Ραγίζει καρδιές η μητέρα του Μιχάλη Κατσουρή, η οποία βρέθηκε στο γήπεδο της ΑΕΚ για το ματς με την Ντιναμό Ζάγκρεμπ, μετά την δολοφονία του γιού της στα αιματηρά επεισόδια στην Νέα Φιλαδέλφεια.«Να τον προστατεύει ο Θεούλης και να γελάει… Να γελάς Μιχάλη αυτό θέλω να γελάς…», είναι μερικά από τα λόγια της μητέρας του Μιχάλη Κατσουρή στο MEGA.
«Α ρε μάνα να ‘ξερες τι γήπεδο είναι!», έλεγε στην μητέρα του ο Μιχάλης και της είχε υποσχεθεί: «Θα σε πάρω μια μέρα να σε πάω να το δεις». «Κοίταγα απέναντι τα παιδιά και νόμιζα ήταν το δικό μου ζωντανό. Γι’ αυτό πήγα. να δω το παιδί απέναντι. Εκεί που ήταν. Εκεί που του άρεσε και φώναζε για την ομάδα του». Λες και μου έλεγε μάνα εδώ είμαι. Και όταν χειροκρότησα μια στιγμή, όταν μπήκε το γκολ ήταν για το παιδί μου. Για το παιδί πήγα», λέει η μητέρα του Μιχαήλ Κατσουρή και συνεχίζει:
«Μόνο που άκουγα Μιχαήλ ζεις. Τρελάθηκα! Λέω το παιδί μου πώς το λατρεύουν όλοι εκεί! Εκείνη την ημέρα το παιδί μου ήρθε από την δουλειά έφαγε, ξάπλωσε λίγο και μου λέει πάω να πιω έναν καφέ. Γιατί πήγαινε με τους φίλους του. Και μετά μου είπε θα φύγω. Εφτά ήταν; Δεν θυμάμαι τι ώρα. Εφτάμιση. Μετά δεν τον ξαναείδα. Ήρθε η αδερφή μου και μου λέει έλα λίγο έξω στην αυλή να σου πω κάτι. Παγώνω στην καρέκλα και της λέω μη συνεχίζεις. Πάγωσε η καρδιά μου. Κάτι αισθάνθηκα έτσι άσχημα, στην καρέκλα.» «Πού να κοιμηθώ! Με μια φωτογραφία πάω πάνω κάτω. Μου λέει ο γιός μου ξάπλωσε και λίγο θα πέσεις κάτω.».
Σταμάτησε ο χρόνος
«Για μας έχει σταματήσει ο χρόνος. Και περιμένουμε να μάθουμε ποιος είναι ο δολοφόνος του αδελφού μου», λέει ο αδελφός του Μιχάλη. Και η μητέρα του συνεχίζει: Πώς κοιμάται αυτός ο άνθρωπος; Η συνείδησή του; Πώς κοιμάται; Μου ‘σφαξε το παιδί μου. Αυτός δεν έχει αδέλφια; Δεν έχει μάνα; Τον βλέπω σαν σκιά. Σαν είδα τα χεράκια του! Πετάγομαι βγαίνω έξω. Μπορεί να είναι πέντε το πρωί. Εγώ είμαι εδώ μετά. Τέρμα!»
Η κυρία Κατερίνα περνά τις ώρες της στο εικονοστάσι που είχε φτιάξει ο Μιχάλης στο σπίτι. «Εδώ έκανε τον σταυρό του. Πρωί, μεσημέρι, απόγευμα ό,τι ώρα και να ήταν εδώ. Προσκυνούσε. Πήγα στην Αγία τριάδα, δίπλα στο γήπεδο στην Νέα Φιλαδέλφεια και μου λέει ο παπάς δεν ξέρετε τι παιδί είχατε. Δεν το ξέρετε. Πέρναγε να ανάψει το κερί του, μιλάγαμε, άφηνε κάτι για την εκκλησία και μετά θα πήγαινε στο γήπεδο. Να το προστατεύει ο Θεούλης και να γελάει εκεί πάνω. Αυτό θέλω. Να γελάς Μιχάλη.»