παρεμπιπτόντως, παρότι ένας από αυτούς που το όνομά τους υπήρχε στη λίστα των υπογραφών, ο Στάθης Μπετίνης, δήλωσε δημόσια στις 28 Ιουνίου ότι δεν είχε υπογράψει το κείμενο αυτό, δύο άλλοι υπογράφοντες, ο Γιάννης Κοπανάς και ο Νίκος Ακτύπης, την επόμενη μέρα, έλεγαν μετ’ επιτάσεως, επίσης δημόσια, ότι οι υπογραφές αυτές είναι αληθινές και συνειδητές. Μιλάμε για φερεγγυότητα!

Ο Στάθης Μπετίνης, πρώην αντινομάρχης Ζακύνθου, στην τοποθέτησή του, είπε το εξής: «Η αυτοδιοίκηση δεν είναι αυτοσκοπός. Αφού τόσα χρόνια δεν τα κατάφερε, ας αναλάβει το Δημόσιο. Οπότε, ορθότατα το κράτος έρχεται και ιδρύει φορέα. Όπως ήρθε η Fraport σε 14 αεροδρόμια και τα κατέστησε αεροδρόμια». [Τι ακούμε οι δόλιοι προσεχώς αναπτυγμένοι; Δεν θα μπορούσε να παρατεθεί πιο ατυχές παράδειγμα!

Όλοι ξέρουμε ότι, το 2016, το ΤΑΙΠΕΔ παραχώρησε 14 περιφερειακά αεροδρόμια στη Fraport, ιδιωτικοποιώντας δημόσια περιουσία. Μάλιστα, το κερασάκι στην τούρτα μπήκε φέτος τον Ιούνιο, όταν το ΤΑΙΠΕΔ αποφάσισε ότι «θα χορηγηθεί οικονομική ενίσχυση ύψους 177,9 εκατ. ευρώ, για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων λόγω των ληφθέντων μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας Covid-19, στο πλαίσιο εκτέλεσης των συμβάσεων παραχώρησης» – δηλαδή, επειδή η εταιρεία δεν αποκόμισε τα κέρδη που είχε υπολογίσει, ενισχύθηκε από το κράτος. Αν αυτό είναι το όραμα για το «Ναυάγιο», τότε ούτε ψύλλος στον κόρφο μας…]

Τεκμηριωμένες αντιδράσεις

Η Μητρόπολη Ζακύνθου (πρωτοστατούντος του Σεβασμιώτατου Χρυσόστομου, με το γνωστό ταμπεραμέντο του) αντέδρασε, και συνεχίζει να αντιδρά, με κάθε τρόπο στο νομοσχέδιο αυτό, με υπομνήματα, συνεντεύξεις Τύπου, δηλώσεις επί δηλώσεων κ.ά., ξεκαθαρίζοντας ότι δεν επιθυμεί να έχει ουδεμία σχέση με τις μετοχές και ό,τι άλλο έχει να κάνει με την Α.Ε. Ο Σπύρος Ξένος, κοινωνιολόγος-ερευνητής και συνεργάτης του Μητροπολίτη Ζακύνθου Διονυσίου Δ΄, σε άρθρα του επιμένει ότι «Κάποια πράγματα καλό είναι να μείνουν εκτός εμπορικών συναλλαγών…». Όπως γράφει, «Το στρατηγικό πλεονέκτημα, η μοναδική ταυτότητα και το κατ’ εξοχήν κίνητρο επισκεψιμότητας των δυτικών ακτών της Ζακύνθου εντοπίζεται στο μαγευτικό φυσικό περιβάλλον της περιοχής και σε ένα μοναδικό δίκτυο καστρομονάστηρων της εποχής των Ενετών. […]

Αντί, λοιπόν, ο κ. Θεοχάρης να οραματίζεται επενδύσεις, αναπτύξεις και ανώνυμες εταιρείες, θα έπρεπε ήδη, σε άμεση και καθημερινή επαφή με την Ιερά Μητρόπολη Ζακύνθου, το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, τον Δήμο Ζακύνθου, το υπουργείο Πολιτισμού και άλλους φορείς, να έχει προτείνει ένα πλάνο ανάπτυξης για την ευρύτερη περιοχή, στηριγμένο στους άξονες “Ιστορία, Πολιτισμός, Περιβάλλον”. Να έχει ζητήσει τη συνεργασία όλων των κυβερνητικών παραγόντων για την αναστήλωση, ενοποίηση και ένταξη των ιστορικών μνημείων της Δυτικής Ζακύνθου στον Κατάλογο των Πολιτιστικών Μνημείων της UNESCO […]»

Το Δημοτικό Συμβούλιο Ζακύνθου, σε συνεδρίασή του στις 23 Ιουνίου, εξέδωσε την εξής απόφαση-πρόταση, όσον αφορά τον φορέα διαχείρισης του «Ναυαγίου»: «Να συμμετέχει με 51% στον φορέα και στα ανταποδοτικά οφέλη της εταιρείας ο Δήμος Ζακυνθίων και επίσης να συμμετέχουν στον φορέα οι τοπικές κοινότητες και οι νόμιμοι ιδιοκτήτες».

Η Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Ζάκυνθος – Ανατροπή – Αναγέννηση», Αντώνης Κασσιμάτης, πρωτοστατούν στις αντιδράσεις εναντίον του νομοσχεδίου. Ο κ. Κασσιμάτης, εξηγώντας «πόντο-πόντο» τι πραγματικά σημαίνουν οι προβλέψεις του νομοσχεδίου, συμπέρανε ότι «Πρόκειται για αρπαγή και λεηλασία του Ναυαγίου. Η υπό σύσταση ανώνυμη εταιρεία είναι ο φερετζές» και επισήμανε ότι «Μπροστά σε αυτό που θέλει να κάνει ο κ. Θεοχάρης, τύφλα να έχει ο Χάρος και ο εμίρης…»

Η τομεάρχης Τουρισμού του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., Κατερίνα Νοτοπούλου, σε συνέντευξή της στον ρ/σ «ΣΤΙΓΜΑ radio 97,6» έθεσε τα εξής καίρια ερωτήματα: «Γιατί ο κ. Θεοχάρης δεν είπε ότι η Εκκλησία είχε καταθέσει στο γραφείο του συγκεκριμένο σχέδιο αξιοποίησης του Ναυαγίου, με σύσταση φορέα, και ο ίδιος το αγνόησε; Γιατί επιλέγει να μη δώσει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών στον Δήμο, άρα στους δημότες της Ζακύνθου; Γιατί αφήνει εκτός του Δ.Σ. τις Τοπικές Κοινότητες; Γιατί συστήνεται ανώνυμη εταιρεία μόνο στη Ζάκυνθο και πουθενά αλλού; Γιατί η έδρα της εταιρείας θα είναι στην Αθήνα; Ποιος θα έχει τα δικαιώματα της χρήσης του ονόματος του Ναυαγίου; Γιατί ο κ. Θεοχάρης προετοιμάζει ειδικά πολεοδομικά σχέδια κατά παρέκκλιση του νόμου σε περιοχή χαρακτηρισμένη ως Natura; Εμείς ζητάμε να γίνει ένας τοπικός φορέας διαχείρισης του “Ναυαγίου”».

Μέχρι και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. ξεχάραξε και έβγαλε ανακοίνωση, όπου χαρακτήριζε τη Ναυάγιο Α.Ε. «το μεγαλύτερο σκάνδαλο λεηλασίας, ληστείας και υφαρπαγής, στα χρόνια της Μεταπολίτευσης» και τον Χ. Θεοχάρη «μεσίτη των Τουρκο-Καταριανών ή Λιβανέζων αγοραστών της ΠΙΜΑΝΑ, που παρουσιάζεται αίφνης, σήμερα, να θέλει να σώσει τους Ζακυνθινούς, φτιάχνοντας, άκουσον άκουσον, Ανώνυμη Εταιρεία αποκλειστικής είσπραξης όλων των τελών και χρεώσεων, στην περιοχή του κόλπου του Ναυαγίου».

(Ναυ)άγιο είχαμε!

Εν ολίγοις, τη «σωτηρία» του Ναυαγίου –και μιας περιοχής που είναι κηρυγμένη αναδασωτέα και ζώνη Natura (με ΦΕΚ) και με προτεινόμενη οριοθέτηση ως αρχαιολογικός χώρος– κρατούν στα χέρια τους οι εξής αρμόδιοι, οι οποίοι θα διαφυλάξουν και τη νομιμότητα των ενεργειών:

• Ο υπ. Τουρισμού Θεοχάρης Θεοχάρης (πόση θεία χάρις πια;): εκείνος που «έσωσε» πέρυσι τον τουρισμό και θα κάνει το ίδιο και φέτος· εκείνος που, ενώ γνώριζε ότι χρεοκοπούσε η Thomas Cook, δήλωνε δημόσια ότι όλα πάνε καλά· εκείνος που παρέμεινε στον υπουργικό θώκο χάρη στα «καλά λόγια» του ταξιδιωτικού κολοσσού TUI· εκείνος που, το 2016, παρότι η υπόθεση της Αγοραπωλησίας στα Ορεινά βρισκόταν στη Δικαιοσύνη, μεμφόταν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διότι δεν ενέδιδε στις απαιτήσεις της Pimana S.A. – και πόσα άλλα…

• Οι ξενοδόχοι: εκείνοι που «σέβονται» όσο κανένας άλλος τη νομιμότητα, τη στιγμή που οι περισσότεροι από αυτούς έχουν «λαδώσει» όποιον προλάβανε για να χτίσουν στο ενάμισι μέτρο από τη θάλασσα· εκείνοι που, αν μπορούσαν, θα είχαν εξαφανίσει όλους τους οικολόγους· εκείνοι που χρωστάνε ένας Θεός ξέρει πόσες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε λογαριασμούς νερού· εκείνοι που ρίχνουν με σωλήνες βοθρολύματα μέσα στη θάλασσα και προσλαμβάνουν υπαλλήλους για τη σεζόν με εργασιακές συνθήκες γαλέρας.

Αν όχι αυτοί, ποιοι;

ΥΓ. Όπως θα ’λεγε και η Μαρινέλλα, «Λίγο fast track, λίγο Shipwreck και την business μου»…